Υλοποιεί με ταχύτητα και αντικειμενικά κριτήρια, που συνδέονται με ίδια κεφάλαια και εγκεκριμένα από πιστωτικούς φορείς επιχειρησιακά σχέδια, τα προγράμματα του Ταμείου Ανάκαμψης, έχουν εκταμιευθεί πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια και τα έργα προχωρούν χωρίς παρεκκλίσεις ή άλλου τύπου παρεμβάσεις. Ενδεχομένως αυτό να ενοχλεί συμφέροντα που βλέπουν να εισέρχονται στην αγορά νέοι παίκτες με ιδέες και επενδύσεις στο ανθρώπινο δυναμικό.

Σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εφαρμόζει την αυτονόητη πολιτική φύλαξης των συνόρων με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και χωρίς να κάνει τα χατίρια «γκρίζων ΜΚΟ», που θέλουν για ιδεολογικούς ή και για καθαρά οικονομικούς λόγους, καθώς οι μπίζνες είναι «χρυσές», να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα απέραντο πέρασμα των ροών από Ασία και Ανατολική Αφρική.

Οι ίδιοι «παράγοντες» πολέμησαν με όλα τα μέσα την κατασκευή φράχτη στον Εβρο, υπερασπίσθηκαν την Τουρκία όταν εργαλειοποίησε το μεταναστευτικό τον Μάρτιο του 2020 ωθώντας χιλιάδες ταλαίπωρους στον Εβρο και τώρα καταγγέλλουν τη χώρα μας με αστήρικτες κατηγορίες για δήθεν απάνθρωπες πρακτικές φύλαξης του Αιγαίου. Στο πρόσφατο ζήτημα με τους 38 μετανάστες στη νησίδα του ποταμού πήραν ξεκάθαρα θέση υπέρ της Αγκυρας, προτρέποντας τις ελληνικές αρχές να εισέλθουν σε ξένο έδαφος και αδιαφορώντας για το τι θα μπορούσε να προκαλέσει ένα τέτοιο επεισόδιο στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Κάποιοι θέλουν την Ελλάδα οικονομικά εξαθλιωμένη, κοινωνικά σε αναταραχή και εθνικά αποδυναμωμένη, καθώς το μεταναστευτικό είναι ταυτόσημο με την αρχή των συνόρων μας. Η προπαγάνδα, σε βάρος της χώρας μας, από όσους κατά το παρελθόν έχουν ενστερνισθεί με θέρμη ανθελληνικές θέσεις αποσκοπεί στο να παρουσιασθεί μία Ελλάδα όπως την θέλουν οι ίδιοι. Μικρή, δήθεν αντιδημοκρατική, να λειτουργεί στα όρια του αποτυχημένου κράτους. Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν την γραμμή των ανοιχτών συνόρων, ένθερμοι «δικαιωματιστές», χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το δικαίωμα κάθε χώρας να προστατεύει τα σύνορά της και να ορίζει με βάση τους νόμους της ποιος έχει το δικαίωμα εισόδου και ποιος όχι.

Σε αυτή τη σπέκουλα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί σανίδα σωτηρίας, μαζί με κάτι πολιτικά απολειφάδια που κάποτε τρυγούσαν την πλευρά της Κεντροδεξιάς, αλλά ανακάλυψαν το «φως το αληθινό», και όχι μόνο, κατά την περίοδο Τσίπρα-Καμμένου. Και να αναγνωρίσουμε ότι στα ζητήματα προπαγάνδας η Κουμουνδούρου έχει περγαμηνές, τα συνθήματά της πάντα είναι φλογερά, από το «τέλος των Μνημονίων με έναν νόμο και ένα άρθρο» μέχρι το διχαστικό «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».

Η κυβέρνηση οφείλει να δράσει για να αποτρέψει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εισέλθει η χώρα σε μία μακρά περίοδο εσωστρέφειας. Το ζήτημα των παρακολουθήσεων, που αποτελεί για τον Τσίπρα την τελευταία του ευκαιρία για να διασωθεί πολιτικά, πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος, γρήγορα και βάσει του θεσμικού πλαισίου της χώρας. Ομως δεν μπορεί να μετατραπεί σε έναν μηχανισμό αποσταθεροποίησης με απρόβλεπτες συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή. Οπως ακριβώς επιθυμούν όσοι υποκριτικά νοιάζονται για τις ανθρώπινες ελευθερίες στην Ελλάδα, κλείνοντας τα μάτια στις απάνθρωπες πρακτικές της Τουρκίας.