Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ολοι, λοιπόν, περίμεναν να ακούσουν την τοποθέτησή του στη διαμάχη Μακρόν-Ερντογάν, στην οποία -κακά τα ψέματα- ο Αιγύπτιος ηγέτης δεν είναι ουδέτερος. Βρίσκεται ξεκάθαρα στο στρατόπεδο της Γαλλίας, καθώς ο Ερντογάν δεν απειλεί την Αίγυπτο μόνο στα δυτικά της σύνορα, στη Λιβύη, αλλά και στο εσωτερικό, ξεσηκώνοντας τις μάζες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κατά της κοσμικής κυβέρνησης του Καΐρου.

Ως σύμμαχος, επομένως, της Γαλλίας και ταυτόχρονα επικεφαλής της ηγέτιδας δύναμης του αραβο-σουνιτικού Ισλάμ, ο Σίσι όφειλε να κρατήσει λεπτές ισορροπίες. Πώς να «αδειάσει» τον Ερντογάν χωρίς να εξοργίσει τους θρήσκους συμπατριώτες του και τους ξεσηκωμένους μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, που ζητούν την κεφαλή του Μακρόν επί πίνακι, για τα παλιά και νέα σκίτσα του «Charlie Hebdo»;

Χωρίς να πάρει ανοιχτά το μέρος του Γάλλου προέδρου, ο Σίσι τον στήριξε έμμεσα καταδικάζοντας τον μουσουλμανικό εξτρεμισμό και τους «χορηγούς» του (βλέπε Ερντογάν) όσο πιο διπλωματικά μπορούσε: «Ο ευγενικός προφήτης μάς δίδαξε ότι το Ισλάμ είναι θρησκεία που μάχεται για την ελευθερία της πίστης και της θρησκευτικής άποψης. Η ελευθερία όμως αυτή δεν είναι απόλυτη, ούτε μπορεί να αποτελέσει αφορμή για διασπορά χάους και καταστροφής. Οι ελευθερίες μας πρέπει να σταματάνε εκεί που αρχίζουν οι ελευθερίες των άλλων», τόνισε ο Αιγύπτιος ηγέτης, που έχει όντως απλώσει πέπλο προστασίας στις χριστιανικές κοινότητες της χώρας του.

Ο Σίσι τόνισε ακόμη πως όποιος δικαιολογεί τον εξτρεμισμό στο όνομα του Ισλάμ το κάνει για τα προσωπικά του συμφέροντα, υπογραμμίζοντας πως η νομοκανονική βάση της μουσουλμανικής θρησκείας βασίζεται στην ανοχή των άλλων θρησκειών. Το ακούει ο χαλίφης του Ντολμά Μπαχτσέ ή δεν ιδρώνει το αυτί του;

Από την έντυπη έκδοση