Γράφει η Δρ Θεοδώρα Παπαδοπούλου Χαμουζά*

Οι συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών έχουν αυξηθεί δραματικά και η διαχείριση του πένθους που βίωσαν μέσα από την απότομη στέρηση των απολαύσεων τους και την ανασφάλεια απέναντι σε κάτι άγνωστο και απειλητικό, δεν είναι ίδια για όλα τα παιδιά. Κάποια από αυτά είναι ακόμα καθηλωμένα στο στάδιο του θυμού και κάποια άλλα στο στάδιο της έντονης θλίψης.

Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα προειδοποιητικά σημάδια που τους στέλνουν οι μαθητές τους μέσω διαφόρων συμπεριφορών και να κατανοήσουν ότι μια άσχημη συμπεριφορά από ένα μαθητή  δεν είναι απόδειξη αδιαφορίας για μάθηση.  Ένα θυμωμένο παιδί χρειάζεται εμπερίεξη, αποδοχή και προστασία για να καθησυχαστεί και να πάψει να χρησιμοποιεί το θυμό για να επικοινωνήσει τη δυσκολία του με τους δασκάλους και τους συμμαθητές του. Ο θυμός είναι μια έντονη εκδήλωση των ψυχικών συγκρούσεων που λαμβάνουν χώρα στη ψυχή του παιδιού και ζητούν απεγνωσμένα ανακούφιση.

Η λύση θα δοθεί από τη δημιουργία στενής σχέσης με τους δασκάλους του που θα πρέπει να εστιάσουν  στα ταλέντα και όχι στη ‘παραβατική’ συμπεριφορά του.  Με ατομική ζεστή συζήτηση, χωρίς τη χρήση τιμωρίας  και πίστη στο καλό που βρίσκεται μέσα σε κάθε παιδί, μπορεί ο δάσκαλος να πείσει το ‘δύσκολο’ μαθητή ότι δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί αυτή την άσχημη συμπεριφορά για να εκδηλώσει τη δυσκολία του. Πρέπει ο δάσκαλος να αναζητήσει την ψυχική ανάγκη του κάθε παιδιού που καλύπτεται πίσω από μια άσχημη συμπεριφορά. Η κατανόηση της ψυχικής του ανάγκης είναι η εναρκτήριος δύναμη που θα τον μεταμορφώσει σε ένα συνεργάσιμο παιδί που δεν θα υποφέρει ψυχικά και θα απολαμβάνει το ταξίδι της μάθησης.

Περισσότερο  από κάθε άλλη φορά, ο ρόλος του δασκάλου είναι αυτός της μητέρας που κρατάει στα χέρια της το βρέφος.  Το βρέφος κοιτά τη μητέρα στα μάτια και αυτό που βλέπει είναι αυτό που καθορίζει την αυτό-εικόνα του. Εάν στο βλέμμα της μητέρας, το βρέφος δει το θαυμασμό και την αποδοχή της, θα έχει μια ομαλή ψυχική ανάπτυξη. Εάν δει αυτόν που της δημιουργεί πρόβλημα, την κουράζει και τη θυμώνει, θα μεγαλώσει με τεράστια ψυχικά ελλείματα που  θα αναζητούν απεγνωσμένα να καλυφθούν σε λάθος σχέσεις.

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικός και δεν υπάρχουν περιθώρια για αστοχίες. Τα ‘αόρατα’ παιδιά θα αρχίσουν πάλι να περιφέρονται στα προαύλια και είναι ο δάσκαλος αυτός που θα πρέπει να στοχεύσει στην κοινωνικοποίηση όλων των παιδιών και το ‘δέσιμο’ της ομάδας της τάξης. Εάν αποτύχει σε αυτό, το επόμενο βήμα είναι η εκδήλωση φαινομένων σχολικού εκφοβισμού. Η πρόληψη είναι πάντα σημαντικότερη από την αντιμετώπιση. Μια δεμένη ομάδα που αναγνωρίζει και αποδέχεται όλα τα μέλη της, δύσκολα επιτίθεται σε κάποια από αυτά. Ένα περιθωριοποιημένο παιδί, γίνεται εύκολα στόχος εκτόνωσης όλων των αρνητικών συναισθημάτων που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια. Για αυτό το λόγο, ο δάσκαλος πρέπει να έχει ενεργό ρόλο και στο διάλειμμα. Αυτός ο ρόλος είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν μέσα στη τάξη. Με δομημένες δραστηριότητες και παιχνίδια που θα προτείνει στους μαθητές, μπορεί να δώσει ρόλο σε όλα τα παιδιά και να τους προσφέρει  τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με ανώτερες αξίες όπως αυτή του σεβασμού, της συν εργατικότητας και της απόλαυσης της από κοινού επιτυχίας.

Δραστηριότητες και projects που δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να μοιραστούν εμπειρίες από τη δύσκολη περίοδο αλλά και να οραματιστούν ένα καλύτερο μέλλον πρέπει να ενσωματωθούν στην εκπαιδευτική ύλη.

Ένα ευτυχισμένο παιδί, έχει όλες τις δυνατότητες να γίνει ένας επιτυχημένος μαθητής. Ένα παιδί που έρχεται συνεχώς αντιμέτωπο με την αποτυχία, την επίκριση και την απομόνωση έχει πολλές πιθανότητες να νοσήσει ψυχικά και να παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια, εντός και εκτός του σχολικού περιβάλλοντος.

Οι μαθητές χρειάζονται φροντίδα, αισιοδοξία και παροχή ευκαιριών που κάνουν τη μάθηση, απόλαυση.

Το ταξίδι της γνώσης πρέπει να είναι ευχάριστο και δημιουργικό για όλα τα παιδιά. Τα σχολικά χρόνια σμιλεύουν τη ψυχική ανθεκτικότητα του ατόμου. Σε μια εποχή που έφερε στην επιφάνεια την ευαλωτότητα και την ευθραυστότητα για να την αποδεχτούμε και να την αγκαλιάσουμε, δεν θα πρέπει να μείνουμε κολλημένοι σε απαρχαιωμένες εκπαιδευτικές τακτικές που αποτυγχάνουν να στηρίξουν τον αδύναμο.  Κάθε παιδί είναι ένας εν δυνάμει επιτυχημένος μαθητής που θα πρέπει να είναι και ευτυχισμένος στο σχολείο του.

*Η Θεοδώρα Παπαδοπούλου είναι Διδάκτωρ Ψυχολογίας-Νευρογλωσσολόγος

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Ειδήσεις σήμερα

• Κορονοϊός: Συγκλονίζει το μήνυμα του Καπραβέλου για την κατάσταση στα νοσοκομεία – Ξεκινούν διά ζώσης τα μαθήματα στα ΑΕΙ
• Ρόδος: Σοκάρουν οι νέες αποκαλύψεις – Διαζευγμένος με παιδί ο γυναικοκτόνος, το ατύχημα με το μάτι που τον σημάδεψε
• Πάτρα: Σήμερα το κρίσιμο τεστ για τον 6χρονο Φώτη – Έτοιμος να αποσωληνωθεί ο μικρός
• Θέρμη: «Ξαναχτύπησε» ο «αρνητής» γονέας – Επέδωσε «πρόστιμα» 2,7 εκατ. ευρώ στη διευθύντρια και την Κεραμέως [βίντεο]
• Ρόδος: Ξεσπούν οι γονείς της Δώρας – «Τη ζήλευε αφόρητα. Άφηνε το κλειδί πίσω από την πόρτα για να την ελέγχει τι ώρα γυρνάει» [βίντεο]
• Καιρός: Μποφόρ, πτώση θερμοκρασίας και βροχές σε όλη τη χώρα – Αναλυτική πρόγνωση
• Πανεπιστήμια: Μετ’ εμποδίων η επιστροφή στα αμφιθέατρα
• ΕΝΦΙΑ: Αναρτήθηκαν τα εκκαθαριστικά – Ποιοι απαλλάσσονται [βίντεο]

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr