Αν όμως κλέψεις 20 ευρώ βενζίνη, μπορείς να βρεθείς με μια σφαίρα στο κεφάλι», είπε… Ο αχταρμάς που δημιούργησε ανακατεύοντάς τα όλα, από τον Πάτση ως τον 16χρονο Ρομά, με ολίγη από Ι. Κολοβού, κάνει τον σεφ Πετρετζίκη να μοιάζει χωρίς καμία έμπνευση, έτοιμο να σκίσει τα πτυχία του. Η δε ουσιαστική νομιμοποίηση της κλεψιάς κάνει τον Ποινικό Κώδικα και τους θεσμούς να θέλουν να σηκωθούν και να το βάλουν στα πόδια από ντροπή. Εντάξει η κλεψιά. Αλλά η «μεγάλη» σε οδηγεί στη Βουλή και η «μικρή» στον κοινωνικό ρατσισμό…

Ο Α. Τσίπρας έχει μεγάλο παλμαρέ επιτυχιών στις λαϊκίστικες ατάκες. Αλλά στην Καστοριά έβαλε τα δυνατά του. «Μυρίζουν εκλογές» άλλωστε. Αν όχι τώρα, πότε; Το τάνυσμα, όμως, έφερε αποτέλεσμα. Δημιούργησε ένα στολίδι του λαϊκισμού. Χαρισμένο μάλιστα στην… κοινωνική δικαιοσύνη και στον ασταμάτητο… αγώνα κατά της αδικίας. Πόση ρηχότητα και ελαφρότητα όμως κρύβουν αυτές οι 34 λέξεις. Πόση ανευθυνότητα και πολιτική ναφθαλίνη; Πόση ιδεολογική και γνωστική σκουριά; Σε ποιο παράλληλο σύμπαν ή μικρόκοσμο ζει; Ποιοι άνθρωποι με στοιχειώδη κοινή λογική πιστεύει ότι μπορούν έστω να συγκινηθούν, όχι να πειστούν σήμερα, από έναν τέτοιο κακοπαιγμένο ρόλο Μάρθας Βούρτση;

Κάποιοι παλαιότερα θεωρούσαν το λαϊκισμό και ως ένα είδος χαρίσματος. Οταν λεγόταν η λέξη «λαοπλάνος», πίσω της φώλιαζε κι ένας κάποιος θαυμασμός. Ο «λαοπλάνος» με τον λαϊκιστή ουσιαστικά είναι το ίδιο. Η μόνη -και μεγάλη διαφορά- είναι ότι ο λαοπλάνος ξέρει ότι παραπλανεί σκόπιμα και συνειδητά. Ο λαϊκιστής πιστεύει ότι λέει μεγάλες και «απαγορευμένες» αλήθειες. Και κάπου εκεί χάνεται η επαφή με την πραγματικότητα. Κάπου εκεί δεν μπορεί να ερμηνευτεί το γιατί δεν μπορεί να πάρει τα επάνω του. Κάπου εκεί γίνεται το μεγάλο μπέρδεμα με τον «στραβό γιαλό» και το «στραβό αρμένισμα». Και κάπου εκεί χάνεται ο έλεγχος. Κι έτσι ο λόγος γίνεται ακόμα πιο τοξικός, ακόμα πιο διχαστικός, ακόμα πιο υπερβολικός. Κάπου εκεί βρίσκεται και ο Α. Τσίπρας. Εκεί που αλλοιώνονται μέχρι και τα χαρακτηριστικά του προσώπου και μπαίνει στην πρέσα η λογική. Γιατί δεν χωράει ο νους του λαϊκιστή ότι ο λαϊκισμός του δεν περνάει πια. Και δεν έχει κάτι άλλο να πει. Αυτός είναι, αυτό ξέρει, αυτό μπορεί. Αλλά το ακροατήριό του όλο και μικραίνει. Η κοινωνία με όλες τις στρεβλώσεις που έχει, κοιτάει ή έστω προσπαθεί να κοιτάξει μπροστά. Και σε αυτό το οπτικό πεδίο δεν υπάρχει η εικόνα του Α. Τσίπρα.

ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ

Οπως και να το δει κανείς, ο πυροβολισμός σε ευθεία βολή εναντίον οποιουδήποτε, ο οποίος δεν σε σημαδεύει με όπλο, είναι απαράδεκτος και δείχνει έλλειψη ψυχραιμίας και σωστής εκπαίδευσης, αν είσαι αστυνομικός. «Μα, είχε κλέψει, είχε παραβιάσει όλα τα κόκκινα φανάρια θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές ανύποπτων πολιτών και προσπαθούσε με το αυτοκίνητό του να εμβολίσει την μηχανή στην οποία επέβαιναν οι συνάδελφοί του». Κάπως έτσι είναι ο αντίλογος. Εχει μια λογική και κάποια επιχειρήματα. Δεν ανταποκρίνονται όμως στις ανάγκες μιας αποτελεσματικής, αλλά και ψύχραιμης αντίδρασης ενός αστυνομικού, ο οποίος οφείλει να μπορεί να διαφοροποιεί τη συμπεριφορά του, αναλόγως αν έχει «απέναντί» του έναν εγκληματία με καλάσνικοφ ή ένα παραβατικό κλεφτρόνι που το βάζει στα πόδια. Αυτή είναι η μια πλευρά με τον 16χρονο Ρομά και τον 32χρονο άνδρα της ΔΙ.ΑΣ. Η άλλη πλευρά είναι αισχρή γενίκευση που γίνεται, για λόγους στυγνής πολιτικής κερδοσκοπίας. Ασφαλώς αυτό το περιστατικό αυτό δεν είναι ο κανόνας. Ασφαλώς δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί «Κορκονέας». Και ασφαλώς η γενίκευση που επιχειρείται σκόπιμα κρύβει την αλήθεια και παραποιεί την πραγματικότητα δόλια. Υπηρετώντας δουλικά το «κόντρα αφήγημα» ότι ζούμε «χούντα». Κι εδώ ο μεγάλος αντίπαλος των ζηλωτών είναι η πραγματικότητα. Είναι η αίσθηση του μέσου πολίτη ότι κινδυνεύει στα καλά καθούμενα από κάποιον πιστολέρο Ζητά; Ασφαλώς και δεν είναι. Οπως ασφαλώς δεν καταδιώκεται ένας πολίτης, ο οποίος δεν έχει κλέψει, δεν έχει καταστεί δημόσιος κίνδυνος με τον τρόπο που οδηγεί και δεν προσπαθεί να επιτεθεί με ένα ογκώδες όχημα σε μια μηχανή. Οσο κι αν το ζορίζουν, δεν βγαίνει το αφήγημα της «αστυνομοκρατίας» και της «χούντας». Και θα βγαίνει ακόμα λιγότερο -από το ελάχιστο, που βγαίνει τώρα- όσο η ΕΛ.ΑΣ. βελτιώνεται και εκπαιδεύεται να είναι ψύχραιμη και να σταθμίζει σωστά κάθε παραβατικό περιστατικό. Στο χάος που υπάρχει ανάμεσα στο αμερικάνικο μοντέλο -Πρώτα πυροβολώ και μετά ρωτάω τι έκανε- και στο δόγμα της «άοπλης αστυνομίας, χωρίς ΜΑΤ», υπάρχει και η χρυσή τομή.

Ερχεται το κρας τεστ…

Οσο πλησιάζει η Πέμπτη της μεγάλης σύγκρουσης στη Βουλή για το θέμα των υποκλοπών τόσο περισσότερο φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χοντραίνει το παιχνίδι. Μη διστάζοντας να μπει ακόμα και σε πολύ ευαίσθητα θέματα, όπως η εθνική ασφάλεια της χώρας, και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία Τούρκοι αξιωματούχοι επαναλαμβάνουν απειλητικά το «θα έρθουμε νύχτα». Οπως εκτιμούν πηγές που είναι σε θέση να ξέρουν τις προθέσεις της Κουμουνδούρου, αλλά όπως προκύπτει και από την ανάλυση των κινήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και του «συστήματός» του, δεν είναι τυχαίο ότι η «αποκάλυψη» για την παρακολούθηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων αφέθηκε τελευταία, ως το πιο ισχυρό χαρτί του ακόμα αναπόδεικτου αφηγήματος των παρακολουθήσεων…

…Και μετωπική μέσω του Κ. Φλώρου

…Χθες, μετά την επίσκεψη του Α. Τσίπρα στον Αρειο Πάγο, έκανε την εμφάνισή του ένα δημοσίευμα, το οποίο ουσιαστικά δημιουργεί το υπόβαθρο της θρυλούμενης παρακολούθησης του ΑΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρου. Σύμφωνα με αυτό -που έτυχε μεγάλης αναπαραγωγής από «συστημικά» ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ-, πιθανώς ο Κ. Φλώρος… μπορεί και να… θέλει να κάνει… πόλεμο… με την Τουρκία… μόνος του. Η προσπάθεια αποδόμησης του ΑΓΕΕΘΑ και ως προς τις «επιθετικές» προθέσεις του και ως προς την αχαλίνωτη «φιλοδοξία» του είναι προφανής. Κι έρχεται να προσπαθήσει να καταστήσει αληθοφανή τη φερόμενη παρακολούθησή του, αλλά και να δημιουργήσει αιτιολογική βάση για την «ύπαρξή» της… Φαίνεται όμως ότι συγγραφείς της νουβέλας λογαριάζουν χωρίς τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος εμφανίζεται να έχει εμπιστευτεί την ασφάλεια της χώρας σε έναν άνθρωπο που δεν τον εμπιστεύεται και πρέπει να τον παρακολουθεί. Λογαριάζουν όμως και χωρίς τον Κ. Φλώρο, ο οποίος είναι «σκληρό καρύδι» και δεν είναι «αναλώσιμος»…

…Και οι περίεργες «συμπτώσεις»

…Ομως το περίεργο είναι ότι σε αυτό το αφήγημα φέρεται να έχουν αθέλητη ή ηθελημένη(;) συμμετοχή και πολιτικοί παράγοντες του ΥΠΕΘΑ! Προκαλεί εντύπωση ότι στενός συνεργάτης του υπουργού φέρεται να λέει στην πιάτσα ακριβώς τα ίδια για τον Κ. Φλώρο, υιοθετώντας αμέριμνα την «ατζέντα ΣΥΡΙΖΑ». Πρόκειται άραγε για απλή σύμπτωση ή για κάτι πιο πολύπλοκο; Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν συμβαίνει -και θα φανεί- η πολιτική κερδοσκοπία που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπει στην «κόκκινη ζώνη» μιας «κόκκινης περιόδου»…