Απέναντι σε αυτές τις ασύμμετρες απειλές -άραγε ποιος θα περίμενε μέχρι τον περασμένο Φεβρουάριο ότι η Ευρώπη θα κυλούσε ξανά σε πόλεμο ή ότι θα καταγράφονταν ελλείψεις σε βασικά αγαθά, όπως το σιτάρι;- η χώρα μας πρέπει να οχυρωθεί κατάλληλα.

Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, αντιθέτως όσοι τις υποσχέθηκαν το μόνο που κατάφεραν ήταν να προσθέσουν κρίκους στην αλυσίδα των κρίσεων, όπως συνέβη με τον ΣYΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015. Ωστόσο, απαιτείται σχεδιασμός σε βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση.

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η επόμενη μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη θα εστιαστεί στον επισιτιστικό τομέα, καθώς το 12% της παγκόσμιας κατανάλωσης θερμίδων προέρχεται από αγαθά που παράγονται σε Ρωσία και Ουκρανία. Η Ελλάδα έχει σχετικά υψηλά ποσοστά επάρκειας στα κύρια διατροφικά είδη, όμως για άλλη μία φορά αναδεικνύεται η σημασία του αγροτικού τομέα για τη «θωράκιση» της οικονομίας και συνολικά της χώρας.

Η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έχει καταστρώσει ένα σχέδιο ενίσχυσης της παραγωγής που θα πρέπει να εφαρμοσθεί με κίνητρα για νέους παραγωγούς και ενισχύσεις για όσους θελήσουν να μεγαλώσουν τις μονάδες τους μέσω συγχωνεύσεων ή συνεταιρισμών.

Το ίδιο πρέπει να συμβεί στην ενέργεια. Η Ελλάδα τα τελευταία 10-15 χρόνια έμεινε πίσω, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη, στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για φωτοβολταϊκές και αιολικές μονάδες. Τώρα που διαπιστώνουμε ότι η ενέργεια σε μεγάλο βαθμό είναι εισαγόμενη, ακριβή και όχι επαρκής για την κάλυψη των μελλοντικών αναγκών, είναι σαφές ότι προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην εγχώρια παραγωγή, ξεπερνώντας τα εμπόδια που συνήθως στήνουν τοπικά μικροσυμφέροντα.

Συνολικά η οχύρωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας περνά μέσα από την παραγωγή και όχι από τις εισαγωγές. Η μεγάλη αύξηση του εμπορικού ελλείμματος φέτος λόγω της εκρηκτικής αύξησης των εισαγωγών, που σε απόλυτα μεγέθη υπερβαίνει την αντίστοιχη άνοδο των εξαγωγών, πρέπει να σημάνει συναγερμό στο οικονομικό επιτελείο και τις ηγεσίες των παραγωγικών φορέων. Οι κρίσεις θα μας συνοδεύουν για μεγάλο διάστημα, εάν δεν αναπτύξουμε άμυνες μέσα από την εγχώρια παραγωγή, η δοκιμασία θα είναι μεγάλη, και ιδίως για τους ασθενέστερους.

ΟΙ ΤΑΡΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος θα μπορούσε να εξελιχθεί πραγματικά σε μια γιορτή του ποδοσφαίρου, όπως συνηθίζεται να γράφεται στον αθλητικό Τύπο. Το κλίμα στις εξέδρες ύστερα από δύο χρόνια πανδημίας και καραντίνας ήταν καθαρά ποδοσφαιρικό και το στάδιο γέμισε από 45.000 οπαδούς των δύο ομάδων,. Και όμως, για άλλη μία φορά ο τελικός αμαυρώθηκε από τα επεισόδια που προκάλεσαν όχι παραπάνω από 100 μέλη συμμοριών που υποδύονται τους οπαδούς. Οσοι βρεθήκαμε στο ΟΑΚΑ το βράδυ του Σαββάτου διαπιστώσαμε για ακόμα μία φορά ότι οι χούλιγκαν κατάφεραν να περάσουν στο γήπεδο εκατοντάδες φωτοβολίδες, βεγγαλικά και βαρελότα, μετατρέποντας τις εξέδρες των φανατικών σε πεδία μάχης.

Οι έλεγχοι, αν και αναγγέλθηκαν, αποδείχθηκαν πλημμελείς, οι δυνάμεις των ΜΑΤ έδρασαν κατασταλτικά επειδή δεν λειτούργησε σωστά η φάση της πρόληψης. Οι ευθύνες ανήκουν όχι μόνο στις αστυνομικές δυνάμεις. Οι χούλιγκαν είναι γνωστοί στο «οπαδικό κίνημα» και βέβαια στις ομάδες. Οι σκηνές με τις φωτιές στις εξέδρες και τις ρίψεις φωτοβολίδων δεν πρέπει να επαναληφθούν, οι μετακινήσεις των οργανωμένων οπαδών, που είναι επιθυμία κάθε φίλου ομάδας, υπονομεύονται από τους βανδάλους με τα λοστάρια.