Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Επειδή ζούμε σε ταραγμένους καιρούς με γεωπολιτικές συγκρούσεις και «εμφύλιες» αναταραχές σε μεγάλες χώρες (βλέπε το κίνημα Black Lives Matter στις ΗΠΑ), οι Ιάπωνες διοργανωτές και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή φρόντισαν εκ των προτέρων να υιοθετήσουν «πρωτόκολλα πολιτικής αποστείρωσης» για να αποθαρρύνουν κάθε επίδοξο ακτιβιστή να κάνει του κεφαλιού του.

Υστερα από υποτιθέμενη «διαβούλευση με τους αθλητές», η ΔΟΕ υπενθύμισε πως το άρθρο 50 του καταστατικού της απαγορεύει κάθε εκδήλωση «πολιτικής, θρησκευτικής ή φυλετικής προπαγάνδας».

Αυτό σημαίνει ότι μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, κατά τη διάρκεια των απονομών και στις συνεντεύξεις Τύπου απαγορεύονται οι υψωμένες γροθιές και το κάθισμα στο ένα γόνατο.

Η πρώτη χειρονομία είναι σήμα κατατεθέν των Μαύρων Πανθήρων από το 1968 στο Μεξικό, όταν οι Αφροαμερικανοί ολυμπιονίκες των 200 μέτρων Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος ύψωσαν τη γροθιά τους κατά την ανάκρουση του αμερικανικού εθνικού ύμνου, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πρόσφατη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και τη σφαγή 3.000 φοιτητών από τη μεξικανική κυβέρνηση, λίγο πριν από την έναρξη των Αγώνων.

«Πατέρας» της δεύτερης ήταν το 2016 ο μαύρος αμυντικός αμερικανικού ποδοσφαίρου, Κόλιν Κέπερνικ, που αρνήθηκε να σταθεί προσοχή στον ύμνο μιας χώρας που «καταπατά τα δικαιώματα» των ομοφύλων του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ημι-γονάτισμα έγινε μόδα στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ το 2020 μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ.

Τέτοια περιστατικά θέλουν να αποφύγουν οι «αθάνατοι» στο Τόκιο, προχωρώντας ταυτόχρονα σε μια αστεία συμφωνία με την -επισήμως αποκλεισμένη από αγώνες λόγω ντόπινγκ- Ρωσική Ολυμπιακή Επιτροπή.

Στις απονομές δεν θα ακούγεται ο εθνικός ύμνος της Ρωσίας, αλλά… το κονσέρτο για πιάνο και ορχήστρα νο.1 του Τσαϊκόφσκι, ενώ οι Ρώσοι αθλητές θα φορούν «ουδέτερες» στολές, που θα περιέχουν όμως μπλε, κόκκινο και άσπρο!