Γράφει ο Μιχάλης Μασουράκης*

Μόνον η επιμονή στη δημοσιονομική προσαρμογή και τις μεταρρυθμίσεις ώστε να γίνουμε χώρα φιλική προς την επιχειρηματικότητα, μπορεί να προσδώσει αξιοπιστία στη χώρα και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στις αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Πληρώνουμε, σήμερα, τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση του προγράμματος. Χρειάζεται όλοι να θυμηθούμε ότι η 2η αξιολόγηση, σύμφωνα με το αρχικό πρόγραμμα, έπρεπε να είχε κλείσει τον Νοέμβριο του 2015, όχι του 2016. Και, όμως, πέρασε και ο Νοέμβριος του 2016 και η 2η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει ακόμη και μάλιστα παραπέμπεται στις καλένδες, σε ένα ευρωπαϊκό τοπίο που τα πολιτικά ατυχήματα είναι πιθανά καθώς διανύουμε προεκλογικές περιόδους σε πολλές χώρες μαζί.

Χρειάζεται σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, περίσκεψη και υπευθυνότητα. Ο μόνος τρόπος είναι να ξεφύγουμε προς τα εμπρός. Να κάνουμε ό,τι έχουμε συμφωνήσει από μόνοι μας και να αποχαιρετήσουμε τη σκληρή εποπτεία των «θεσμών». Οι αγορές είναι έτοιμες να μας χρηματοδοτήσουν εάν δείξουμε αξιοπιστία, εάν πείσουμε ότι δεν παίζουμε με τη δημοσιονομική πειθαρχία, εάν αποδείξουμε, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι έχουμε γυρίσει σελίδα. Ταυτόχρονα, απαιτούνται γενναιότερες αποφάσεις όσον αφορά στα «κόκκινα δάνεια» και την άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων. Ολα αυτά πάνε πακέτο. Σηματοδοτούν την έλευση μιας εθνικής αυτογνωσίας. Οτι είμαστε κύριοι της μοίρας μας και ότι μπορούμε και μόνοι μας. Κινήσεις σαν και αυτές θα δώσουν το σήμα που περιμένουν οι αγορές, καθώς προεξοφλούν την επιτυχία των μεταρρυθμίσεων και την έξοδο από την ύφεση και την κρίση.

Θα πρέπει, βεβαίως, να υπάρξει καλή προετοιμασία. Να είμαστε έτοιμοι να μειώσουμε την υπερφορολόγηση και να πιάσουμε τη φοροδιαφυγή, να απελευθερώσουμε όλες τις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών μια και έξω, να διασφαλίσουμε την ευελιξία στην αγορά εργασίας και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ώστε να βρουν δουλειές οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι να μη ζουν μέσα στην εργασιακή ζούγκλα της αδήλωτης και απλήρωτης εργασίας, να δρομολογήσουμε μία ουσιαστική και δίκαιη και βιώσιμη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος μέσω καθιέρωσης του 2ου και 3ου πυλώνα, ώστε να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη και, τέλος, να αναμορφώσουμε τη δικαιοσύνη και τη δημόσια διοίκηση ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητά τους και να συμβάλουν στην οικονομική δραστηριότητα, αντί να την εμποδίζουν.

Δεν μπορεί η χώρα να βαδίζει με τον αραμπά. Χρειάζεται να τρέξουμε. Να προλάβουμε τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία και την τεχνολογική αρένα. Δεν υπάρχουν περιθώρια μικροπολιτικών υπολογισμών και ισορροπιών. Οι νέοι με τα καλύτερα μυαλά και τις καλύτερες εργασιακές δυνατότητες μεταναστεύουν. Ποιο άλλο καμπανάκι χρειαζόμαστε για να αφυπνισθούμε; Πρέπει να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Η οικονομία μας σήμερα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι ήταν πριν μπούμε στην κρίση, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν πλέον οι μεγάλες δημοσιονομικές ανισορροπίες του παρελθόντος. Το μόνο που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα και τόλμη στους κυβερνώντες.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε παθητικά να έρθει η ανάκαμψη. Οι αντοχές τελειώνουν. Πρέπει εδώ και τώρα να κόψουμε τους κάβους που μας κρατάνε δεμένους πίσω. Χρειάζονται εθνική ενότητα και μεταρρυθμίσεις. Τώρα. Σήμερα. Οχι αύριο.

*Ο Μιχάλης Μασουράκης είναι Chief Economist ΣΕΒ

 Από το ένθετο Οικονομία του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής