Ο σκέτος Στέφανος ζήτησε συγγνώμη, στο video, από τους νέους που απογοήτευσε, κοιτάζοντας κατάματα τον φακό. Και αμέσως μετά τους γύρισε την πλάτη! Γεια σου, κύριε σκηνοθέτα, μου, με τα ωραία σου… αλλά για να τα λέμε και αυτά: Α! με κατέπληξε ο σκέτος Στέφανος με τη φιλοσοφική του ενατένιση: « Μια μπουκιά ψωμί, όχι μια χούφτα αξιώματα», είπε. Κι εγώ εκείνη τη στιγμή -και άλλοι χιλιάδες- με συγκίνηση περιμέναμε να ακούσουμε τον τρισμέγιστο Γρηγόρη Μπιθικώτση:
« Δεν θέλαμε παλάτια κι αστέρια να μας χάριζες.
Μια μπουκιά ψωμί για μας τα ορφανά -εννοώντας τον σκέτο και τον Τάιλερ-, περιστέρια ας χαλάλιζες. Μας έδειρε ο βοριάς, μας ήπιε η βροχή/το αίμα της καρδιάς γιατί είμαστε φτωχοί».
Δεν φταίει ο σκέτος Στέφανος που δεν τραγούδησε. Ο σκηνοθέτης του; Φαντασία μηδέν. Πάντως, το εκφώνησε στακάτα, έτσι που να καταλάβουμε ότι μια μπουκιά ψωμί ψάχνει από Μύκονο σε Σπέτσες και μια στάση κάνει Σαββατοκύριακο στο Παρίσι για μπαγκέτα. Τα αξιώματα ποσώς τον ενδιαφέρουν.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
« Είδατε. Τώρα γνωρίζετε. Τίποτε παραπάνω». Αυτή ήταν η δεύτερη στακάτη προτροπή του σκέτου. Φυσικά και είδαμε: Αρχικά να πέφτει με αλεξίπτωτο. Μετά να κάνει γυμναστική με τον Tάιλερ. Μετά να βγάζουν βόλτα τη Φάρλι. Μετά τη μεζονέτα στην οδό Λεβέντη, αλλά και το εξοχικό στην Upper New York. Είδαμε και να τα βάζει και με τους ευεργέτες του, Τσίπρα και Πολάκη.
Τι δεν είδαμε; Να έχει σχέση με τον πολιτικό χώρο που ανέλαβε εργολαβικά να διαλύσει. Ούτε στοιχειώδη διοικητική επάρκεια. Ούτε και «πόθεν έσχες». Και μετά «ε! ρε! γλέντια» που έλεγε ο μεγάλος Ευγένιος Σπαθάρης, έτσι που να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ να τον λυπούνται οι οχτροί του.
Τώρα γνωρίζουμε: Ο σκέτος έχει πλάκα. Φουντωτός, καμαρωτός, απαγγέλλοντας κάτι αριστερά της δεκαετίας του ’60. Τι ζημιά θα είναι, αν δεν τον εκλέξουν. Θα μας πάρετε την μπουκιά από το στόμα; Κακούργα Αριστερά της Ολγας και του Φάμελλου.
Λυπηθείτε μας, εμάς τα ορφανά του σκέτου.