Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Τότε υπήρχε ο Μαυράκης, σήμερα ο Μιωνή. Αυτή η απλοϊκή σύλληψη φαίνεται ότι άρκεσε στην Κουμουνδούρου να βρει ένα «αφήγημα», μέχρι να σκεφτεί κάτι καλύτερο. Βεβαίως τίποτα από το «βρώμικο ’89» δεν θυμίζει το «καθαρό 2020».

ΤΟΤΕ, το «βρώμικο ’89», ζούσε και ο μακαρίτης εκδότης της «Ελευθεροτυπίας» Κ. Τεγόπουλος. Ο οποίος σχεδόν για όσο διαρκούσαν οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Κοσκωτά έγραφε κάθε μέρα απευθυνόμενος στον τότε ερευνώμενο, αλλά και σιωπούντα πρωθυπουργό: Είστε «συνένοχος ή βλαξ»;

Η ΦΡΑΣΗ του μακαρίτη Κ. Τεγόπουλου θα μπορούσε ίσως να επικαιροποιηθεί και σήμερα. Με αποδέκτη, όμως, αυτή τη φορά, τον wannabe «νέο Ανδρέα». Ο οποίος μέσα σε λίγες ώρες «άδειασε στεγνά» τον Δ. Παπαγγελόπουλο, ο οποίος αναγκάστηκε να φύγει άρον-άρον από την προανακριτική, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα, δεδομένου ότι, όπως φαίνεται, θα δουν το φως της δημοσιότητας νέα συγκλονιστικά στοιχεία από τη λειτουργία του «παρακράτους της αριστεράς». Και λίγο αργότερα σε μια στημένη και σεμνή τελετή -στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ- νόμισε ότι με το «μισοάδειασμα» του Ν. Παππά και την «ανάληψη της ευθύνης» από τον «ειδικό διαχειριστή» του «κεντρικού μαγαζιού» θα «καθάριζε» με το παρακράτος. Δεν έβαλε μυαλό, όταν νόμισε ότι «καθάρισε» με το Μάτι, λέγοντας το ανέξοδο «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη», χωρίς να ζητήσει έστω μια συγγνώμη. Χθες έβαλε τον Ν. Παππά να πει το εξίσου ανέξοδο και χωρίς καμία συνέπεια «αναλαμβάνω την ευθύνη» και «κάνω την αυτοκριτική μου». Για τι; «Για… σημεία της παρανόμως κτηθείσας συνομιλίας που είδαν το φως της δημοσιότητας. Είναι προφανές ότι όσα ειπώθηκαν δεν είχαν να κάνουν με τις ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ πεποιθήσεις μου, αλλά ειπώθηκαν απέναντι σε έναν άνθρωπο σε παραλήρημα που προσπαθούσα να καθησυχάσω. Ωστόσο ΛΑΘΗ ΥΦΟΥΣ και ΟΥΣΙΑΣ έδωσαν αφορμή για επιθέσεις εναντίον μας. Και αναλαμβάνω την ευθύνη».

ΤΟ ΔΙΣ εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Ούτε ο Α. Τσίπρας «καθάρισε», ούτε ο Ν. Παππάς. Ο Ν. Παππάς απέφυγε να πει ποια ήταν τα «λάθη ουσίας». Τα «λάθη ύφους» και τις διαρκείς κωλοτούμπες τις κατάλαβαν όλοι στη διάρκεια αυτού του δραματικού 48ωρου που πέρασε. Τα «λάθη ουσίας» όμως ποια ήταν; Κουβέντα. Μόνο υποκριτικοί υπαινιγμοί. Ισως απαντήσει σε άλλη διαδικασία και σε αρμοδιότερους να ρωτήσουν και να απαιτήσουν απαντήσεις. Αλλά ούτε ο Α. Τσίπρας «καθάρισε» βάζοντας τον «ειδικό διαχειριστή» να αναλάβει την ευθύνη. Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα των «Παραπολιτικών» επιβεβαιώνει ότι η ΕΥΠ είχε ενημερώσει τον τότε πρωθυπουργό για τη δράση του παρακράτους. Ο Δ. Παπαγγελόπουλος περιγράφοντας τη διαδρομή της δικογραφίας για τη Novartis (η Ξ. Δημητρίου τη διαβίβασε στον Κοντονή, ο Κοντονής στον Τσίπρα και ο Τσίπρας ενημέρωσε εμένα κι έτσι έγινε η δήλωση, φέρεται να έχει πει στην προανακριτική), αποδεικνύει ότι ο Α. Τσίπρας όχι μόνο γνώριζε, αλλά ίσως έδινε και οδηγίες. Ενώ ο αφελής Ν. Παππάς, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τη συνομιλία του με τον Σ. Μιωνή και να ξεφύγει από το μέγα ολίσθημά του, είπε ότι συζητούσε μαζί του θέματα εθνικής σημασίας. Λες και ο οποιοσδήποτε υπουργός μπορεί να συζητάει θέματα εθνικής σημασίας ερήμην και εν αγνοία του πρωθυπουργού.

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ είναι ο άνθρωπος που τα ΗΞΕΡΕ όλα. Και είναι κι αυτός που τα «είχε βρει» με τον Π. Καμμένο από τον Νοέμβριο του 2014. Και, όπως αποδεικνύεται, δεν «τα βρήκαν» στο «αντιμνημόνιο». Μαζί ψήφισαν το τρίτο και σκληρότερο μνημόνιο, με το οποίο δεσμεύτηκε η δημόσια περιουσία για 99 χρόνια. Κάπου αλλού «τα βρήκαν». Οι έρευνες που θα ακολουθήσουν θα αποδείξουν αν η συγκολλητική ουσία της παρά φύσιν πολιτικής συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν τελικά η συναντίληψη για την εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων, μέσω της δημιουργίας παρακρατικών μηχανισμών.

ΕΩΣ ΤΟΤΕ, όμως, ο ούτως ή άλλως αποδυναμωμένος πολιτικά και ηθικά Α. Τσίπρας ίσως θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να απαντήσει στο ερώτημα του Κ. Τεγόπουλου.

ΑΙΧΜΗ

«ΜΑΓΑΖΙ» Ή FAST FOOD;

Οι πληροφορίες λένε ότι το Σαββατοκύριακο θα δουν το φως της δημοσιότητας κι άλλα στοιχεία από παρακρατικές συνομιλίες και συμπεριφορές. Ιδωμεν. Ωστόσο η χθεσινή ουσιαστική παραδοχή του Ν. Παππά ότι είναι ακριβή τα όσα ακούστηκαν να λέει με τον Σ. Μιωνή αρκούν για να γίνει εντελώς αντιληπτό με ποια νοοτροπία και με ποια αντίληψη κυβέρνησαν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Ανοιξαν «μαγαζί». Το μαγαζί και κυριολεκτικά και μεταφορικά παραπέμπει σε οικονομικές συναλλαγές και εμπορική δραστηριότητα με σκοπό το κέρδος. Σε «λεφτά». Ή και «πολλά λεφτά», όπως ακούστηκε να λέει ο Ν. Παππάς. Το να μετατρέψει κάποιος το μαγαζί του, π.χ. το καθαριστήριό του σε σουβλατζίδικο, για να βγάλει περισσότερα λεφτά δεν είναι κακό.

Το αντίθετο μάλιστα. Ομως, όταν ένα κόμμα μετατρέπει το Μ. Μαξίμου -την κυβέρνηση της χώρας δηλαδή- σε «μαγαζί» είναι αδιανόητο. Ηθικά είναι αισχρό. Θεσμικά είναι επικίνδυνο και απαράδεκτο. Και πολιτικά είναι χαμερπές και άθλιο. Η δε «δομή» που περιλαμβάνει το «κεντρικό μαγαζί» και «μαγαζιά», τα οποία δεν χαλάνε την «ατζέντα» (βλέπε, δουλειές;) του «κεντρικού μαγαζιού», είναι ανατριχιαστικά κυνική. Το αρχικό εμπόρευμα του «κεντρικού μαγαζιού» ήταν «αντιμνημόνιο», «ηθικό πλεονέκτημα» και «υπερήφανη διαπραγμάτευση». Μέσα σε έξι μήνες ξεπούλησε όλο το εμπόρευμα. Και χωρίς να αλλάξει διεύθυνση, άλλαξε εμπόρευμα. Εγινε «ταχυφαγείο» ή fast food επί το ελληνικότερον. Κι όπως αφήνει να εννοηθεί ο Ν. Παππάς, αφού τα λεφτά του «μαγαζιού» ήταν «πολλά λεφτά», τα λεφτά του «κεντρικού μαγαζιού» λογικά πρέπει να ήταν πάρα πολλά λεφτά. Μα πάρα, πάρα πολλά…

Σκευωρία και με τη «βούλα» των ΗΠΑ!

Με εξωδικαστικό συμβιβασμό της Novartis με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ έκλεισε η υπόθεση για την Ελλάδα. Η υπόθεση έκλεισε με χρηματικό πρόστιμο μόνο για ένα φάρμακο της Novartis και χωρίς να προκύψει -από τις έρευνες των αμερικανικών αρχών- ούτε ίχνος απόδειξης για την εμπλοκή πολιτικών προσώπων στην Ελλάδα. Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με την παταγώδη κατάρρευση της «δικογραφίας κουρελού» που οδήγησε στην άσκηση διώξεων εναντίον δύο πρώην πρωθυπουργών της χώρας, ενός πρώην αντιπροέδρου κυβέρνησης, του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας και 6 πρώην υπουργών, αποδεικνύει το μέγεθος της σκευωρίας, την οποία έστησε το παραδικαστικό κύκλωμα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ακόμα ηχούν στα αυτιά οι κραυγές για την «αμερικανική έρευνα» και τα «χαρτιά του FBI». Ολα ήταν μια σκευωρία, που καταλήγουν τώρα -και με αμερικανική «βούλα»- σε ένα μεγαλοπρεπές φιάσκο. Για το οποίο ασφαλώς πρέπει να υπάρξει τιμωρία. Γιατί, εκτός των άλλων, όπως είχε πει εξαρχής ο Β. Βενιζέλος, υπήρξε κίνδυνος «αλλοίωσης του πολιτεύματος»…

ΑΠΟΡΙΕΣ

1. ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΟΤΙ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΗΜΙΩΡΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ – ΜΑΚΡΟΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ;

2. Μετά την υπόθεση Παπαδημούλη και την αποκάλυψη του «αριστερού παρακράτους» αληθεύει ότι η απόδοση του στοιχήματος ότι δεν θα υπάρξει διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο έχει γίνει μηδενική;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου