Ο 61χρονος Πετρ Πάβελ συνιστά τυπικό δείγμα του αποϊδεολογικοποιημένου αμοραλιστικού ρεύματος που διαπερνά τις ανατολικοευρωπαϊκές κοινωνίες. Το 1985 εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας και δύο χρόνια αργότερα, ως σπουδαστής στη σχολή των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών, εξυμνούσε την… εισβολή των σοβιετικών τανκς στη χώρα του, το 1968. Αυτό δεν τον εμπόδισε, μετά την πτώση του κομμουνισμού, να διατελέσει από το 2012 ως το 2015 Α/ΓΕΕΘΑ των τσεχικών Ενόπλων Δυνάμεων και αργότερα, ως το 2018, πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
Εκ των υστέρων, ο Πάβελ ισχυρίστηκε κυνικά ότι μπήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα για να κάνει καριέρα στο στρατό, προσθέτοντας πως «φυσικά και δεν εγκρίνει» την κατάπνιξη της Ανοιξης της Πράγας. Ε.Ε. και ΝΑΤΟ ψηφίζουν Πάβελ με τα τσαρούχια, δεδομένης της αντιρωσικής στάσης του και της ετοιμότητάς του να στείλει όπλα στο Κίεβο.
Κάτι που δεν ορκίζεται ο Μπάμπις, ο οποίος βλέπει με μισό μάτι τους 400.000 Ουκρανούς πρόσφυγες. Μπλεγμένος σε διασπάθιση ευρωπαϊκών κονδυλίων, ο πρώην πρωθυπουργός κατηγορείται κι αυτός ως πρώην πράκτορας της μυστικής υπηρεσίας STB, στα χρόνια του «υπαρκτού». Τους Τσέχους ψηφοφόρους τίποτα από όλα αυτά δεν δείχνει να τους νοιάζει. Ενδεχομένως μάλιστα το κομμουνιστικό παρελθόν των δύο μονομάχων να τους γοητεύει ελαφρώς, σύμφωνα με γνώστες των πολιτικών μυστηρίων της Πράγας.