Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μήπως είδατε τον πρωθυπουργό να πηγαίνει μέσα από τον Εθνικό Κήπο στη Βουλή, όπως έκανε στην αρχή της θητείας του; Απαγε. Δυσκόλεψαν τα πράγματα. Πρωθυπουργός, υπουργοί, κομματικά στελέχη άνοιξε η γη και τους κατάπιε. Μεγάλη πέραση έχει το δόγμα του Κολοκοτρώνη: «Ωρέ, καλύτερα να μας ακούν παρά να μη μας θωρούνε». Εχουν εξαφανιστεί από προσώπου Ελλάδας. Και όσο κλειδαμπαρώνονται στο Μαξίμου και στα υπουργεία τους, με τα ΜΑΤ απέξω, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση.

Οι σφουγγοκωλάριοι βεβαιώνουν τον πρωθυπουργό ότι όλα βαίνουν καλώς. Οτι οι άνθρωποι δεν πεινούν, από χόμπι ψάχνουν τις νύχτες σκουπίδια. Οτι δεν γεμίζουν οι άστεγοι κάθε κούφωμα περί το Σύνταγμα και τα παρεπόμενα στενά. Οτι οι ζητιάνοι, που βρίσκονται παντού, κάνοντας νόημα πως πεινούν, είναι ξένοι, από Σόφια και Σκόπια. Οτι ψέματα λένε οι ταξιτζήδες ότι ντουφεκάνε τον πελάτη. Οτι δεν αυτοκτονούν οι άνθρωποι πλέον από οικονομικά προβλήματα. Αυτά τα λένε δεξιοί. Οτι δεν χάνουν κάθε μέρα τη δουλειά τους κάποιες χιλιάδες. Οτι κινείται η αγορά κι ας μην πατάει άνθρωπος. Οτι οι τιμές των τροφίμων είναι ελεγχόμενες κι ας έχει γίνει το κρέας ακριβοθώρητο στο τραπέζι Κυριακή. Οτι ανοίγουν νέες επιχειρήσεις και εννοούν μπαρ και καφετέριες.

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ οι σύμβουλοι δεν λένε στον εκάστοτε πρωθυπουργό ότι υπάρχει πρόβλημα. Ομως με πρωθυπουργό τον Τσίπρα περάσαμε στη χώρα του «αλλού».

Οι πολίτες βιώνουν μια πικρή, ανερμάτιστη, απέλπιδα, αγωνιώδη πραγματικότητα και η κυβέρνηση διά των εκπροσώπων της πιστεύει ότι είναι καθημερινότητα. Οτι έρχεται η ώρα και ξαφνικά όλα θα αλλάξουν. Πόσο χειρότερα, είναι η ερώτηση. Πολύ, απαντούν όλοι. Αυτή η κοινή πεποίθηση ότι όλα βαίνουν προς το χειρότερο τσακίζει το ηθικό των πολιτών αλλά και την οικονομία.

Επήγαν για διαπραγμάτευση -άλλη λέξη της οποίας χάθηκε το περιεχόμενο- με τους θεσμούς και μιλούσαν σαν τις κομμένες κεφαλές που βλέπαμε στα πανηγύρια γύρω στο ‘60, σαν παιδιά. Πώς το είχε πει ο Τσακαλώτος; Αν δεν κλείσει η αξιολόγηση ως τον Δεκέμβρη «καήκαμι». Πέρασαν τα Χριστούγεννα κι έρχεται το Πάσχα… Καημένοι για καμμένοι!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου