Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Κι αυτό θα αφορούσε μόνο τις εσωκομματικές ισορροπίες και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση. Ομως είναι και έχει θεσμικό ρόλο. Επομένως έχει πολύ μεγάλη σημασία το γεγονός π.χ. ότι αλληλοδιαψεύδονται δημοσίως ο τέως πρωθυπουργός με τον τέως υπουργό Εξωτερικών του για τη συμφωνία με την Ιταλία. Ο μεν Α. Τσίπρας επιρρίπτει την ευθύνη στον Ν. Κοτζιά, ότι φοβήθηκε τις αντιδράσεις κι έκανε πίσω, ο δε Ν. Κοτζιάς κατηγόρησε ευθέως τον Α. Τσίπρα ότι ψεύδεται (καταφεύγει «στις μισές αλήθειες») και ότι «φοβήθηκε». Είναι προφανές ότι ο ένας από τους δύο λέει ΨΕΜΑΤΑ. Το ποιος είναι άλλο θέμα. Η ουσία είναι ότι ακόμα και για ένα θέμα εθνικού συμφέροντος ο τέως ΠΘ με τον τέως ΥΠΕΞ (που χειρίστηκαν το θέμα) ψεύδονται και μεταξύ τους -ενώ ξέρουν τι έχει γίνει!- και ψεύδονται και δημοσίως. Λογικό είναι γιατί χάθηκε η ευκαιρία να υπογραφούν το 2016 οι συμφωνίες με την Ιταλία. Κάτι που θα ήταν θετικό για τη χώρα.
Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ από το «Φόρουμ των Δελφών» προσπάθησε να πείσει ότι ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν αλλάξει κι έχουν γίνει κάτι άλλο. Πιο κεντρώο, πιο υπεύθυνο και πιο σοβαρό. Οι δημοσκοπήσεις και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν επιβεβαιώνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης πείθεται ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το αντίθετο μάλιστα. Πόσω μάλλον όταν ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει καταθέσει ούτε μια σοβαρή και εποικοδομητική πρόταση για ένα από τα φλέγοντα θέματα. Και εξαντλείται σε μάχες χαρακωμάτων, υποστηρίζοντας ξεπερασμένες και κοινωνικά άδικες απόψεις, όπως αυτές για τη μεταρρύθμιση της παιδείας. Κανένας άλλος δεν καταδικάζει τόσο στυγνά τα παιδιά των φτωχών οικογενειών να παραμείνουν εφ’ όρου ζωής στο περιθώριο. Κι όλα αυτά στο όνομα της… ενίσχυσης της δημόσιας εκπαίδευσης. Με φαντασιώσεις περί εξυπηρέτησης «αμερικανικών συμφερόντων» μέσω της διδασκαλίας των αγγλικών στα νηπιαγωγεία ή με την τόσο απροκάλυπτη -ουσιαστικά- στήριξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης σε βάρος της δημόσιας.
ΠΟΤΕ άλλοτε ένα κόμμα δεν υιοθέτησε αμάσητη την γκάφα ή τη σκοπιμότητα κάποιων τρολς, τα οποία «ανακάλυψαν» ότι το σποτ για τον τουρισμό κόστισε 32 εκατ., ότι το Μαρμάρι της Εύβοιας βρίσκεται στην… Κροατία και ότι το σλόγκαν της καμπάνιας είναι… κλεμμένο από την καμπάνια μιας εταιρίας καλλυντικών! Κι όμως συνέβη κι αυτό. Και μπόρεσε να συμβεί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ζαλισμένος από την προ έτους ήττα του και αδυνατεί να αλλάξει πολιτικό DNA, κάτι που θα του επέτρεπε να γίνει μέρος της κανονικότητας. Οχι να αλλάξει τις θεμελιώδεις απόψεις του. Αλλά να σοβαρευτεί και να αποβάλει την πολιτική τοξικότητα και το ταξικό μίσος που κουβαλάει μέσα του.
ΟΣΟ αδυνατεί να το κάνει και να πείσει και την κοινωνία ότι άλλαξε θα πασχίζει να κρατήσει το ψυχολογικό όριο του 20%. Θα σπαράσσεται από τις εσωτερικές συγκρούσεις. Και θα δυσκολεύεται να κάνει μια ειλικρινή και βαθιά αυτοκριτική. Με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξηγήσει π.χ. γιατί το 2015 διάλεξε για συγκυβερνήτη τον Π. Καμμένο και όχι τη Φ. Γεννηματά ή τον Στ. Θεοδωράκη. Ή γιατί διανοήθηκε να στήσει τη σκευωρία της Novartis. Ως κόμμα των fake news και των τρολς του διαδικτύου, δεν έχει καμία τύχη. Ούτε ως «παρακολούθημα» του «βασιλιά των fake news», για χάρη του οποίου ζήτησε χθες την…παραίτηση του Στ. Πέτσα.
ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ
Οι χθεσινές συνομιλίες του Κ. Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ (με την παρουσία του ύπατου εκπροσώπου της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική κ. Μπορέλ) είχαν -μεταξύ άλλων- ως βασικό αντικείμενο την κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Ιδιαίτερα μετά την υπογραφή των συμφωνιών με την Ιταλία. Γεγονός, το οποίο καταφανώς αποσταθεροποίησε κι άλλο την τουρκική διπλωματία. Κάτι που φάνηκε άλλωστε και στην «τραβηγμένη από τα μαλλιά» ανάγνωση του Τούρκου ΥΠΕΞ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Ο κ. Τσαβούσογλου, ξεπερνώντας και τον εαυτό του,…διαπίστωσε ότι οι συμφωνίες Ελλάδας-Ιταλίας για τις ΑΟΖ αφήνουν τρία ελληνικά νησιά (Κεφαλλονιά, Στροφάδες και Οθωνούς) χωρίς «πλήρη επήρεια»! Εχει ενδιαφέρον μάλιστα το γεγονός ότι ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας επικαλέστηκε τον Ν. Κοτζιά… δικαιολογώντας τον, γιατί «κατηγόρησε τη συμφωνία αυτή»… Η ουσία όμως βρίσκεται αλλού. Η Τουρκία, χάνοντας διαρκώς πόντους στη διεθνή σκακιέρα, στο μόνο που μπορεί να «επενδύσει» είναι στην κλιμάκωση της έντασης με την Ελλάδα, εκμεταλλευόμενη και το γεγονός ότι στις ΗΠΑ λόγω της πανδημίας, της δολοφονίας του Τζ. Φλόιντ και εν όψει εκλογών επικρατεί ένα μικρό χάος. Εξ ου και «φορτώνει» την περιοχή νοτίως της Κρήτης.
Είτε απειλώντας με έρευνες και γεωτρήσεις, είτε σπάζοντας το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη. Στην περιοχή βρίσκονται 6 τουρκικές φρεγάτες, οι οποίες διευκολύνουν τη στρατιωτική ενίσχυση του Σάρατζ. Ταυτοχρόνως στην ίδια περιοχή βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση IRINI, η οποία είναι ευρωπαϊκή και όχι ελληνική επιχείρηση. Οποιοδήποτε ενδεχόμενο «ατύχημα» στην περιοχή δεν θα είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας, αλλά κυρίως της ίδιας της Ε.Ε., η οποία θα εμφανιστεί υποκύπτουσα στην τουρκική προκλητικότητα. Η Ε.Ε. οφείλει να ενισχύσει τις δυνάμεις που διαθέτει στην περιοχή, προφυλάσσοντας την επιχείρησή ΤΗΣ και το κύρος της. Κι αυτά συζητήθηκαν και χθες…
Αντέχει ένα Documento να «κρατήσει» όλο τον ΣΥΡΙΖΑ;
Την παραίτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Στ. Πέτσα ζήτησε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο μέγα ατόπημα του καταλογίζει; Οτι μεταξύ των 1.232 Μέσων Ενημέρωσης που συμμετείχαν στην καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» ΔΕΝ ήταν και το Documento! Ηταν η «Αυγή», η «ΕΦΣΥΝ», ο «Ριζοσπάστης», ο «Δρόμος της Αριστεράς», ο Ρ/Σ «Στο Κόκκινο», αλλά ΔΕΝ ήταν το Documento.
Μπορεί στα 1.232 να μπήκαν και ελάχιστα ΜΜΕ που δεν έπρεπε, αλλά η διαμαρτυρία του ΣΥΡΙΖΑ -όπως και η ερώτηση 77 βουλευτών του-αφορούσε την εξαίρεση της εφημερίδας του «βασιλιά των fake news»!
Ο κ. Πέτσας ανέπτυξε ένα σκεπτικό για εξαίρεση της συγκεκριμένης εφημερίδας -που δεν έγινε με πολιτικά κριτήρια, όπως αποδεικνύεται από τα άλλα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ, τα οποία δεν εξαιρέθηκαν- το οποίο υπόκειται στη δημόσια κρίση.
Στη δημόσια κρίση, όμως, υπόκεινται η ταύτιση και το «κρέμασμα» όλου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης από μια αμφιβόλου ποιότητας εφημερίδα. Ο εκδότης της οποίας έχει κατονομασθεί στην υπό διερεύνηση υπόθεση της Novartis. Ή μήπως ακριβώς γι’ αυτό η τόσο μεγάλη πρεμούρα για το Documento;
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου