Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος 

Σχεδόν τέσσερις αιώνες μετά, οι ελάχιστοι εναπομείναντες αυτόχθονες της Αμερικής και του Καναδά έχουν αναπτύξει αντισώματα στις παλιές επιδημίες. Ομως η μόνη τους άμυνα στη «νόσο» του κοινωνικού αποκλεισμού και έλλειψης στοιχειωδών υγειονομικών υποδομών είναι η περιχαράκωση στους καταυλισμούς τους και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση από τα υπερ-μολυσμένα από Covid-19 «χλομά πρόσωπα». Στο σημείο αυτό, δεν κάνουν εκπτώσεις.

Δύο φυλές Σιου στη Νότια Ντακότα αρνούνται να ξηλώσουν τα σημεία ελέγχου που δημιούργησαν στην αρχή της επιδημίας στις εισόδους των εδαφών τους, αγνοώντας τις απειλές της κυβερνήτη Κρίστι Νόεμ ότι θα τους πάει στα δικαστήρια.

«Λέτε ότι οι μπάρες μας είναι παράνομες, αλλά δεν έχουμε άλλον τρόπο να εμποδίσουμε τον ιό να εισέλθει στη γη μας. Εδώ έχουμε μόνο 8 κρεβάτια για 12.000 κατοίκους και καμία Εντατική», απάντησε ο αρχηγός των Ογκάλα Σιου, Χάρολντ Φρέζιερ.

Πέρασε μάλιστα στην αντεπίθεση: «Δεν θα απολογηθούμε επειδή αποτελούμε όαση ασφάλειας σε μια θάλασσα αβεβαιότητας και θανάτου». Τα ινδιάνικα εδάφη της Νότιας Ντακότας είχαν 198 κρούσματα έναντι 3.500 κρουσμάτων και 34 θανάτων σε όλη την Πολιτεία.

Ηταν μια από τις ελάχιστες που δεν επέβαλε κατ’ οίκον εγκλεισμό στους κατοίκους της κι έτσι προτίθεται να παραμείνει. Πολύ περισσότεροι οι -φυσικώ δικαίω- νόμιμοι ιδιοκτήτες της.

Από την έντυπη έκδοση