Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΣΤΟ ΔΙΠΟΛΟ που σχηματίστηκε συμπυκνώνεται το μείζον πολιτικό πρόβλημα, που συνίσταται στην αμηχανία και στην πολιτική ανυπαρξία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης. Είναι φανερό διά γυμνού οφθαλμού ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρει τι είδους αντιπολίτευση μπορεί και πρέπει να κάνει. Υπάρχει χάος και αναμπουμπούλα, με πιο αμήχανο απ’ όλους τον ίδιο τον Α. Τσίπρα. Αλλά, ως γνωστόν, «στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται». Και στο «γαλατικό χωριό» υπάρχουν αρκετοί «λύκοι», οι οποίοι σπεύδουν να πάρουν το πάνω χέρι και να «συμβουλέψουν» τον αμήχανο ηγέτη. Ουσιαστικά προσπαθούν να τον χειραγωγήσουν. Οχι μόνο γιατί θέλουν να του «περάσουν γραμμή», αλλά για να ισχυροποιήσουν και την προσωπική τους θέση, μέσα σε ένα κόμμα που αλλάζει διά της συρρικνώσεως.

ΤΟ «ΠΕΡΙΕΡΓΟ» είναι ότι με αφορμή την ερώτηση των 77 για το «Ντοκουμέντο» συγκρούστηκαν ανοιχτά δύο είδη «σκληρών». Οι «σκληροί» τύπου Πολάκη, Παππά, Τζανακόπουλου, Δούρου, Γιαννούλη κ.λπ. με τους «σκληρούς αριστερούς» τύπου Σκουρλέτη, Τσακαλώτου, Βούτση, Φίλη και Ξανθού. Οι δεύτεροι υποστηρίζουν μια πιο καθαρή και σκληρή αριστερή γραμμή του κόμματος, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με την ηθική του «Πολακισμού» και του «Βαξεβανισμού», που αποτελούν «ομάδα». Είναι έμπειρα και παλαιά στελέχη του κόμματος, που θέλουν μια πιο «ταξική» πολιτική, αλλά δεν συμβιβάζονται με τον ηθικό ξεπεσμό του ΣΥΡΙΖΑ στο πάτωμα του κιτρινισμού και της τυφλής σύγκρουσης.

ΟΙ ΑΛΛΟΙ «σκληροί» είναι αυτοί που συμμετείχαν εκθύμως π.χ. στο στήσιμο της σκευωρίας της Novartis. Είναι αυτοί που αντιμετώπισαν την εξουσία ως λάφυρο. Είναι αυτοί που ήθελαν να βάλουν κόσμο στη φυλακή για να κρατήσουν την «κουτάλα». Είναι αυτοί που αισθάνονται απέχθεια σε κάθε τι το θεσμικό και αντιμετωπίζουν τους θεσμούς σαν εμπόδιο στην κατάκτηση της εξουσίας. Είναι, με λίγα λόγια, όσοι με τη συμπεριφορά τους κι αυτό που είναι ως άνθρωποι έκαναν κουρέλι το «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς. Κι όταν συγκρούονται οι «σκληροί» τότε «βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα».

ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ από αυτόν τον δημόσιο «διάλογο» (για «ξεκατίνιασμα» μίλησαν πολλοί) στον οποίο πρωταγωνίστησαν από τη μια δυο δημοσιογράφοι που έχουν εκλεκτικές συγγένειες με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τον γραμματέα του κόμματος από την άλλη; Επιβεβαιώθηκε κατ’ αρχήν αυτό που αποκάλυψε χθες ο «Τύπος της Κυριακής». Οτι η απουσία των 6 τρανταχτών υπογραφών από την ερώτηση των 77 ήταν καθαρά και απροκάλυπτα πολιτική πράξη. Το επιβεβαίωσε και ο Π. Σκουρλέτης με τη δήλωσή του, το επιβεβαίωσαν δίνοντάς του άλλη διάσταση και οι δύο δημοσιογράφοι που ανέλαβαν εργολαβία την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με το «Ντοκουμέντο».

ΚΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ επιβεβαιώθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ήττα του 2019 και μετά τις ήττες στον Εβρο και στην αντιμετώπιση της πανδημίας, είναι κυριολεκτικά «δύο κόμματα σε ένα». Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι, οι οποίοι γνωρίζουν και κουβαλάνε τις κοινές «αμαρτίες» της κυβερνητικής 5ετίας. Επιβεβαιώθηκε, τέλος, ότι ο άλλοτε ισχυρός εσωκομματικά Α. Τσίπρας έχει γίνει πλέον ένας άβουλος και αμήχανος αρχηγός, που μπορεί να άγεται και να φέρεται είτε από έναν «υβριστή» δημοσιογράφο, που «εξειδικεύεται» στα fake news και τη λασπολογία, είτε από έναν άλλον δημοσιογράφο «συνταξιούχο κηπουρό του ΓΑΠ», που προσπαθεί να κάνει τον Α. Τσίπρα Α. Παπανδρέου.

ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ, τέλος, ότι ναυαγεί το μέγα εγχείρημα της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης». Αυτό το μαρτυρούν οι αποσβολωμένοι πασοκογενείς οι οποίοι βλέπουν ότι αυτό που ονειρεύτηκαν πηγαίνοντας στον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα μείνει όνειρο. Το μαρτυρά η παταγώδης αποτυχία του iSYRIZA και η εντυπωσιακή απροθυμία εγγραφής νέων μελών. Το μαρτυρά και η ουσιαστική πολιτική απομόνωση στην οποία βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κάνει συνεχώς ανοίγματα συνεργασίας στο ΚΙΝΑΛ και διαρκώς εισπράττει «πόρτα». Το μαρτυρά και η πλήρης αβεβαιότητα που επικρατεί σχετικά με το περίφημο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Πότε θα γίνει και τι χαρακτήρα θα έχει, τελικά, αν γίνει.

Ο Ν. ΒΟΥΤΣΗΣ σε ανύποπτη στιγμή και πάνω σε μια πολιτική κόντρα με έναν «σύντροφο» από την «παρέα του Αλέξη», του είχε πει με παγωμένο ύφος: «Εγώ έχω διαλύσει τρία κόμματα», εννοώντας το ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΑΡ και τον Συνασπισμό. Και είχε δίκιο. Αραγε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το τέταρτο; Ουδείς μπορεί να το ισχυριστεί, πόσω μάλλον όταν ο τέως Πρόεδρος της Βουλής είναι βαθιά «κομματικός». Ωστόσο το κλίμα που επικρατεί, ανεξέλεγκτα πλέον, στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποκλείει τίποτα. Καθώς, εκτός των διαφωνιών που έχουν φτάσει στα άκρα, δεν υπάρχει πλέον και ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης που θα μπορούσε να γεφυρώσει το χάσμα και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη σε όλες τις τάσεις του κόμματος.

Ο «ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟΣ» ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Η χθεσινή πρόκληση της Αγκυρας με την επικίνδυνη παρενόχληση του στρατιωτικού ελικοπτέρου που μετέφερε τον υπ. Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλο και τον ΑΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρο από δύο τουρκικά F-16, πάνω από το Φαρμακονήσι ξεπερνάει κάθε όριο.

Πρόκειται για κανονική γκαγκστερική συμπεριφορά. Αφού τα τουρκικά μαχητικά πέταξαν πολύ κοντά στο ελικόπτερο που μετέφερε τον ΥΠΕΘΑ και τον ΑΓΕΕΘΑ και πολύ χαμηλά πάνω από τα ελληνικά νησιά. Κι ήταν στο πλαίσιο του «έργου» «τσαμπουκάς στο Αιγαίο-γκριζάρισμα ελληνικών νησιών». Ισως όμως είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η συγκυρία στην οποία έγινε το χθεσινό απίστευτο επεισόδιο. Εγινε την ώρα που ο κορονοϊός δυστυχώς θερίζει στην Τουρκία πλήττοντας πολιτικά και τον ίδιο τον Τ. Ερντογάν.

Εγινε μετά από αλλεπάλληλες ταπεινωτικές ήττες του Τούρκου προέδρου, από τον Εβρο μέχρι τη Συρία και τη Λιβύη. Κι έγινε την ώρα που η τουρκική λίρα κυριολεκτικά έχει καταρρεύσει, με την Τουρκία να βρίσκεται έξω από την πόρτα του ΔΝΤ με το χέρι σηκωμένο, για να τη χτυπήσει… Προφανώς η χθεσινή αναβαθμισμένη πρόκληση δεν είναι άσχετη με αυτήν τη δραματική κατάσταση, που επικρατεί στη γειτονική χώρα. Και δεν είναι άσχετη με τον πληγωμένο εγωισμό τού μέχρι πριν από λίγους μήνες επίδοξου αναβιωτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Κάπου θα ψάξει την ευκαιρία να «ρεφάρει» πουλώντας λαϊκισμό και εθνικισμό στη χώρα του. Στον Εβρο πήρε ένα μάθημα. Και η διεθνής κοινότητα τον έχει απομονώσει λόγω της πειρατικής συμπεριφοράς του. Μένει να δούμε τη συνέχεια. Αν δηλαδή ο Τ. Ερντογάν θα κάνει το απονενοημένο ή αν θα ακολουθήσει τον δρόμο της πτώσης του.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου