Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΑΥΤΟΣ είναι ο κύριος Σωτήρης Τσιόδρας. Πριν από τρεις μήνες δεν τον γνώριζε κανείς. Το κατόρθωμά του δεν είναι μονοδιάστατο. Από τη μια κατάφερε να κάνει κατανοητό στην πολιτική ηγεσία της χώρας πως αν δεν έπαιρνε άμεσα περιοριστικά μέτρα θα θρηνούσαμε χιλιάδες νεκρούς.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως τα εύσημα ανήκουν στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, που είχε ανοικτά τα αφτιά του να ακούσει τους επιστήμονες και να λάβει δύσκολες αποφάσεις που δεν πήραν ομόλογοί του στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αποφάσεις που δεν έμοιαζαν αυτονόητες στα τέλη Φεβρουαρίου και στις αρχές Μαρτίου.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, όμως, ο κ. Τσιόδρας έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πειστεί ο πρωθυπουργός να λάβει αυτές τις πρωτόγνωρες αποφάσεις. Τον ίδιο σημαντικό ρόλο έπαιξε ο κ. Τσιόδρας ώστε όλοι εμείς οι πολίτες να τηρήσουμε τους πρωτοφανείς κανόνες των περιοριστικών μέτρων.

Ο κ. Τσιόδρας κέρδισε όλους τους Ελληνες από την πρώτη ενημέρωση. Η συμπεριφορά του, ο τρόπος ομιλίας του, τα ίδια τα λόγια του ήταν καθηλωτικά. Κάθε απόγευμα στις 6 όλη η Ελλάδα καθόταν «προσοχή» να ακούσει τον Τσιόδρα. Απόλυτη ησυχία. Από τα σπίτια της καραντίνας ακούγονταν οι τηλεοράσεις. Ακουγόταν η φωνή του. Αμέσως μετά ξεκινούσαν οι συζητήσεις στις οικογένειες και στα τηλέφωνα ή στα social media με φίλους και γνωστούς.

Ο κ. Τσιόδρας με τον τρόπο του κατάφερε να αναδείξει το μέγεθος της επικινδυνότητας του κορονοϊού χωρίς να μας τρομάξει. Το καταλάβαμε όλοι. Επρεπε να μείνουμε σπίτι. Και μείναμε.

ΓΙΑ πρώτη φορά, τουλάχιστον στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, μια κυβέρνηση πρόλαβε μια καταστροφή. Δεν κλαίγαμε πάνω από φέρετρα. Για πρώτη φορά το κράτος κατόρθωσε να προστατεύσει τους πολίτες. Για πρώτη φορά και οι πολίτες γκρεμίσαμε το στερεότυπο του… ζαμανφού Ελληνα. Για πρώτη φορά νιώσαμε περήφανοι πως πετύχαμε κάτι, νιώσαμε αισιόδοξοι πως αν προσπαθήσουμε χωρίς να διχαζόμαστε τότε μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.

ΥΠΗΡΞΕ και ένα μικρό ποσοστό πολιτών που αποδεικνύει πως ο κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του. Ψεκασμένοι, συνωμοσιολόγοι, ακραίοι επιτέθηκαν και στον κ. Τσιόδρα και στην κυβέρνηση. Αλλοι που υποδύονταν τους… αντιστασιακούς σε καρναβάλια και σε πλατείες κρατώντας κοκτέιλ στο χέρι. Αναμενόμενα περιστατικά. Ο ψεκασμός, όμως, κρατήθηκε σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά, αν τον συγκρίνει κανείς με την εποχή των Μνημονίων ή και παλαιότερα.

Η Ιστορία όπως είναι γνωστό δεν γράφεται με «αν». Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα είχε αποφασίσει ο πρωθυπουργός και πώς θα είχαμε συμπεριφερθεί οι πολίτες αν δεν είχαμε «ανακαλύψει» τον κ. Τσιόδρα. Σημασία έχει πως ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών στην τεράστια επιτυχία της χώρας μας. Αυτό θα γράψει η Ιστορία.

Ο κ. Ν. Φίλης προ ημερών δήλωσε πως «δεν θέλουμε να μας κυβερνούν “Τσιόδρες”». Κάνει λάθος. Μακάρι να «ανακαλύψουμε» και τους άλλους «Τσιόδρες», που είναι βέβαιο πως υπάρχουν σε όλους τους τομείς. Να δώσουμε χώρο και ευθύνη σε «Τσιόδρες» που μπορούν να μας οδηγήσουν στο να φτιάξουμε μια άλλη Ελλάδα.

Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση