Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Ορισμένα αποσπάσματα των όσων έλεγε ο κ. Τσίπρας για το ΔΝΤ είναι πράγματι απολαυστικά:
Μόλις στις 24 Μαρτίου μιλώντας σε εκδήλωση του Πανεπιστημίου της Ρώμης ο πρωθυπουργός κατέστησε σαφές ότι «δεν θα γίνουμε το πειραματόζωο της ευρωζώνης, όπως το ΔΝΤ και οι συντηρητικοί υποστηρικτές του ενδεχομένως θα ήθελαν».
Τον Δεκέμβριο του 2016 ο ίδιος μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο είχε εξαπολύσει πυρά κατά του Ταμείου τονίζοντας ότι «πρέπει να κατανοήσει ότι η επιμονή του για μέτρα λιτότητας μετά το 2019 είναι επιμονή αντιδημοκρατική. Κανένα Κοινοβούλιο της ευρωζώνης και της Ε.Ε. δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί να πάρει μέτρα σε περίπτωση που αποτύχουν οι στόχοι μετά από 3 χρόνια».
Υστερα ήρθε η Μάλτα και το ΔΝΤ όχι μόνο δεν έφυγε, αλλά πήρε τον πρώτο λόγο στο ελληνικό πρόγραμμα. Κατ’ αρχάς πέρασε η γραμμή της Λαγκάρντ να ληφθούν πρώτα τα μέτρα σε φόρους και ασφαλιστικό και οι συζητήσεις για το χρέος να γίνουν με την ολοκλήρωση του προγράμματος. Ακόμη χειρότερα, το ΔΝΤ, και όχι οι Ευρωπαίοι, θα είναι αυτό που θα αποφασίσει το καλοκαίρι του 2018 εάν θα έχουν επιτευχθεί οι δημοσιονομικοί στόχοι ώστε να ενεργοποιηθεί η εφαρμογή των μέτρων. Ηδη πολλοί υποστηρίζουν από τώρα ότι το Ταμείο θα ζητήσει επίσπευση των μέτρων για τις συντάξεις από το 2019 θεωρώντας ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν αντέχει.
Μάλιστα για να «δεθεί» η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα θα υπογραφεί ειδικό μνημόνιο ετήσιας διάρκειας με συμβολική χρηματοδότηση.
Ακόμη και τα μέτρα για τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και την κατάργηση των προσωπικών διαφορών είχαν περιγραφεί από τον Τόμσεν σε άρθρο του τον περασμένο Δεκέμβριο.
Τελικά ο κ. Τσίπρας με την περήφανη διαπραγμάτευση όχι μόνο δεν έδιωξε το Ταμείο, αλλά αντιθέτως έβαλε το «λύκο μέσα στο μαντρί» για να ελέγξει το πώς θα διαμορφωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη και να λάβει τις τελικές αποφάσεις.
Δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες η προπαγάνδα του Μαξίμου να το «στρίψει αλλιώς» και να μιλάει για το πώς το ΔΝΤ έγινε ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης στο ζήτημα του χρέους. Μόνο που ο σανός θα πάει χαμένος, τα πρόβατα έχουν φύγει ή τα έχει φάει ο «λύκος» των νέων μέτρων…
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
ΧΑΘΗΚΕ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
Παρά το γεγονός ότι το 2016 ήταν χρονιά- ρεκόρ για τις τουριστικές αφίξεις, το στοίχημα των εσόδων χάθηκε για την οικονομία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, το πλεόνασμα του ταξιδιωτικού ισοζυγίου συρρικνώθηκε κατά 7,3% το 2016 σε σχέση με το 2015, που δεν ήταν και τόσο καλή χρονιά λόγω δημοψηφίσματος και capital controls εν μέσω καλοκαιριού.
Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις πέρυσι μειώθηκαν κατά 6,5%, αν και οι αφίξεις ξεπέρασαν τα 28 εκατομμύρια. Το αρνητικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε λόγω της μείωσης της μέσης δαπάνη ανά ταξίδι κατά 70 ευρώ ή 13%. Το 2016 η μέση δαπάνη ήταν 471 ευρώ έναντι 541 ευρώ το 2015, που σημαίνει ότι έρχονται περισσότεροι τουρίστες αλλά φτωχότεροι.
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Το χειρότερο που κάνουν οι υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι όταν προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την εικόνα που βιώνει ο μέσος πολίτης. Για παράδειγμα, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έσπευσε να επιτεθεί στον πρόεδρο της Ν.Δ. για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας δηλώνοντας ότι τα στοιχεία της Εργάνης δείχνουν ρεκόρ νέων θέσεων τον Μάρτιο. Καλά, ο υπουργός δεν έχει διαβάσει τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας σύμφωνα με τα οποία η ανεργία τον Ιανουάριο είναι καθηλωμένη εδώ και μήνες στο 23,5%; Οταν συγκρούονται οι συριζαίοι με την πραγματικότητα, το μόνο που υποχωρεί είναι το ποσοστό του κόμματος στις δημοσκοπήσεις.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου