Το αντι-ιαπωνικό αίσθημα γιγαντώθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε το Τόκιο να συστήσει στους πολίτες του που βρίσκονται στην Κίνα να μιλάνε χαμηλόφωνα σε δημόσιους χώρους. Ταυτόχρονα οι γιαπωνέζικες εταιρίες και οργανισμοί κατακλύζονται από απειλητικά τηλεφωνήματα σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν, αλλά ξέρουν καλά ποια είναι.

Η κινεζική κυβέρνηση και ο προπαγανδιστικός της μηχανισμός δεν είναι άμοιροι γι’ αυτήν την υστερία. Πάντα ένας καλός εξωτερικός εχθρός βοηθάει να σκεπάζουμε τα εσωτερικά μας προβλήματα (π.χ. την κλυδωνιζόμενη αγορά ακινήτων με την Evergrande κ.λπ.). Εις μάτην επιδεικνύουν οι Γιαπωνέζοι τις καθημερινές μετρήσεις από τη θάλασσα της Φουκουσίμα, που δείχνουν ότι τα επίπεδα τριτίου στο νερό είναι αμελητέα και απολύτως αβλαβή. Εις μάτην επικαλούνται την έγκριση του ΟΗΕ για την απόρριψη 1,3 εκατομμυρίου τόνων «σταγόνα σταγόνα» σε ορίζοντα 30-40 χρόνων.

Το Πεκίνο αποφάσισε να σηκώσει ψηλά το θέμα και να το εντάξει στο ευρύτερο πλαίσιο γεωπολιτικής αντιπαράθεσης με τους φιλοαμερικανούς γείτονές του. Το ολοκληρωτικό εμπάργκο στα γιαπωνέζικα θαλασσινά πονάει πολύ την ιαπωνική οικονομία – και όχι μόνο τον αλιευτικό κλάδο. Ακόμη κι αν οι Κινέζοι διατηρούν θεμιτές επιφυλάξεις γι’ αυτή την πρωτόγνωρη στα πυρηνικά χρονικά απόρριψη πρώην (;) ραδιενεργού ύδατος στον Ειρηνικό, είναι σαφές ότι η υπερ-αντίδρασή τους κρύβει πολιτικές σκοπιμότητες.

Ετσι το ιαπωνικό ΥΠΕΞ έκανε διπλωματικό διάβημα για την προστασία των Γιαπωνέζων πολιτών και επιχειρήσεων, που εκτός από στόχος ύβρεων και προπηλακισμών, άρχισαν να δέχονται… πέτρες και αβγά. Σε αυτόν τον ασύμμετρο πόλεμο, το δημαρχείο, τα σχολεία, τα εστιατόρια, ακόμη και ζαχαροπλαστεία της Φουκουσίμα δέχονται χιλιάδες υβριστικές κλήσεις από την Κίνα, λες και δεν είναι οι ίδιοι θύματα της κατάστασης. «Παράπλευρες απώλειες» λέγεται αυτό στην ψυχρή στατιστική του πολέμου…