Λύση δεν είναι το σπριντάρισμα, είδαμε πως ο Κασσελάκης ξεφούσκωσε στο τέλος και από εκεί που περίμενε ποσοστά άνω του 17% ή και 20% προσγειώθηκε στο 14,9%. Απαντήσεις δεν δίνει ούτε η ακινησία. Απαιτείται καλύτερη προετοιμασία, σαφής στοχοθεσία και περισσότερη δουλειά.

Από μία άποψη ο Μητσοτάκης μπορεί να αισθάνεται τυχερός. Βλέπει τη Γαλλία να σύρεται σε πρόωρες εκλογές δύο εβδομάδες πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, με τη Λεπέν έτοιμη να «καταβροχθίσει» το κόμμα του Μακρόν, θα συλλογίζεται τον καγκελάριο Σολτς που θα συνεχίσει να κυβερνά στο Βερολίνο με τους Σοσιαλδημοκράτες στο 13,9%, όταν το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα έφτασε το 30% και οι ακροδεξιοί του AFD τον προσπέρασαν στη δεύτερη θέση με 16%.

Η πολιτική σταθερότητα δεν αμφισβητείται στην Ελλάδα, όμως χρειάζεται ανάλυση γιατί η Ν.Δ. έχασε δυνάμεις και δεν πέρασε τον πήχη του 33%.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Φόβητρο για την κυβέρνηση δεν είναι ο Κασσελάκης, που με τον ανερμάτιστο λόγο του στριμώχθηκε σε ένα κοινό περιορισμένης εμβέλειας, ούτε ο Ανδρουλάκης που πηγαίνει σημειωτόν. Απέναντι στη Ν.Δ. δεν ορθώθηκε κάποιο ισχυρό κόμμα, αλλά καταγράφηκε διαμαρτυρία, που διαχύθηκε μεταξύ αποχής και κατακερματισμού των δυνάμεων.

Ο πρώτος χρόνος διακυβέρνησης (και ταυτόχρονα πέμπτος) είναι πάντα ο πιο δύσκολος της θητείας γιατί λαμβάνονται αποφάσεις που χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν. Η Ν.Δ. έχασε ένα μέρος της δύναμής της στη Βόρεια Ελλάδα για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών, που θεωρείται ταυτοτικού χαρακτήρα για τμήμα ψηφοφόρων, οι οποίοι θέλησαν να απαντήσουν με μία ψήφο διαμαρτυρίας, που δεν θα ανέτρεπε και τη διακυβέρνηση. Ταυτόχρονα όμως αναδείχθηκε το θέμα του αγροτικού κόσμου, που δεν πρέπει να παραγνωρίζεται, όταν μάλιστα η αναθεώρηση της γεωργικής πολιτικής στις Βρυξέλλες θα έχει υψηλό κόστος για τους παραγωγούς.

Και βέβαια «ελέφαντας στο δωμάτιο» είναι η ακρίβεια. Η οικονομία αναπτύσσεται και η ανεργία πέφτει, έτσι εξηγείται το 28,3% της Ν.Δ. που παραμένει υψηλό ποσοστό για τα δεδομένα και τη συγκυρία μιας «χαλαρής» εκλογικής διαδικασίας, όμως το πρόβλημα παραμένει στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, τα λεφτόδεντρα που υποσχόταν ο Κασσελάκης μαράθηκαν στις κάλπες, ωστόσο το μέρισμα της ανάπτυξης μπορεί και πρέπει να περάσει στην κοινωνία, που αποτελεί και τον μοναδικό κριτή των πολιτικών αποφάσεων. Η μεσαία τάξη αναμένει απτά δείγματα βελτίωσης της καθημερινότητας και πιο γρήγορα αποτελέσματα.

Η Ν.Δ. είναι το κόμμα της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης. Οφείλει τη διεύρυνση, που αποτελεί συστατικό στοιχείο των εκλογικών της θριάμβων, αλλά πρέπει να προσέχει και τη βάση της. Οι πολιτικές της βασίζονται στη μείωση των φόρων, θυμηθείτε τη μεγάλη έκπληξη της γενικής μείωσης του ΕΝΦΙΑ κατά 20% το καλοκαίρι του 2019, στο μέτωπο αυτό αποτυπώνεται η πρόοδος της οικονομίας.

Οι μόνιμες λύσεις είναι και οι πιο αποτελεσματικές. Και όλα ξεκινούν από την απλότητα. Δεν χρειάζονται ωραιοποιήσεις, ούτε καταστροφολογία, παρά μόνο αποτίμηση με ψύχραιμους όρους και κυρίως δουλειά. Αλλωστε, μόνο με αυτό τον τρόπο τερματίζουν με χαμόγελο οι δρομείς των μεγάλων αποστάσεων.