Στα σαράντα χρόνια πολιτικού ρεπορτάζ, δεν ξέρω ελληνικό κόμμα να διαθέτει υπηρεσίες έρευνας παραβατικής ή κακουργηματικής συμπεριφοράς των υποψήφιων μελών του. Σημειώνω ότι δεν επιτρέπεται η χρήση ή η έρευνα προσωπικών δεδομένων. Αλλά ακόμη κι αν υπήρχε τρόπος διεξαγωγής έρευνας, έχει αποδειχθεί ότι αυτού του είδους οι εγκληματίες δημιουργούν την τέλεια συγκάλυψη των κακουργηματικών τους πράξεων και συνήθως είναι υπεράνω υποψίας. Είναι όμως στη διπλανή μας πόρτα…
Η περίπτωση του κτήνους που βίαζε και εξέδιδε σε άλλα κτήνη το κοριτσάκι τα είχε όλα: θρησκευόμενος, κοινωνικός, με οικογένεια και σύζυγο εκλεγμένη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οπου κοινωνική, κομματική, καλλιτεχνική ή θρησκευτική εκδήλωση, φωτογραφίζονταν με πολιτικούς, μητροπολίτες, ηθοποιούς, γνωστά πρόσωπα της επικαιρότητας. Ενας τέλειος Κύριος Χάιντ και Δόκτωρ Τζέκιλ, αν θυμάστε την υπέροχη «Παράξενη υπόθεση» που αναπτύσσεται σε μια εξαιρετική νουβέλα φανταστικής λογοτεχνίας από τον Σκωτσέζο Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, το 1886!
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Η Ν.Δ., φυσικά, έκανε αμέσως ό,τι έπρεπε: Ανέστειλε την κομματική του ιδιότητα. Σε κράτος δικαίου, πριν να τελεσιδικήσει μια υπόθεση, δεν παίρνονται τιμωρητικά μέτρα. Είναι λάθος που η Ν.Δ. δεν τον διέγραψε; Στο πολιτικό σύστημα που λειτουργούν -εντός ή εκτός Βουλής- κόμματα κάνοντας αντιπολίτευση εκχυδαϊσμού και εργαλειοποίησης της εγκληματικότητας, μέσα από κίτρινες φυλλάδες, ασφαλώς και θα εκληφθεί ως θαυμάσια ευκαιρία για επίθεση. «Επρεπε να διαγραφεί εντελώς», μου ελέχθη από πολλούς χθες. Ομως, ένα κόμμα που η κυβέρνησή του επιχειρεί να επιβάλει το σεβασμό στο κράτος δικαίου -το οποίο βάναυσα εργαλειοποιήθηκε από την προκάτοχό της- δεν μπορεί. Υπάρχει ο σεβασμός στο τεκμήριο της αθωότητας, προ του δεδικασμένου. Τώρα, για ποιο τεκμήριο αθωότητας να μιλάμε, όταν υπάρχουν τα απεχθή τεκμήρια των εγκληματικών πράξεών του; Αν δεν θέλουμε να γίνουμε ζούγκλα, αυτές είναι οι διαδικασίες, τι να κάνουμε.
Υπάρχει μια τελευταία παρατήρηση: κάθε μέρα πλέον δημοσιοποιείται μία υπόθεση παιδόφιλων με δύο κοινά στοιχεία: ή είναι άνθρωποι του οικείου περιβάλλοντος του παιδιού ή έχουν καταδικαστεί για ανάλογο θέμα. Για το πρώτο, οι γονείς πρέπει να εντείνουν την προσοχή τους. Για το δεύτερο, δεν γίνεται η Δικαιοσύνη να τους στέλνει στο σπίτι τους. Ο νόμος προβλέπει ως ισόβια! Επιτέλους, ας τα επιβάλουν…