«Αυτό δεν είναι μόνο πολύ σοκαριστικό, είναι επίσης πολύ σοβαρό. Ως κοινωνία, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε», αντέδρασε η Ολλανδή υπουργός Δικαιοσύνης, Ντιλάν Γεσιλγκόζ-Ζεγκέριους, ενώ ο Γκίντιαν Τέιλορ, πρόεδρος της ΜΚΟ που διεξήγαγε την έρευνα, ανέφερε κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό. Οτι δεν πρόκειται για πρόσκαιρη διαπίστωση, αλλά για μέρος μιας αυξανόμενης τάσης. «Στη μία έρευνα μετά την άλλη, συνεχίζουμε να βλέπουμε μια μείωση στη γνώση και την ευαισθητοποίηση για το Ολοκαύτωμα. Εξίσου ανησυχητική είναι η τάση ως προς την άρνηση και τη στρέβλωση». Και όλα αυτά σε μια χώρα όπου πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατοικούσαν 150.000 Εβραίοι και περίπου το 75% αυτού του πληθυσμού δολοφονήθηκε.

Αν και δεν υπάρχει αντίστοιχη έρευνα στην Ελλάδα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα είχαμε και εμείς το δικό μας μερτικό ανιστόρητων απαντήσεων. Νέοι που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου ή την 25η Μαρτίου, που δεν έχουν βασικές γνώσεις για τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην περίοδο της δικτατορίας, που -ακόμα χειρότερα- δεν φαίνεται να τους απασχολεί η ιστορική διαδρομή της χώρας. «H καταστροφή του παρελθόντος ή καλύτερα των κοινωνικών μηχανισμών που συνδέουν τη σύγχρονη εμπειρία κάποιου με την εμπειρία παλαιότερων γενεών είναι ένα από τα χαρακτηριστικά και δυσάρεστα φαινόμενα στα τέλη του 20ού αιώνα. Οι περισσότεροι νέοι μεγαλώνουν σε συνθήκες διαρκούς παρόντος, χωρίς να έχουν καμία οργανική σχέση με το κοινό παρελθόν της εποχής στην οποία ζουν», έγραφε σε ανύποπτο χρόνο αλλά όχι ανύποπτος ο ιστορικός Ερικ Χόμπσμπαουμ στο βιβλίο του «Η εποχή των άκρων».

Η άγνοια βασικών ιστορικών γνώσεων από τις νεότερες γενιές είναι επικίνδυνη για την ιστορική αλήθεια, αφού λειτουργεί ως «άγραφο χαρτί» πάνω στο οποίο μπορούν να γράψουν ό,τι θέλουν οι προβοκάτορες, οι ακραίοι, οι διαστρεβλωτές της Ιστορίας. Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσουμε σοβαρά, με σύμπνοια και χωρίς στερεότυπα, τον τρόπο που διδάσκεται η Ιστορία στα σχολεία;