Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι το αβγό του φιδιού νικήθηκε ολοκληρωτικά. Για αυτό και πάντα θα ισχύει η εμβληματική απάντηση της δικαστίνας Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, η οποία, όταν ρωτήθηκε αν είναι ικανοποιημένη από τη μάχη κατά του ρατσισμού στις ΗΠΑ, αποκρίθηκε: «Εχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε, αλλά κοιτάξτε από πόσο μακριά έχουμε έρθει».
Τα σοκαριστικά γεγονότα που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη Θεσσαλονίκη δείχνουν δυστυχώς ότι βίαιοι ακροδεξιοί θύλακες υπάρχουν ακόμα. Το γεγονός μάλιστα ότι ανιχνεύονται τόσο έντονα και οργανωμένα ανάμεσα σε ανηλίκους είναι τρομακτικό.
Ωστόσο, η ποινική αντιμετώπιση της βίας είναι ίσως το «εύκολο» κομμάτι της υπόθεσης, αφού οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές κάνουν τη δουλειά τους στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος και με τις προβλέψεις που υπάρχουν για τους ανηλίκους. Το δύσκολο όμως είναι άλλο. Διότι μπορείς να αρπάξεις από τα χέρια ενός παιδιού το ρόπαλο, πώς μπορείς όμως να εμφυσήσεις στο μυαλό του τις αρχές και τις αξίες μιας Δημοκρατίας; Αυτό είναι το δύσκολο ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσει η κοινωνία, αλλά και ο πολιτικός κόσμος της χώρας.
Αν κάτι πήγε στραβά τα προηγούμενα χρόνια, ήταν ότι κάποιοι άργησαν ή δεν ήθελαν να καταλάβουν, με αποτέλεσμα το αβγό του φιδιού να εκκολάπτεται στο περιθώριο της κοινωνίας, μέχρι που κατάφερε να αποκτήσει θεσμικό μανδύα και να εισέλθει ακόμα και στο Κοινοβούλιο.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η δράση του όμως ήταν διπλή, με τις καταδρομικές επιθέσεις και τους τραμπουκισμούς των ταγμάτων εφόδου να συνεχίζονται μέχρι τις τραγικές δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν που άλλαξαν τα πάντα.
Αυτό το λάθος δεν πρέπει να επαναληφθεί ούτε από την κοινωνία ούτε από τους πολιτικούς και, το κυριότερο, δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης. Ας το πούμε καθαρά: Οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της κυβέρνησης ότι δήθεν ευθύνεται για την έκρηξη της φασιστικής βίας είναι ανιστόρητες, απαράδεκτες και βάλλουν κατά του δημοκρατικού τόξου.
Για ένα κόμμα που στάθηκε ανίκανο να διακρίνει τα «σταγονίδια» που στριμώχνονταν στις πλατείες των Αγανακτισμένων, που αρνείται ακόμα και σήμερα να παραδεχθεί πως επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου το 2013 ξεκίνησε η πρωτοβουλία για τη δικαστική διερεύνηση των υποθέσεων και επί κυβέρνησης Μητσοτάκη βγήκε η καταδικαστική απόφαση, αυτό που κάνει είναι χειρότερο από υποκριτικό: Είναι λάθος.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr