ΤΟ πρόβλημα, λοιπόν, έχει δύο διαστάσεις, την κοινωνική – περιβαλλοντική και την πολιτική, οι οποίες συνδέονται άρρηκτα.

Η πραγματικότητα πάντοτε αδιαφορεί για τα σχέδια επί χάρτου και τις θεωρητικολογίες. Και η πραγματικότητα της δεκαετίας που διανύουμε δεν έχει σχέση με το παρελθόν. Η κλιματική κρίση έχει ανατρέψει όσα γνωρίζαμε. Πυρκαγιές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Η μεγάλη διαφορά είναι πως πλέον οι καιρικές/κλιματολογικές συνθήκες έχουν αλλάξει προς το χειρότερο.

ΜΠΟΡΕΙ κανείς εύκολα να φανταστεί την επικινδυνότητα που θα υπάρξει αν και εφόσον τα θερμόμετρα χτυπήσουν, όπως πέρσι, 45άρια.

ΝΑΙ, πρέπει να δοθεί βάρος στην πρόληψη. Να γίνουν καθαρισμοί δασών, ειδικά σε εκείνα που βρίσκονται κοντά σε αστικές περιοχές. Αλλά ακόμα κι αν με ένα μαγικό ραβδί γίνονταν αποψιλώσεις μέσα σε μία μέρα, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι δεν θα κληθεί ο μηχανισμός να αντιμετωπίσει μεγάλες και καταστροφικές πυρκαγιές.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ τι συμβαίνει κάθε χρόνο στην Καλιφόρνια και την Αυστραλία. Κορόιδα είναι και εκεί; Δεν δρουν προληπτικά; Δεν έχουν τα μέσα καταστολής για πυρκαγιές; Κι όμως, οι καταστροφές είναι τρομακτικές.

ΤΟ μεγαλύτερο πρόβλημα, σύμφωνα με έμπειρους αξιωματικούς της Πυροσβεστικής, δεν είναι ούτε οι καθαρισμοί ούτε καν ο αριθμός των εναέριων και επίγειων μέσων. Το πιο σημαντικό ζήτημα είναι ο συντονισμός. Η διαχείριση την ώρα της μάχης. Οπως ομολογούν -εδώ και χρόνια-, ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να αντεπεξέλθει όταν υπάρχουν δύο ή και περισσότερες μεγάλες πυρκαγιές ταυτοχρόνως.

ΑΥΤΟ αποδεικνύεται από τις τραγικές συνέπειες τόσο το 2018 με Μάτι και Κινέττα όσο και πέρσι με Βόρεια Εύβοια και Βαρυμπόμπη. Αρα, ουσιαστικά θα έπρεπε να έχει γίνει δουλειά στο συντονισμό, στην ταχύτητα αντίδρασης, στην επιχειρησιακή ετοιμότητα, στη λήψη σωστών αποφάσεων.

ΣΩΣΤΑ, λοιπόν, δημιουργήθηκε το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης. Δεν αρκεί, όμως, μόνο αυτό. Μετά το φιάσκο του χιονιά στην Αττική τον Ιανουάριο, πάρθηκε η απόφαση για τη δημιουργία ενός «war room», ώστε να υπάρχει καλύτερος συντονισμός και άμεση λήψη αποφάσεων. Αλήθεια, όμως, φτιάχτηκε αυτό το «δωμάτιο πολέμου»; Επιλέχθηκαν οι πιο ικανοί αξιωματικοί να το στελεχώσουν; Δημιουργήθηκαν επιχειρησιακά σχέδια, τα οποία να προβλέπουν, επιτέλους, τον τρόπο ταυτόχρονης αντιμετώπισης δύο μεγάλων πυρκαγιών; Σε αυτά τα ερωτήματα οφείλει να απαντήσει η κυβέρνηση τώρα, πριν σκάσουν οι mega-πυρκαγιές του καλοκαιριού.

ΤΩΡΑ, όσον αφορά στην πολιτική αντιπαράθεση, αυτή θα συνεχίζεται όσο ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στην καταστροφολογία, μπας και καταφέρει να ανεβάσει τα ποσοστά του. Το έκανε με την πανδημία, το κάνει με την παγκόσμια ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια, δεν θα το έκανε με τις πυρκαγιές;

ΜΙΑ σημαντική υποσημείωση, όμως, που αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του δεν καταγγέλθηκαν για την επιχειρησιακή αποτυχία στην εθνική τραγωδία στο Μάτι. Καταγγέλθηκαν γιατί από την πρώτη στιγμή επιχείρησαν να διαχειριστούν επικοινωνιακά με λάθος τρόπος αυτή την τραγωδία. «Εκρυψαν» αρχικά τον αριθμό των θυμάτων και «ανακάλυψαν»… εμπρηστές και ασύμμετρες απειλές που δεν υπήρχαν.