ΤΟ ερώτημα των πολλών δισεκατομμυρίων για τη χώρα -και των χρημάτων στις τσέπες μας- είναι επώδυνο: πόσες κρίσεις ακόμα θα βιώσουμε, πόσα χρόνια ακόμα θα αντέξουμε;
ΤΟ πρόβλημα είναι πως, δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Γιατί έχουμε μπει εδώ και χρόνια σε έναν παγκόσμιο κύκλο αβεβαιότητας. Η μια κρίση διαδέχεται την άλλη. Το «σύστημα» τρίζει, οι υποδυόμενοι τους «αντισυστημικούς» βρίσκουν ευκαιρίες για μπαχαλοποίηση.
ΤΟ ερώτημα παραμένει. Μιας και βρισκόμαστε στις μέρες του Πάσχα, πότε θα έρθει η λύτρωση, η… Ανάσταση;
ΥΠΑΡΧΕΙ μια σημαντική διαφορά από όσα βιώναμε την προηγούμενη δεκαετία. Η κρίση πλέον δεν αφορά στην Ελλάδα. Αφορά στην Ευρώπη, σε όλο τον πλανήτη. Αυτό το γεγονός έχει μειονεκτήματα, αλλά συγχρόνως προσφέρει και πλεονεκτήματα.
ΚΑΘΩΣ δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη ρότα του πλανήτη, τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τη ρότα της χώρας μας.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
ΑΥΤΗ είναι η μεγάλη ευκαιρία.
ΤΑ πρώτα βήματα έχουν γίνει. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μειώνει τη φορολογία. Μειώνει και τις ασφαλιστικές εισφορές. Κάνει αλματώδη βήματα με την ψηφιοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών. Δημιουργεί, επιτέλους, μετά από δεκαετίες ένα φιλοεπενδυτικό κλίμα. Ενισχύει την άμυνα της χώρας. Προχωρά σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν στο περιβάλλον. Τρέχει ένα μεγάλο πακέτο δημοσίων έργων.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια. Η επιτάχυνση απονομής Δικαιοσύνης. Η πραγματική αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η άμεση έκδοση των συντάξεων. Η καταπολέμηση του αργοκίνητου κράτους. Η θέσπιση αυστηρών κανόνων στην αγορά, γιατί έχει και ο ιδιωτικός τομέας πολλές στρεβλώσεις.
ΟΛΑ αυτά επιβάλλεται να υλοποιηθούν στη δεύτερη τετραετία της κυβέρνησης της Ν.Δ. Η κεντροδεξιά παράταξη οφείλει να ξεδιπλώσει το μεταρρυθμιστικό της σχέδιο για την περίοδο 2023-2027. Πλέον, θα βρισκόμαστε μια ανάσα από το 2030. Δεν γίνεται να κρατούν τη χώρα στο παρελθόν μεγαλοσυμφέροντα και μικροσυντεχνίες.
ΑΥΤΟΣ πρέπει να είναι ο στόχος. Και μπορεί να επιτευχθεί.
ΑΝ, παράλληλα, βρεθούν απαντήσεις και στις παγκόσμιες κρίσεις, τότε, ναι, θα μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.