Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΕΙΝΑΙ δύσκολο να ξεχάσει κανείς τη ρητορική του Πάνου Καμμένου και των υπόλοιπων στελεχών των Ανεξαρτήτων Ελλήνων τόσο πριν αναδειχθούν συγκυβερνήτες του Αλέξη Τσίπρα όσο και τους τελευταίους 26 μήνες που κάθονται σε υπουργικές καρέκλες.

ΣΤΗΝ πρώτη γραμμή της στρατηγικής τους βρίσκονταν επαίσχυντες και βαριές εκφράσεις για τις πρώην κυβερνήσεις. Προδότες και δωσίλογους τους ανέβαζαν, Τσολάκογλου και υπαλλήλους του Σόιμπλε τους κατέβαζαν. Ηταν τότε που με ένα στόμα, μια φωνή Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος υπόσχονταν την κατάργηση των Μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο. Ηταν τότε που ο Πάνος Καμμένος δήλωνε: «ούτε νεκρός δεν θα συνεργαστώ με όσους ψήφισαν Μνημόνια. Αν έρθει Μνημόνιο, θα φύγω από την κυβέρνηση, τους ΑΝ.ΕΛ. και την πολιτική! Δεν ανταλλάσσω την αξιοπρέπειά μου με καμία καρέκλα». Ενώ την ίδια ώρα εγκαλούσε τους βουλευτές της τότε κυβέρνησης πως ψηφίζουν «στα… τέσσερα» τα Μνημόνια.

ΠΕΡΣΙ, λίγο πριν από το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, δεσμευόταν για έξοδο από τα Μνημόνια που θα γιορταζόταν μαζί με την Ανάσταση. Παράλληλα, εδώ και ένα χρόνο, περίπου, ισχυρίζεται πως έχει… αποκαταστήσει τις μειώσεις στις συντάξεις των αποστράτων και πως δεν πρόκειται να πειράξει κανείς το ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών, απλά το θέμα έχει… κολλήσει κάπου στο υπουργείο Οικονομικών.

Ο ΠΑΝΟΣ Καμμένος και Μνημόνιο υπέγραψε και συντάξεις μείωσε και φόρους αύξησε. Βέβαια, εκείνος τα κάνει όλα αυτά με εθνικοπατριωτικό φρόνημα, όχι σαν όλους τους προηγούμενους που ήταν… προδότες. Ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., όμως, βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδο γιατί έχει προδώσει ολοκληρωτικά όσους τον ψήφισαν. Ας μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησε με 671.324 ψηφοφόρους τον Μάιο του 2012 και κατέληξε μόλις στους 200.532 τον Σεπτέμβριο του 2015. Οσο κι αν προσπαθεί να πείσει ότι διατηρεί μια αντιμνημονιακή αυτονομία μέσα στην πλέον μνημονιακή κυβέρνηση της επταετίας τόσο η πραγματικότητα τον διαψεύδει.

ΤΩΡΑ που τα λαϊκιστικά τρικ στέρεψαν, ο Πάνος Καμμένος θυμήθηκε τη Νέα Δημοκρατία και επιχειρεί από τη μια να δώσει μαθήματα κεντροδεξιάς πολιτικής και από την άλλη να παρουσιαστεί ως ο αυθεντικός υπερασπιστής-συνεχιστής του καραμανλισμού. Η αντιευρωπαϊκή ρητορική, οι διαρκώς εναλλασσόμενες πολιτικές θέσεις και τα διαρκή ψευδοαφηγήματα που παρουσιάζει στην κοινωνία ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. αποδεικνύουν ότι όντως η παράταξη που υπηρέτησε στο παρελθόν έχει άλλες αξίες από αυτές που πρεσβεύει ο ίδιος. Ευτυχώς! Τόσο για τη Νέα Δημοκρατία όσο και για την κοινωνία.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου