Την Κυριακή, ο Ερντογάν ορκίστηκε, μιλώντας σε συγκέντρωση στην Αγκυρα, ότι αν επανεκλεγεί πρόεδρος θα φροντίσει ώστε τόσο ο Ντεμιρτάς -πρώην συναρχηγός του φιλοκουρδικού «Κόμματος Ελευθερίας των Λαών» (HDP) και δικηγόρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- όσο και ο «δολοφόνος παιδιών» Αμπντουλάχ Οτσαλάν να μείνουν για πάντα στη φυλακή. Να σημειωθεί ότι ο Ντεμιρτάς παραμένει έγκλειστος από το 2016, αν και έχουν εκδοθεί τέσσερις δικαστικές αποφάσεις υπέρ της αποφυλάκισής του (σε Τουρκία και Ευρώπη). Το 2014 και το 2018 ήταν αντίπαλος του Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές, τη δεύτερη φορά πίσω από τα σίδερα.

Στις 28 Απριλίου, κι ενώ οι φήμες για την υγεία του Ερντογάν οργίαζαν στην Τουρκία, ο Ντεμιρτάς δήλωσε στην αντιπολιτευόμενη «Τζουμχουριέτ» ότι το αντικουρδικό μένος του Ερντογάν ξέσπασε όταν η αντιπροσωπεία που έστειλε στο Ιμραλί (τη νησίδα-φυλακή της Προποντίδας, όπου κρατείται από το 1999 ο ισοβίτης ηγέτης του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν) δεν πήρε αυτό που ήθελε. Ανεξάρτητοι Τούρκοι δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι η κομβική συνάντηση έγινε στις 28 Μαρτίου, με την Ακσενέρ να προσθέτει σαν αλατοπίπερο ότι ο απεσταλμένος του ΑΚΡ ήταν ένας δικαστικός, όνομα και μη χωριό.

Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Αφήνοντας τον Ερντογάν στα κρύα του λουτρού, το ΗDP δεν κατέβασε προεδρικό υποψήφιο και στήριξε τον Κιλιτσντάρογλου. Σε «αντίποινα», ο Τούρκος πρόεδρος συμμάχησε με το εξτρεμιστικό ισλαμο-κουρδικό κόμμα HUDA-PAR, ενώ σε διάγγελμα, την Πρωτομαγιά, ο Ντεμιρτάς κήρυξε ολοκληρωτικό πόλεμο στο ΑΚΡ και τον αρχηγό του. Ξεδίπλωσε όλο το παρασκήνιο του ανοίγματος Ερντογάν στους Κούρδους από το 2014, που στη συνέχεια γύρισε σε πογκρόμ εναντίον τους, καλώντας τους ομοεθνείς του να χρησιμοποιήσουν την ψήφο τους στις 14 Μαΐου για δημοκρατική αλλαγή, προκειμένου Τούρκοι και Κούρδοι «να ζήσουν αδελφικά». Ισως αυτό αποδειχθεί η χαριστική βολή στον «σουλτάνο».