Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Επέπληξε μάλιστα τα κανάλια ότι δεν πρόβαλαν το ντοκιμαντέρ της ελβετικής τηλεόρασης και όταν η δημοσιογράφος επισήμανε ότι το δελτίο ειδήσεων του Open είχε παρουσιάσει εκτενές ρεπορτάζ απάντησε μάλλον υποτιμητικά για τον σταθμό που τον φιλοξενούσε ότι δεν παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα ελλείψει χρόνου.

Αλήθεια, όμως, τι έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα για το σκάνδαλο Νοβάρτις; Απολύτως τίποτα. Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ η φαρμακοβιομηχανία από τις ζημιογόνες χρήσεις έως το 2015 πέρασε στην κερδοφορία ενώ παρά τις καταγγελίες δεν υπήρξε η παραμικρή όχληση από το Ελληνικό Δημόσιο για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων για τις ζημιές που ενδεχομένως προκάλεσαν αθέμιτες ή και παράνομες ενέργειές της. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η έρευνα επικεντρώθηκε στα ιατρικά συμβόλαια και στις πρακτικές που ακολουθούσε η Νοβάρτις για την κατάκτηση μεγαλύτερων μεριδίων αγοράς. Οι Αμερικανοί εισέπραξαν χρυσές αποζημιώσεις από τη φαρμακοβιομηχανία χρησιμοποιώντας πειστήρια από την Ελλάδα.

Αντιθέτως εδώ η κυβέρνηση Τσίπρα θέλησε να εργαλειοποιήσει το ιατρικό σκάνδαλο σε μέσο εξόντωσης των πολιτικών της αντιπάλων. Δεν ασχολήθηκε καθόλου με τα ιατρικά κυκλώματα που δρούσαν στον χώρο του ΕΣΥ και πολύ περισσότερο δεν κίνησε τις διαδικασίες για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκε αποκλειστικά με τα 10 πολιτικά πρόσωπα, όχι με την ουσία του ζητήματος. Αποτέλεσμα ήταν να έχουν εκδοθεί απαλλακτικά βουλεύματα για 7 πολιτικούς, να εκκρεμεί η απόφαση για άλλους δύο και να προτείνεται η δίωξη μόνο για τον Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος έχει καταγγείλει τις εισαγγελικές αρχές μιλώντας για σκευωρία.

Την ίδια τακτική είχε ακολουθήσει ο κ. Τσίπρας και στην περίπτωση της Siemens. Είχε καταγγείλει ως χαριστικό για τον γερμανικό τηλεπικοινωνιακό όμιλο τον εξωδικαστικό συμβιβασμό που είχε φέρει στη Βουλή το 2013 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας αλλά επί 4,5 χρόνια όχι μόνο δεν άλλαξε τους όρους της συμφωνίας αλλά αντιθέτως το οικονομικό του επιτελείο σε κάθε ευκαιρία εξέφραζε την ικανοποίησή του για την εφαρμογή του σχετικού νόμου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ άφησε ανενόχλητες τις πολυεθνικές και ενδιαφέρθηκε μόνο για το πώς θα αποκομίσει πολιτικά οφέλη με κραυγές. Ο κ. Τσίπρας καταγγέλλει διαρκώς το σκάνδαλο της Νοβάρτις αλλά δεν έπραξε το παραμικρό για να το τεκμηριώσει και κατ’ επέκταση να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Δημοσίου.

Επαχθέστεροι οι φόροι την περίοδο 2015-2018

Στην, πάντα, ενδιαφέρουσα ανάλυσή του που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών ο πρώην υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ κ. Μανόλης Δρεττάκης συγκρίνει τους φόρους που επιβλήθηκαν μεταξύ των περιόδων 2010-2014 και 2015-2018.

Ο κ. Δρεττάκης στην ανάλυσή του προσθέτει και το ύψος των εισφορών για να συμπεράνει ότι τα συνολικά βάρη για τον λαό ήταν περίπου τα ίδια επί Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Από την επεξεργασία των στοιχείων όμως προκύπτει ότι επί ΣΥΡΙΖΑ η φορολογία έγινε μεγαλύτερη και επαχθέστερη. Συγκεκριμένα ενώ οι φόροι στην πρώτη περίοδο ήταν 46,7 δισεκατομμύρια ευρώ, στο διάστημα 2015-2018 ανήλθαν σε 48,3 δισ. Ωστόσο, η σχέση της άμεσης προς την έμμεση φορολογία επιδεινώθηκε (από 59 προς 41 σε 63,1 προς 36,9).

Δηλαδή η έμμεση φορολογία αυξήθηκε σημαντικά και όπως αναφέρει και ο κ. Δρεττάκης «το φορολογικό σύστημα έγινε περισσότερο κοινωνικά άδικο δεδομένου ότι οι έμμεσοι φόροι πλήττουν περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση το ποσοστό των έμμεσων φόρων ήταν ίσο με εκείνο των άμεσων.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση