Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΤΟΝ Απρίλιο βιώσαμε το απόλυτο lockdown. Δεν υπήρχε δραστηριότητα στην πραγματική οικονομία. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων βρισκόταν εκτός λειτουργίας, ενώ οι μετακινήσεις όλων των πολιτών γίνονταν μόνο με την αποστολή SMS. Κάτι που διήρκεσε στην ουσία έως και τα μέσα Μαΐου. Στη συνέχεια έως τα τέλη Ιουνίου ξεκίνησε η σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων, αλλά στην πραγματικότητα η οικονομική δραστηριότητα βρισκόταν ακόμα σε κωματώδη κατάσταση.
Η μικροκομματική εκμετάλλευση της ύφεσης από τον ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί την κοινή λογική. Ολες οι χώρες τόσο εντός Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και στον υπόλοιπο πλανήτη παρουσίασαν ίδιου μεγέθους και ακόμα πιο βαθιά ύφεση κατά τη διάρκεια του β’ τριμήνου. Ο παραλληλισμός των συνεπειών του κορονοϊού με την προ δεκαετίας χρεοκοπία και την εποχή των Μνημονίων είναι αστείος. Το λαϊκιστικό επιχείρημα του κ. Τσίπρα πως για την επερχόμενη κρίση ευθύνεται η κυβέρνηση και όχι η πανδημία είναι σαθρό, εκτός και αν ο Μητσοτάκης έχει προκαλέσει… παγκόσμια ύφεση!
ΑΣ δούμε, όμως, ποια είναι η πραγματικότητα. Η ανάσα που περιμέναμε ως χώρα από τον τουρισμό δεν ήρθε. Η έξαρση των κρουσμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο μέσα στο καλοκαίρι λειτούργησε απαγορευτικά ως προς τις μετακινήσεις τουριστών.
ΤΟ μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, εξακολουθεί να παραμένει η αβεβαιότητα. Κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί η πανδημία μέσα στους επόμενους μήνες. Κανείς δεν γνωρίζει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, όταν και εφόσον ξεκινήσουν. Η αβεβαιότητα αποτελεί τον ισχυρότερο ανασταλτικό παράγοντα στην οικονομική δραστηριότητα. Πρώτη προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αποτελεί η αντιμετώπιση της πανδημίας. Τα περιοριστικά μέτρα θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται για άγνωστο χρονικό διάστημα. Και ο στόχος είναι να μη ζήσουμε τραγωδίες όπως της Ιταλίας και των ΗΠΑ.
ΚΡΙΣΙΜΟ στοίχημα είναι η ανάκαμψη μέσα στο 2021. Τα οικονομικά μεγέθη είναι άμεσα συνδεδεμένα με την πορεία αντιμετώπισης του κορονοϊού. Αν περιοριστεί η πανδημία έως την ερχόμενη άνοιξη, τότε υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να βιώσουμε ισχυρή ανάπτυξη.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Η σωστή διαχείριση των 32 δισεκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των 40 δισεκατομμυρίων του νέου πακέτου κοινοτικών κονδυλίων αποτελούν το εγχείρημα για το οποίο θα κριθεί η κυβέρνηση.
ΘΑΥΜΑΤΑ εν μέσω πανδημίας δεν μπορούν να γίνουν. Και όσοι τα υπόσχονται απλά επιχειρούν να ξαναστήσουν ένα νέο σκηνικό τύπου… 2015.
ΑΥΤΟ που, όμως, μπορεί και πρέπει να γίνει είναι να προχωρήσει η κυβέρνηση στην υλοποίηση ρηξικέλευθων μεταρρυθμίσεων που έμεναν επί δεκαετίες στα συρτάρια. Στην οικονομία, στο κράτος, στην Παιδεία, στην Υγεία μπορούν να συμβούν θετικές ανατροπές. Απαιτείται αναπτυξιακό σοκ μέσα στο 2021.
ΤΑ δισεκατομμύρια που χάνονται λόγω φοροδιαφυγής, γραφειοκρατίας και ιδεοληπτικού μπλοκαρίσματος στις επενδύσεις μπορούν επιτέλους να «φανούν» στο ΑΕΠ και να δώσουν τεράστια ώθηση στην οικονομία. Δεν υπάρχουν περιθώρια για χάσιμο χρόνου. Απαιτείται «γκάζι» σε παρεμβάσεις που θα τονώσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και θα στηρίξουν τη δημιουργία ενός νέου παραγωγικού μοντέλου.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr