Οι πυροσβεστικές δυνάμεις, πριν προλάβουν να μαζέψουν τους σωλήνες που σβήνουν φωτιές, άπλωσαν τις αντλίες για να κάνουν αντλήσεις υδάτων. Θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για έναν απρόβλεπτο Ιούνιο, αλλά η πραγματικότητα είναι πως πλέον και οι 12 μήνες του χρόνου είναι μετεωρολογικά ακραίοι. Αυτό σημαίνει κλιματική κρίση και όσο περνούν τα χρόνια ο καιρός θα «τρελαίνεται» ακόμα περισσότερο. Και μαζί του και εμείς.

Oταν λοιπόν όλα γύρω μας αλλάζουν, είναι ανώφελο να υποκρινόμαστε πως παλιές μέθοδοι πολιτικής προστασίας και, το κυριότερο, παλιές νοοτροπίες και πρακτικές μπορούν να αντέξουν στις νέες συνθήκες. Ορθώς λοιπόν και αλλάζει όλο το αντιπυρικό δόγμα με ένα ολιστικό πλέγμα δράσεων που συμπεριλαμβάνει από καθαρισμούς οικοπέδων μέχρι την εκπαίδευση των τοπικών αρχών για εκκενώσεις οικισμών και τη χρήση νέων μεθόδων και εργαλείων, όπως το αντιπύρ και τα drones, παράλληλα με τη διαρκή ενίσχυση του προσωπικού και των μέσων πυρόσβεσης. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι απαραίτητο.

Πριν από λίγες ημέρες, στο πλαίσιο του 10ου Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου στην Πάτρα, ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδης είπε πως η «Πολιτική Προστασία είναι κολοβή χωρίς την Τοπική Αυτοδιοίκηση», για να λάβει την απάντηση από την Περιφερειακή Ενωσης Δήμων Δυτικής Ελλάδος πως η Τ.Α. είναι κολοβή όσον αφορά στο θεσμικό πλαίσιο και τις χρηματοδοτήσεις. Ετσι είναι, οι πόροι δεν είναι απεριόριστοι σε αντίθεση με την ορμή της κλιματικής κρίσης.

Οπως είπε στο ίδιο πάνελ, ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών Ευθύμιος Λέκκας θα έχουμε φέτος «μεγαλύτερης κλίμακας φυσικές καταστροφές, σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σε μεγαλύτερες περιοχές». Αυτό ακριβώς καθιστά τη συνεργασία όλων πιο αναγκαία από ποτέ. Με όλα τα μέσα που διαθέτουμε και με όλους τους τρόπους που μπορούμε να εφεύρουμε για να ξεπεράσουμε την έλλειψη όσων δεν έχουμε.