Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η οποία αφορούσε «4 λάθη» τα οποία ήταν τα εξής: 1. Καθυστερήσεις και αναποφασιστικότητα στη λήψη μέτρων ελάφρυνσης, που όμως έγιναν «υπό την πίεση των θεσμών και των ευρωπαϊκών συσχετισμών. Αρα, κυρίως φταίνε οι θεσμοί και δευτερευόντως ο ίδιος και η κυβέρνηση του. 2. Αναποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση ζητημάτων που αφορούν τη λειτουργία του κράτους. Και πάνω που δημιούργησε την προσδοκία για κανονική αυτοκριτική, ως προς τη δημιουργία του πιο σκληρού κομματικού κράτους της μεταπολίτευσης, ο Α. Τσίπρας φρόντισε να εξηγήσει ότι το «λάθος» του ήταν ότι δεν το έκανε ακόμα πιο σκληρό. «Δεν επιδείξαμε την τόλμη που χρειαζόταν για να σπάσουν τα παράκεντρα εξουσίας σε όλους τους αρμούς της κρατικής εξουσίας». Δεν «έλεγξε» δηλαδή τα πάντα. Αφησε «νησίδες» έξω από τα καθεστώς της κομματικής κυριαρχίας. 3. Το πιο μεγάλο λάθος του ήταν «η μεγάλη αδυναμία να επικοινωνούμε την πολιτική μας και το έργο μας στους πολίτες»!

Μια κυβέρνηση που ανάλωσε πάνω από το 50% του χρόνου της στην προπαγάνδα, διαπιστώνει τώρα ότι το πρόβλημά της ήταν ότι… δεν επικοινώνησε το σπουδαίο έργο της, το οποίο κατά διαβολική σύμπτωση… δεν το πήραν χαμπάρι οι πολίτες. Μέγα λάθος. Και ότι 4. Δεν ήταν τόσο έντονο το στίγμα της κυβέρνησης στην περιβαλλοντική πολιτική. Δεν ήταν τόσο «πράσινη», όσο προφανώς θα είναι από τούδε και στο εξής. Αυτά.

Η ΠΙΟ προσεκτική ανάγνωση των «4 λαθών» που αναγνώρισε ο «κουρασμένος της Κουμουνδούρου» οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του… δεν έκαναν ουσιαστικά κανένα λάθος. Κάτι οι «ξένοι», κάτι η «σεμνότητα» που εμπόδισε τον ολοκληρωτικό καθεστωτισμό, αφήνοντας έτσι ζωτικό χώρο σε αντιδραστικά «παράκεντρα εξουσίας», κάτι το ότι η κυβέρνηση… δούλευε νυχθημερόν και ξέχασε να… επικοινωνήσει το έργο της και ολίγη από «πράσινη ανάπτυξη» που δεν πρόκανε, είναι όλα και τα μόνα λάθη της…

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ο Α. Τσίπρας, αν το καλοδεί κανείς, δεν έκανε κανένα λάθος. Και τα όποια λάθη έκανε, είναι ότι δεν έκανε ακόμα πιο έντονα κι ακόμα περισσότερο, ό,τι που έκανε και τον οδήγησε στις αλλεπάλληλες ήττες. Αμετανόητος και σθεναρός αρνητής να αντιληφθεί γιατί καταδικάστηκε τόσο έντονα η πρώτη φορά Αριστερά. Οχι μόνο δεν το έχει «χωνέψει» ακόμα, αλλά δηλώνει άθελά του, αλλά πεισματικά, ότι αρνείται να ψάξει τα πραγματικά αίτια της πολλαπλής ήττας του. Ακόμα και για το 2015 είχε την άνεση να πει πάλι ότι «μπορεί να είχαμε αυταπάτες, αλλά δεν διακινήσαμε συνειδητή πολιτική απάτη»! Μετά από 4 χρόνια δείχνει να μην έχει καταλάβει ακόμα τίποτα απ’ όσα τραγικά έκανε και οδήγησε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Ο ίδιος είναι εντάξει με το ότι «υποσχέθηκε τότε να τραβήξει μέχρι τέλους» τη γραμμή των νταουλιών και των σκισμένων μνημονίων…

Η ΔΕΘ αποδεικνύεται τελικά «κακή έδρα» για τον Α. Τσίπρα. Εκεί υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα του, όταν το 2014 με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» έταζε «λαγούς με πετραχήλια» στους πάντες υποθηκεύοντας το μέλλον του. Κι εκεί ως πρωθυπουργός, είτε με το «παράλληλο πρόγραμμα» είτε με άλλες λαϊκίστικες παραλλαγές του, συνέχισε τον εμπαιγμό των πολιτών και τη διάβρωση των υποδομών της χώρας. Κι εκεί τελικά ανακοίνωσε στον ελληνικό λαό ότι εκτός από «άχαστος» είναι και αλάνθαστος.

«Είμαι εδώ»

Ηττοπάθεια, πολιτικό κατενάτσιο και ανακούφιση-λύτρωση για την αποφυγή του χειρότερου αποπνέει το κεντρικό σύνθημα που επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ για την παρουσία του Α. Τσίπρα στη ΔΕΘ. Υποκρύπτει όμως και μια σκόπιμη λαθροχειρία.

Το «Είμαστε εδώ» σημαίνει ουσιαστικά ότι θα μπορούσαμε και να μην είμαστε ή να είμαστε με εντελώς διαφορετικό τρόπο, αλλά, τελικά, «Είμαστε εδώ». Κι όπως μπόρεσε να πει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, «η χώρα έχει νέα κυβέρνηση, αλλά έχει και μια ισχυρή, ισχυρότατη αντιπολίτευση». Η οποία, προφανώς, αν και κέρδισε με μεγάλη διαφορά, δεν είναι τόσο… «ισχυρή, ισχυρότατη» όσο η ηττηθείσα αντιπολίτευση. Ο κουρασμένος, αλλά καταφανώς ανακουφισμένος Α. Τσίπρας έκανε μια μεγάλη υπέρβαση και το πήγε και παρακάτω. Διαπίστωσε ότι «το ένα τρίτο των Ελλήνων έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ».

Δίνοντας έτσι μια άλλη διάσταση στο νόημα των εκλογών. Οι εκλογές δεν γίνονται για να επιλέξει ο λαός κυβέρνηση, αλλά για να μετρηθεί πόσοι δίνουν «ψήφο εμπιστοσύνης» στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Είναι μια διαστρεβλωτική, αλλά εξόχως βολική ανάγνωση αυτή που επιχείρησε ο Α. Τσίπρας. Πιο πολύ απ’ όλα όμως είναι μια εντελώς αποκαλυπτική ανάγνωση για το πώς πραγματικά αισθάνεται και πώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Τι κι αν υπέστη συντριβή, αυτό που μετράει είναι ότι δεν έχασε με το ποσοστό και τη διαφορά που φοβόταν ότι θα χάσει κι έτσι «Είναι εδώ». Κι αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα του συνθήματος. Με ένα σκόπιμο λάθος στο ρήμα του. Αντί του «Είμαι», που έπρεπε να λέει, έγραψαν «Είμαστε».

«Ο φόβος φυλάει τα έρημα» της Novartis

«Φωνάζει ο κλέφτης, αλλά δεν θα φοβηθεί ο νοικοκύρης», είπε ο Α. Τσίπρας απαντώντας σε ερώτηση για την τροπή που παίρνει η υπόθεση της Novartis. «Κλέφτης» κατά τον κ. Τσίπρα προφανώς είναι ο Κ. Μητσοτάκης και «νοικοκύρης» ο ίδιος. Το πρόβλημα του Α. Τσίπρα είναι αν μετά τη σημερινή διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή θα μπορέσει να έχει σύμμαχο την πραγματικότητα ή θα τη βρει «απέναντι» στα εύκολα λόγια του. Οι πληροφορίες λένε ότι μετά την απόφαση να διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή «ανοίγουν κι άλλα στόματα». Και τα όσα λένε συνηγορούν προς την εκδοχή της καραμπινάτης σκευωρίας. Οπότε το «κρύβε λόγια» μάλλον θα ήταν πιο σώφρων στάση εκ μέρους του εγκαλούμενου Α. Τσίπρα…

Αλλο ελληνικό κι άλλο Fraport

Πέραν της εντυπωσιακής άγνοιας για το πώς λειτουργεί η αγορά και το επιχειρείν, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να καλύψει με «ύποπτη σύγχυση» την παραλυτική αδράνειά του για την επένδυση στο Ελληνικό. Επιχειρεί έτσι να ενοχοποιήσει την τραπεζική δανειοδότηση της Lamda Development, προκειμένου να τρέξει και να ολοκληρωθεί η επένδυση. Ομως στην πρεμούρα της σπίλωσης ξεχνά ότι η Fraport -επί των ημερών του και καλώς- πήρε κοινοπρακτικό δάνειο 1 δισ. (με μεγαλύτερη συμμετέχουσα τράπεζα την Alpha Bank) για να ολοκληρωθεί η παραχώρηση και αξιοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων που πήρε. Είναι μόνο η αμηχανία που εξασθενεί τη μνήμη ή συμβαίνει και κάτι άλλο πιο σοβαρό, το οποίο ενδεχομένως διαπλέκεται με συμφέροντα;

Απορίες

1. Μήπως ξέρει κάτι και δεν έκανε λάθος χθες ο Α. Τσίπρας, μιλώντας για δεκαετή εκλογικό κύκλο, αντί του τετραετούς;

2. «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΧΕΣΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ». ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΧΟ; ΠΟΣΩ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΤΟ ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ Α. ΤΣΙΠΡΑΣ;