Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ λόγος να υπενθυμίσουμε και πάλι αναλυτικά όσα έλεγε έως τον Ιούλιο του 2015. Το μήνυμα που πέρναγε στους πολίτες ήταν απλοϊκό: «Αυτοί που κυβερνούν είναι προδότες, γερμανοτσολιάδες, σας στέλνουν στην ανεργία, σας κόβουν μισθούς-συντάξεις, βάζουν φόρους, ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, ενώ ΕΓΩ μόλις εκλεγώ πρωθυπουργός θα σκίσω τα Μνημόνια και θα επιστρέψουμε στις εποχές που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Αυτό δεν ήταν αυταπάτη, ήταν η τέλεια απάτη. Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον, ήταν μικρό ποσοστό το 36% που πήρε ο Αλέξης Τσίπρας με όσα υποσχόταν. Γιατί ήταν τα πάντα… όλα με περιτύλιγμα πρώτης φοράς Αριστεράς.

ΤΟ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ δεν είναι όσα είπε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου. Αυτά ήταν πάνω-κάτω αναμενόμενα. Για μία ακόμη φορά προσπαθεί να δημιουργήσει νέες αυταπάτες στην κοινωνία. «Θα ψηφίσω μειώσεις συντάξεων – αφορολόγητου, αλλά θα τα… ξεψηφίσω αν δεν μας δώσουν το χρέος» και άλλα τέτοια αστεία ψευδοαφηγήματα. Οι απαντήσεις του δεν αναιρούσαν όσα έλεγε έως το 2015. Κάθε επόμενη απάντησή του αναιρούσε την αμέσως προηγούμενη. Για τα μέτρα, για το τέλος των Μνημονίων, για τις αποκρατικοποιήσεις.

ΤΟ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ήταν το ύφος του. Ο απαξιωτικός τρόπος με τον οποίο απευθύνθηκε στους πολίτες που διαφωνούν με όσα κάνει, δεν έχει προηγούμενο. Κανένας πρωθυπουργός δεν έχει επιτεθεί ποτέ με τέτοιο μένος σε όσους του ασκούν κριτική. «Τώρα θυμήθηκαν την υπερφορολόγηση; Τώρα τους πείραξε η αφαίμαξη; Σιγά, ρε παιδιά, και εγώ πήγα διακοπές το Πάσχα και είδα τι γινόταν, ήταν η μεγαλύτερη έξοδος της μνημονιακής επταετίας. Ο λαός γνώριζε τη συμφωνία (σ.σ. Μνημόνιο) όταν με ξαναψήφισε. Επί των ημερών μου δεν γίνονται διαδηλώσεις».

ΕΩΣ ΕΝΟΣ ΣΗΜΕΙΟΥ είναι κατανοητό το γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είναι εκτός εαυτού. Δεν είναι και λίγο από εκεί που ήταν αντιμνημονιακός επαναστάτης που θα κατακτούσε το Βερολίνο, να έχει φτάσει στο σημείο να πλέκει το εγκώμιο της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Από εκεί που υποσχόταν ότι θα βρέξει λεφτά, να σηκώνει και τα τελευταία ψιλά από τις τσέπες των πολιτών. Είναι, όμως, ακατανόητο και υβριστικό να κουνάει το δάχτυλο σε όσους (αυτ)απατήθηκαν. Ο,τι κι αν πει, πλέον, έχει κόψει κάθε γέφυρα με την κοινωνία. Και στις εκλογές -όποτε και αν γίνουν- θα χάσει με μεγαλύτερο σκορ από ό,τι θα έχανε ο Πανελευσινιακός από την Μπαρτσελόνα…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου