Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Εζησαν και οι ίδιοι μια εμπειρία-καρμπόν τον Απρίλιο του 2013 και το χειρότερο είναι ότι φοβούνται πως οι αμερικανικές αρχές δεν διδάχθηκαν τίποτα από την τραγωδία.
Επτά χρόνια πριν, ο Τόμι Μούσκα και οι υπόλοιποι κάτοικοι του Γουέστ είδαν την πόλη τους να ισοπεδώνεται από το ωστικό κύμα μιας έκρηξης στο κοντινό εργοστάσιο λιπασμάτων της West Fertilizer Company, με «ένοχο» και σε αυτή την περίπτωση τη νιτρική αμμωνία. «Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς σκέφτονται οι άνθρωποι που αποθηκεύουν αυτό το υλικό», δήλωσε ο δήμαρχος στο πρακτορείο Associated Press. Την εποχή εκείνη ήταν εθελοντής πυροσβέστης και οι κάτοικοι τον επιβράβευσαν για την αυτοθυσία του.
Η αμερικανική έκρηξη ήταν μικρότερης κλίμακας από τη λιβανέζικη, με αποτέλεσμα στην κωμόπολη του Τέξας να χάσουν τη ζωή τους «μόνο» 15 άνθρωποι. Ωστόσο, η πολιτεία και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ελάχιστα βελτίωσαν τους κανόνες ασφαλείας αναφορικά με τη συγκέντρωση και την αποθήκευση νιτρικής αμμωνίας. Μάλιστα, στο τέλος του 2019 ο Τραμπ πήρε πίσω και τα ελάχιστα μέτρα που επιβλήθηκαν μετά την καταστροφή του Γουέστ, για να ικανοποιήσει τις προσφιλείς του βιομηχανίες (όχι τις ίδιες, τους ιδιοκτήτες τους, για να ακριβολογούμε).
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Οι Αρχές του Γουέστ υποψιάστηκαν εμπρησμό, αλλά ποτέ δεν συνέλαβαν κανέναν. Η έκρηξη είχε την ισχύ ενός επιφανειακού σεισμού, ισοπεδώνοντας σπίτια σε ακτίνα πέντε τετραγώνων. Μεταξύ άλλων, καταστράφηκε ένας οίκος ευγηρίας και θάφτηκαν στα ερείπια αρκετοί τρόφιμοι. Ωστόσο, οι 10 νεκροί ήταν πυροσβέστες ή άνθρωποι που έτρεξαν να βοηθήσουν τα πρώτα λεπτά.
Ενας από τους κανόνες ασφαλείας που κατάργησε ο Τραμπ ήταν ο Κανονισμός Χημικών Καταστροφών του Ομπάμα (Chemical Disaster Rule), που υποχρεώνει τις βιομηχανίες να ενημερώνουν το κοινό για τους κινδύνους των εγκαταστάσεών τους. Τόσο νοιάζεται το λαό ο «λαϊκιστής» πρόεδρος.
Από την έντυπη έκδοση