Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΕΝΩ και η στάση του σε σειρά ζητημάτων πολιτικής συμπεριφοράς παραπέμπει σε ντομπροσύνη, χωρίς π.χ. την υστεροβουλία ή την υποκρισία της συμπεριφοράς του ΣΥΡΙΖΑ.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ την επίσκεψη Πομπέο στην Αθήνα, το ΠΑΜΕ διοργάνωσε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας με το γνωστό «αντι-ιμπεριαλιστικό» και αντιαμερικανικό περιεχόμενο. Κανένα πρόβλημα, εφόσον το ΚΚΕ εξακολουθεί να «ερμηνεύει» έναν «άλλον κόσμο», πολύ πιο σύνθετο και δυσανάγνωστο, με την ξεπερασμένη και απλουστευτική στις μέρες μας ευθύγραμμη σκέψη «ιμπεριαλισμός-αντι-ιμπεριαλισμός». Το οποίο τουλάχιστον στο παρελθόν είχε και μια αναφορά στην τότε πραγματικότητα, αφού μεταφραζόταν σε «αντιαμερικανισμός-φιλοσοβιετισμός». Ο σοβιετισμός σήμερα δεν υπάρχει κι έτσι το δίπολο χωλαίνει καταφανώς. Ας είναι.

Το ΚΚΕ είχε κάθε δικαίωμα να διαδηλώσει και να εκφράσει τις απόψεις του.
ΕΚΕΙ που έχασε το δίκιο του ήταν όταν αποφάσισε να πολεμήσει ένα… άγαλμα. Εκτόνωσε τον «επαναστατισμό» του πετώντας κόκκινες μπογιές στο άγαλμα του Τρούμαν και προκαλώντας επεισόδια με την Αστυνομία. Γιατί άραγε; Η διαδήλωση χωρίς τα επεισόδια θα έχανε την όποια αξία είχε ή τα επεισόδια παράγουν από μόνα τους πολιτική υπεραξία;

Η ΕΞΗΓΗΣΗ όμως μάλλον βρίσκεται αλλού. Το ΚΚΕ μετά τις εκλογές δείχνει υπερδραστηριότητα. Προσπαθώντας -ορθώς από μια άποψη- να εκμεταλλευτεί την «πολιτική ζαλάδα» που ταλαιπωρεί ακόμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθεί επίσης να σπεύσει να καταλάβει το χώρο που θα αφήσει στα αριστερά του ο ΣΥΡΙΖΑ, μετακινούμενος προς κάποια νεφελώδη «σοσιαλδημοκρατία». Ως πολιτική επιδίωξη είναι απολύτως λογική και θεμιτή. Ομως δυστυχώς για τα αριστερά στερεότυπα, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Και τα μέσα που φαίνεται ότι έχει επιλέξει το ΚΚΕ είναι εντελώς ξεπερασμένα και εκτός εποχής. Οι δυναμικές αναμετρήσεις με τα ΜΑΤ και τα… αγάλματα δεν αφορούν την κοινωνία. Μάλλον την προκαλούν.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ -όπως απέδειξαν και οι εκλογές- διψά για ρεαλιστικές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα. Δεν της λείπουν οι συμβολικές μάχες. Η ιστορία της Αριστεράς -και όχι μόνο- είναι γεμάτη από τέτοιες μάχες, στις οποίες εναλλάχθηκαν στο ρόλο του θύτη και του θύματος οι δύο «παρατάξεις». Πολύ περισσότερο δεν της λείπουν ακατανόητες… χειρονομίες σε… αγάλματα, τα οποία επιμένουν να μη μιλούν και να αντιδρούν. Ή πολύ περισσότερο χτυπήματα καράτε και καδρόνια εναντίον μιας μη επιτιθέμενης Αστυνομίας.

Ο ΤΡΟΥΜΑΝ είναι αλήθεια ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του εμφυλίου και στην ήττα του «δημοκρατικού στρατού». Κοντεύουν να περάσουν 80 χρόνια από τότε, ώστε το ΚΚΕ που είδε τα ποσοστά του να παραμένουν καθηλωμένα να προσπαθεί να τα βελτιώσει επιδιδόμενο σε έναν παρωχημένο «διαγωνισμό ροπαλοφόρας αριστεροσύνης», ο οποίος έχει και μειούμενο κοινό. Οι απόψεις του ΚΚΕ εξακολουθούν να μπορούν να είναι εξαιρετικά χρήσιμες σε μια σειρά σύγχρονων προβλημάτων. Τα οποία για να λυθούν με κοινωνική δικαιοσύνη χρειάζονται και την πινελιά της συνέπειάς του.

Το ΣτΕ κατεδάφισε και τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ

Πίσω από την εντυπωσιακή κατεδάφιση του εκτρωματικού ν. Κατρούγκαλου από το ΣτΕ, υπάρχει και μια άλλη κατεδάφιση. Μετά την απόφαση του ΣτΕ υπάρχει πλέον και επίσημα με… αμετάκλητη δικαστική απόφαση η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ψεύδος. Ποιος δεν θυμάται, μέχρι πριν από 3 μήνες, τον Α. Τσίπρα, τον Γ. Κατρούγκαλο, την Ε. Αχτσιόγλου και όλη την κυβέρνηση να… διαβεβαιώνουν διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους ότι επί ΣΥΡΙΖΑ δεν μειώθηκαν οι συντάξεις; Τι κι αν είχαν μεσολαβήσει τα τραγικά ραντεβού των συνταξιούχων με τα ΑΤΜ; Τι κι αν οι συνταξιούχοι και οι οικογένειές τους -όλη η Ελλάδα δηλαδή-ήξεραν τι έμπαινε κάθε μήνα στην τσέπη τους; Η επαρχιώτικη κουτοπονηριά του τότε Μ. Μαξίμου νόμιζε ότι μη αναρτώντας τα εκκαθαριστικά των συνταξιούχων -κρύβοντάς τα δηλαδή- θα μπορούσε να κάνει προπαγάνδα. Γιατί αυτό έκανε. Με την προπαγάνδα προσπάθησε να κρύψει τις καταστροφικές και αντισυνταγματικές συνέπειες ενός από τους πιο άδικους και παράλογους νόμους που γέννησε ποτέ ανθρώπου νους. Ηρθε όμως η ισοπεδωτική και αφοπλιστική απόφαση του ΣτΕ να συντρίψει κι αυτό το χοντροκομμένο ψεύδος. Αλλωστε, όλη η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 35% στηρίχθηκε εν πολλοίς και στο ψεύδος. Γι’ αυτό ίσως η Κουμουνδούρου δεν θέλει τελικά να συζητηθούν τα αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πέραν της κωλοτούμπας, του Μνημονίου, της δέσμευσης της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, της συμφωνίας των Πρεσπών, υπάρχουν και τα «άλλα», που έκαναν φύλλο-φτερό το «ηθικό πλεονέκτημα»: τα ψέματα, ο καθεστωτισμός, η επέλαση στο κράτος, η κατάλυση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, η σκευωρία, τα κότερα των ελίτ, ο Πετσίτης και πάει λέγοντας…

Αύριο αρχίζει ο Γολγοθάς της Novartis

Από αύριο τα μεσάνυχτα και με αυξημένη πλειοψηφία, όπως δείχνουν όλα, η Βουλή θα έχει Προκαταρκτική Επιτροπή για τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Οσοι έχουν μελετήσει σε βάθος τη μέχρι στιγμής δικογραφία, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι «ο Ρασπούτιν και τα έργα του μπορούν να οδηγήσουν σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε». Οι πληροφορίες αναφέρουν την ύπαρξη κι άλλων μαρτυριών, τόσο από το χώρο της Δικαιοσύνης όσο και από πρόσωπα που έχουν εμπλακεί στο «στήσιμο» της σκευωρίας. Για το «παραδικαστικό» ανοιχτή πληγή και διαρκής φόβος είναι και το επίσημο κατέβασμα της κουκούλας των προστατευόμενων μαρτύρων, οι οποίοι βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Οι ίδιοι φέρονται να έχουν «ανοιχτές υποθέσεις» και δεν έχουν πλέον την προστασία του «παραδικαστικού». Ολα δείχνουν, λοιπόν, ότι η Προκαταρκτική που θα εγκριθεί αύριο θα είναι ένας νέος Γολγοθάς, όχι μόνο για τον Δ. Παπαγγελόπουλο, αλλά και σημαντικό μέρος της προηγούμενης κυβέρνησης.

Φουντώνει η γκρίνια για το «σιωπητήριο»

Η σχεδόν ομολογημένη επιθυμία του Α. Τσίπρα να μην γίνει ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση για τα αίτια της ήττας, αντί να κατευνάσει τα πνεύματα, μάλλον τα οξύνει. Το ένα μετά το άλλο στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν δημοσίως -αυξάνοντας την πίεση- ότι η συζήτηση είναι εκ των ων ουκ άνευ, αλλά και προϋπόθεση για την πολιτική ανάταξη του κόμματός τους. Χθες ήταν η σειρά του Σ. Παπαδόπουλου να μιλήσει για την αναγκαιότητα μιας «ματωμένης» εσωτερικής συζήτησης, αλλά και για εκείνους που «σφυρίζουν αδιάφορα» και αρνούνται να μιλήσουν για τις ευθύνες τους. Οι πληροφορίες λένε ότι τελικά ο Α. Τσίπρας, που με ένα πάνω-πάνω «καθάρισμα» προσπάθησε να κλείσει τη συζήτηση, δεν θα τα καταφέρει. Και η συζήτηση θα γίνει…

Απορίες

1. Αραγε, ο Στ. Κοντονής, που ήταν υπ. Δικαιοσύνης και εκπαραθυρώθηκε, θα μιλήσει για τη Novartis; Κι αν μιλήσει, ποιος φοβάται τι μπορεί να πει;

2. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ Ο ΕΚΔΟΤΗΣ ΤΗΣ «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου