Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΤΟ 71% των οδηγών βρίζει, ενώ ο ένας στους πέντε κατεβαίνει από το αυτοκίνητο για να «λύσει» τις διαφορές του με τους υπόλοιπους. Το 87% παραδέχεται πως έχει επιθετική συμπεριφορά, ενώ το 66% χρησιμοποιεί συχνά την κόρνα. Ο ένας στους δύο οδηγεί πολύ κοντά στο προπορευόμενο όχημα, το 27% δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τη Λωρίδα Εκτακτης Ανάγκης και το 60% με το ένα χέρι κρατάει το τιμόνι και με το άλλο το κινητό τηλέφωνο.

ΚΑΠΩΣ έτσι καταλήγουμε να έχουμε τον μεγαλύτερο αναλογικά αριθμό θυμάτων από τροχαία ατυχήματα σε όλη την Ευρώπη. Είναι ένα μίγμα απροσεξίας και τσαμπουκά που οδηγεί σε αυτό τον θλιβερό απολογισμό.

ΑΛΛΑ ίσως πρέπει να αναλογιστούμε και κάτι άλλο. Εχουμε αυτή την αγενή συμπεριφορά μόνο όταν βρισκόμαστε πίσω από το τιμόνι ή μήπως σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας;

ΕΧΟΥΜΕ την τάση να θεωρούμε τον εαυτό μας ως τον εξυπνότερο όλων των υπολοίπων. Και όχι μόνο αυτό. Να θεωρούμε πως είμαστε καλύτεροι οδηγοί από τον Χάμιλτον, καλύτεροι προπονητές από τον Γκουαρντιόλα και εννοείται καλύτεροι πολιτικοί από οποιονδήποτε πολιτικό ηγέτη.

ΤΗΝ ίδια ώρα, μπορούμε εύκολα να τσακωθούμε για τη θέση του κάδου απορριμμάτων στο δρόμο, για τη σειρά στις ουρές… υπομονής των δημοσίων υπηρεσιών και για οποιοδήποτε ζήτημα ήσσονος σημασίας στην πολυκατοικία, στη γειτονιά, στο γήπεδο και όπου αλλού βρεθούμε.

ΕΙΝΑΙ γεγονός ότι κατά τη δεκαετία της χρεοκοπίας και των Μνημονίων τα πνεύματα οξύνθηκαν όχι μόνο στο πολιτικό σκηνικό και στο πεδίο των κοινωνικών αντιδράσεων, αλλά και στην προσωπική ζωή όλων των πολιτών. Η υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, οι καθημερινές οικονομικές δυσκολίες έφεραν την οργή στο προσκήνιο. Βέβαια, δεν πρέπει να τα ρίχνουμε όλα στα Μνημόνια για να βρίσκουμε εύκολα άλλοθι.

ΠΡΩΤΑ απ’ όλα αφορά σε ζήτημα Παιδείας. Εχει έρθει η ώρα να κάνουμε και οι πολίτες την αυτοκριτική μας. Να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε συμπεριφορές. Να μεταρρυθμίσουμε τη νοοτροπία μας. Και τα αποτελέσματα θα είναι οφθαλμοφανή στην καθημερινότητά μας. Και στην οδήγηση και σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Αξίζει η προσπάθεια. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε να γκρινιάζουμε. Μόνο έτσι θα κάνει και η χώρα βήματα προς το μέλλον.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου