Γράφει ο  Πάνος Αμυράς*

Υπό το πρίσμα αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαία η προτροπή του πρώην υπουργού Οικονομικών προς τους πολίτες, σε συνέντευξη στον ΑΝΤ1, να μη φοβούνται τόσο πολύ τη δραχμή όσο το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.

Ο κ. Βαρουφάκης είναι οπαδός του παράλληλου νομίσματος, άλλωστε είχε φέρει στην Αθήνα ως συνεργάτη τον Γκαλμπρέιθ που ετοίμαζε μυστικά το «σχέδιο Χ» για να ενεργοποιηθεί στην περίπτωση ρήξης της κυβέρνησης με τους δανειστές.

Το καλοκαίρι του 2015 η Ελλάδα γλύτωσε το Grexit κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και ενώ ο Σόιμπλε είχε προσφέρει πακέτο ορισμένα δισεκατομμύρια ευρώ για να αντιμετωπισθεί η ανθρωπιστική κρίση, που θα προκαλούσε το χάος στην οικονομία.

Το περίεργο είναι ότι ορισμένα μέλη στη σημερινή κυβέρνηση, για να μην αναφερθούμε και στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλληθωρίζουν προς τη δραχμή χωρίς να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους από μία τέτοια εξέλιξη.

Ο υπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο οποίος αποκήρυξε τις ιδέες του περί παράλληλου νομίσματος και Geuro που είχε αναπτύξει στις Ηνωμένες Πολιτείες ως επικεφαλής του Ινστιτούτου Levy, έχει επιλέξει ως μέλη του νεοσύστατου αναπτυξιακού συμβουλίου καθηγητές και συνεργάτες του που έχουν αντίστοιχες απόψεις.

Η κυβέρνηση εδώ και 8 μήνες παριστάνει ότι διαπραγματεύεται με τους δανειστές ψάχνοντας διαρκώς για από μηχανής θεούς. Πότε ο Ολάντ θα μας έσωζε, πότε ο Ομπάμα θα μιλούσε στη Μέρκελ για το χρέος, πότε θα πετύχαινε η πολιτική διαπραγμάτευση ενόψει των εκλογών στην Ευρώπη. Ολα λάθος ενώ τώρα το Μαξίμου ποντάρει στον Σουλτς για να φύγει ο Σόιμπλε. Ο χρόνος περνάει σε βάρος της πραγματικής οικονομίας, που έχει περάσει στην ύφεση, οι επιχειρήσεις έχουν γονατίσει από τη φορολογία και την έλλειψη ρευστότητας ενώ η υπομονή των πολιτών εξαντλείται.

Το κόστος είναι μεγάλο για όλους και θα φανεί με τον λογαριασμό των μέτρων. Ομως υπάρχει και μία παγίδα στο παιχνίδι των καθυστερήσεων. Μετά τον Σουλτς ο επόμενος από μηχανής θεός, να είναι το Geuro, όπως ορισμένοι ονειρεύονται, εντός ή εκτός κυβέρνησης…

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ

Η εθνικιστική έκρηξη από τον Ερντογάν δεν εξηγείται μόνο ως αντίδραση για το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου, ούτε μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στην προσπάθειά του να κερδίσει το δημοψήφισμα του Απριλίου, που θα τον καταστήσει «σουλτάνο» με τη βούλα του Συντάγματος. Η Τουρκία έχει εισέλθει σε φάση ύφεσης και η κρίση αναμένεται να είναι βαθιά, λόγω του αδύναμου νομίσματός της αλλά και της εξάρτησης της οικονομίας της από τις εισαγωγές. Ηδη η ανεργία έχει εκτιναχθεί στο 12,4% που είναι το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων ετών ενώ στους νέους το ποσοστό προσεγγίζει το 25%. Ο πακτωλός κεφαλαίων από την Ανατολή έχει περιορισθεί, ο τουρισμός έχει χτυπηθεί από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, ενώ σημαντικές επενδυτικές πρωτοβουλίες μπλοκάρονται λόγω του μεγάλου συναλλαγματικού κινδύνου. Με άλλα λόγια η Τουρκία μοιάζει με γίγαντα που όμως έχει πήλινα πόδια και για αυτό τον λόγο βρυχάται. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, και όχι άστοχες δηλώσεις τύπου Κατρούγκαλου, για να μην εισαχθεί η τουρκική κρίση στη χώρα μας.

ΟΙ ΕΙΡΩΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος έχασε τις εντυπώσεις και την ουσία στη «μονομαχία» του με τον εκπρόσωπο της ΝΔ Βασίλη Κικίλια στον ΑΝΤ1 γιατί δεν είχε να πει τίποτε το καινούργιο. Το παραμύθι των δημοσιονομικών ουδέτερων μέτρων δεν το πιστεύει ούτε ο Τσακαλώτος, η προσπάθεια ταύτισης της ΝΔ με τους δανειστές έχει καταντήσει βαρετή υπόθεση όταν ο Τσίπρας έχει γίνει ο καλύτερος πελάτης του Σόιμπλε (υπερταμείο, κόφτης, αέναο πλεόνασμα 3,5%) ενώ οι ειρωνείες του δεν έχουν πέραση ούτε στους παλιούς του συντρόφους. Οσο για τον εκνευρισμό του, είναι αντιστρόφως ανάλογος με την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου