Το χθεσινό του μήνυμα δεν απευθυνόταν στον στενό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, για αυτό άλλωστε πρόβαλε ως πλεονέκτημα την ανυπαρξία κομματικής προϋπηρεσίας εκ μέρους του. Ο εξ Αμερικής υποψήφιος θέλει να κερδίσει την κούρσα για την ηγεσία του κόμματος ξεκινώντας από τη θέση του «αουτσάιντερ», για να χρησιμοποιήσουμε την ιπποδρομιακή γλώσσα, χωρίς να έχει επαφή με τους μηχανισμούς της Κουμουνδούρου.

Ασφαλώς αξιοποιεί τη σχέση που έχτισε με τον Τσίπρα ώστε να «αφοπλίσει» και στη συνέχεια να πάρει στο πλευρά του τους «προεδρικούς», ενώ προτάσσει τα προσωπικά του επιτεύγματα στις επιχειρήσεις με δόσεις αλαζονείας για έναν υποψήφιο που μόλις άρχισε να μπουσουλάει στην πολιτική ζωή. Το εάν θα πετύχει η συνταγή του θα φανεί στην πορεία, όμως σε πρώτη φάση δύο πολιτικοί που έβλεπαν το δρόμο τους να είναι στρωμένος αγόρασαν μπελάδες, κατά το κοινώς λεγόμενο.

Η Εφη Αχτσιόγλου, ως μεγάλο φαβορί για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, απέκτησε έναν απρόβλεπτο αντίπαλο. Οι δημοσκοπήσεις (Interview) που είχαν γίνει πριν από τις ανακοινώσεις του Κασσελάκη έδιναν στην κυρία Αχτσιόγλου ποσοστά άνω του 36%, με τον δεύτερο Τσακαλώτο να βρίσκεται κάτω από το 14% και τους υπολοίπους ακόμα χαμηλότερα. Τώρα οι ισορροπίες θα αλλάξουν, οι «προεδρικοί» μπορεί να στραφούν στον Κασσελάκη, επομένως δεν αποκλείεται να αποχωρήσει ο Παππάς από την κούρσα και η άνετη, μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, νίκη της Αχτσιόγλου δεν είναι πια δεδομένη. Εχει σημασία πάντως εάν το ανακάτεμα της τράπουλας στον ΣΥΡΙΖΑ θα κινήσει το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων του να συμμετάσχουν στις εσωκομματικές εκλογές, καθώς πλέον αυτό που διακυβεύεται στις κάλπες θα είναι η φυσιογνωμία του κόμματος.

Ο δεύτερος πολιτικός που έχει πρόβλημα με τη νέα υποψηφιότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, που συνέχιζε αμέριμνος τις καλοκαιρινές του διακοπές. Ο λόγος τού Κασσελάκη δεν είναι αριστερός, εντάσσεται στο πεδίο της Σοσιαλδημοκρατίας και του χώρου του ΠΑΣΟΚ. Αίφνης ο Ανδρουλάκης ο οποίος πίστευε ότι θα μπορούσε να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που ακόμη βρίσκονται στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Κασσελάκη μπορεί να δει την αντίθετη πορεία, δηλαδή τους σοσιαλδημοκράτες φίλους του Κινήματος Αλλαγής να ακούν με άνεση τα «τσιτάτα» του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ για κοινωνική δικαιοσύνη και ισοτιμία. Επιπλέον, ο ξύλινος λόγος του Ανδρουλάκη και η ταύτισή του με τους κομματικούς μηχανισμούς, όπως φάνηκε και με την «έξωση» του Νίκου Παπανδρέου από τη λίστα για την επόμενη Ευρωβουλή, τον «πάλιωσαν» πολύ γρήγορα και αυτό γενικώς δεν είναι καλό στην πολιτική.

Ολα, βέβαια, θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί θα φανεί εάν ο Κασσελάκης είναι ένας διάττων αστέρας ή εγγράφει υποθήκες για το μέλλον. Και, βέβαια, ο υπέρτατος κριτής είναι ο ελληνικός λαός, τον Οκτώβριο έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές, που ειδικά για τις περιφέρειες αποκτούν και πολιτική σημασία.

Οσο για την κυβέρνηση, έχει μαζί της το κύμα των μεταρρυθμιστών και αυτό είναι το πολυτιμότερο στοιχείο που της έχει προσδώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στον ΣΥΡΙΖΑ τώρα αρχίζει η μάχη της διαδοχής, που μπορεί να προκαλέσει ρήγματα, πιθανώς και οριστικά. Στη Ν.Δ. η διεύρυνση, η ανανέωση και η ενότητα αποτελούν τις βάσεις για τις νικηφόρες πορείες της.

Η κυβέρνηση οφείλει να είναι προσηλωμένη στην προώθηση του έργου της, όσο το επιτυγχάνει θα συνεχίζει να παρακολουθεί τα προβλήματα της απέναντι πλευράς χωρίς όμως να ασχολείται και ιδιαίτερα.