Τη βιώνουμε καθημερινά, απειλούμαστε συνεχώς και δυστυχώς το μόνο που πρέπει να κάνουμε πλέον είναι να μάθουμε να ζούμε με αυτή. Να κάνουμε ό,τι είναι είναι δυνατόν να προστατεύσουμε εμάς και τους γύρω μας και να μην περιμένουμε κάποια βοήθεια από μακριά.

Η Ελλάδα καίγεται από τον καύσωνα και από τις πυρκαγιές και απαιτούνται δράσεις όχι μόνο από τις Αρχές, που είναι υποχρεωμένες να είναι σε εγρήγορση, αλλά και από εμάς τους ίδιους. Ψευτομαγκιές με τη φύση δεν χωράνε πλέον και καθετί μπορεί να προκαλέσει καταστροφή.

Το πέταγμα ενός τσιγάρου, μία εργασία όταν τα πάντα καίνε από τη θερμοκρασία, μία επιχείρηση που αναγκάζει τους εργαζόμενούς της να δουλεύουν στο λιοπύρι ή σε ακραίες συνθήκες, μία περιττή βόλτα σε συνθήκες ακραίου καύσωνα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο για εμάς και τους γύρω μας.

Από εκεί και πέρα οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης διατρέχουν πλέον το σύνολο των πτυχών των διεθνών σχέσεων και της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Όσο πιο γρήγορα τεθεί σε προτεραιότητα η αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, τόσο λιγότερο επώδυνες επιπτώσεις θα υπάρξουν σε επίπεδο διεθνών σχέσεων, αλλά και σε ανθρωπιστικό, σε επίπεδο ανθρώπινων κοινωνιών.

Επειδή, όμως, οι πολιτικές αποφάσεις πάντα αργούν ας κάνουμε εμείς πρώτα την αρχή γιατί δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο!