Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΕΧΕΙ πλάκα. Οσοι βρίσκονται στα κάγκελα για τον μεγάλο περίπατο του Μπακογιάννη δεν έχουν διαμαρτυρηθεί ποτέ για τις πορείες που κλείνουν για ώρες το κέντρο. Λες και τότε δεν προκαλείται μποτιλιάρισμα.

ΟΧΙ μόνο δεν λένε κουβέντα, αλλά ξεσηκώνονται ενάντια στη θέσπιση κανόνων για τις διαδηλώσεις. Μιλούν για «χούντα», για απαγόρευση διαμαρτυρίας, για φίμωση της ελεύθερης έκφρασης. Λες και απαγορεύει κανείς τις διαδηλώσεις…

ΑΣ πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κάθε χρονιά γίνονται τουλάχιστον 3.000 διαδηλώσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας. Και θα συνεχίσουν να διοργανώνονται τόσες διαδηλώσεις και μετά την ψήφιση του νόμου, γιατί στην ουσία δεν αλλάζει κάτι.

ΑΠΛΑ πρέπει να μπουν κανόνες. Αν διαδηλώνουν τριάντα άνθρωποι δεν μπορεί να κλείνει η Σταδίου ή η πλατεία Συντάγματος. Αν διαδηλώνουν δέκα χιλιάδες τότε έτσι κι αλλιώς θα κλείσουν οι δρόμοι. Αυτό συμβαίνει, όμως, μια δυο φορές κάθε έτος.

ΓΙΑΤΙ πρέπει να ταλαιπωρούνται οι πολίτες; Γιατί πρέπει να χάνουν τζίρο οι έμποροι του κέντρου; Και σε τελική ανάλυση πώς είναι δυνατόν όποιος θέλει να μπαίνει στη μέση του δρόμου και να τον κλείνει;

ΤΟ πρόβλημα, όμως, δεν είναι η ψήφιση του νομοσχεδίου. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή του. Δεν θα είναι κάτι εύκολο. Πολλοί νόμοι ψηφίζονται, αλλά ποτέ δεν εφαρμόζονται. Ακόμα και ο αντικαπνιστικός δεν τηρείται πλέον όπως πέρσι στις αρχές του φθινοπώρου όταν ξεκίνησε η εφαρμογή του.

ΕΙΝΑΙ βέβαιο πως για να υποδυθούν τους αντιστασιακούς ακόμα και πενήντα άτομα να είναι θα κλείσουν κάποιον δρόμο. Τι θα γίνει; Θα επέμβει η ΕΛ.ΑΣ. για να τους βάλει στο πεζοδρόμιο; Θα γίνει πάλι χαμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μιλάει για χούντα. Και την επόμενη ημέρα θα γίνουν διαδηλώσεις υπέρ των διαδηλώσεων!

ΕΔΩ έχει χαθεί η απλή λογική. Δεν είναι θέμα νόμων. Είναι ζήτημα σεβασμού. Οπως δεν νοείται κάποιος να καπνίζει σε κλειστό δημόσιο χώρο, έτσι δεν γίνεται μια παρέα ανθρώπων να παρεμποδίζει χιλιάδες να πάνε στη δουλειά, στο σπίτι ή να κάνουν τη βόλτα τους.

ΑΣ ξαναδούμε την περίπτωση της πανδημίας. Γιατί η Ελλάδα αντιμετώπισε με επιτυχία τον κορωνοϊό; Η κυβέρνηση είχε τα απαιτούμενα αντανακλαστικά, είπε την αλήθεια στους πολίτες και εκείνοι πειθάρχησαν σε πρωτόγνωρα περιοριστικά μέτρα. Για πρώτη φορά τηρήσαμε τους κανόνες. Και γίναμε παγκόσμιο παράδειγμα. Ας ακολουθήσουμε τους κανόνες και σε άλλα πράγματα της καθημερινότητας. Στο τσιγάρο, στην οδήγηση, στις διαδηλώσεις. Και η χώρα θα γίνει μοντέλο μέσα σε μια στιγμή!

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση