Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυριαρχεί στο χώρο του πολιτικού κέντρου και διευρύνει την εμβέλειά του κυρίως γιατί κινείται με βάση την κοινή λογική. Ποιος δεν θέλει τα πανεπιστήμια να λειτουργούν χωρίς το φόβο των μπαχαλάκηδων; Ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση στην αποκατάσταση του αισθήματος της ασφάλειας σε περιοχές που σήμερα λειτουργούν με τη λογική γκέτο;
Στο πλαίσιο αυτό ο πρωθυπουργός μιλώντας στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης τόνισε ότι το νέο μετρό δεν μπορεί να λειτουργήσει στις αρχές του 2022 χωρίς το σταθμό Βενιζέλου αλλά θα δοθεί σε χρήση ενιαίο τον Απρίλιο του 2023 και αφού πρώτα όλες οι αρχαιότητες μεταφερθούν σε ειδικό μουσείο. Οταν μάλιστα ρωτήθηκε με ποια κριτήρια έλαβε αυτή την απόφαση, απάντησε μάλλον με αφοπλιστικό τρόπο, σημειώνοντας ότι αυτό εισηγήθηκαν οι ειδικοί που επιβλέπουν την κατασκευή του έργου.
Μένει ώσπου να φύγει…
Ο Τσίπρας πριν από ένα χρόνο δεν είχε κανένα πρόβλημα να εγκαινιάσει κάτι μουσαμάδες με ζωγραφιές εκτυπωτικών μηχανημάτων και μία κυλιόμενη σκάλα που λειτούργησε μόνο για τις ανάγκες της τηλεοπτικής μετάδοσης. Ο αρμόδιος υπουργός Χρήστος Σπίρτζης φωτογραφιζόταν μάλιστα μέσα σε έναν συρμό του μετρό που είχε μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη με νταλίκες χωρίς να είναι έτοιμοι οι σταθμοί.
Η διαφορά μεταξύ ρεαλισμού και «αυταπάτης» αποτυπώθηκε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Τώρα τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει να μην έχει αντιληφθεί τις απαιτήσεις της κοινωνίας για ειλικρίνεια και ηρεμία.
Χθες η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Νοτοπούλου έσπασε όλα τα κοντέρ χαρακτηρίζοντας τον κ. Μητσοτάκη ως «νέο Ελγιν επειδή ανακοίνωσε χωρίς διαβούλευση «την αρπαγή-απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων προκειμένου να τα στεγάσει στο υπό σχεδιασμό μουσείο».
Εάν θεωρεί ο κ. Τσίπρας ότι με τέτοιες γραφικότητες θα μπορέσει να συσπειρώσει ή να προσελκύσει ψηφοφόρους είναι μάλλον γελασμένος. Γιατί η περίπτωση της Νοτοπούλου, που με προσβλητικό τρόπο για τη νοημοσύνη των πολιτών ταύτισε το πρόσωπο του Ελληνα πρωθυπουργού με τον Ελγιν, δεν είναι η μοναδική.
Οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να ασκήσουν τον αντιπολιτευτικό τους ρόλο με κορώνες. Οταν καιγόταν ο Αμαζόνιος ο Μητσοτάκης για την Κουμουνδούρου είχε γίνει ο Ελληνας Μπολσονάρο, άσχετα αν η νέα κυβέρνηση μέσα σε 30 ημέρες καθάρισε το τοξικό οικόπεδο στο Μάτι, στο οποίο επί 12 μήνες δεν είχε μπει ούτε σκούπα. Αντίστοιχα, στην οικονομία ο πρωθυπουργός έγινε «νεοφιλελεύθερος ολετήρας» έχοντας εκχωρήσει στο υπερταμείο την κρατική περιουσία για 99 χρόνια. Στο μεταναστευτικό «βαπτίσθηκε» Ορμπαν όταν επί Τσίπρα η ντροπή της Μόριας στιγμάτισε όλη τη χώρα μέχρι που φτάσαμε στον Ελγιν.
Υποθέτουμε ότι στην επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση όλο και κάποιος Συριζαίος βουλευτής θα βρεθεί να χαρακτηρίσει τον Μητσοτάκη ως τον νέο Ιμπραήμ πασά.
Ετσι όμως δουλειά δεν γίνεται, αν και στο Μαξίμου μάλλον θα ανοίγουν σαμπάνιες με την αντιπολίτευση που τους έλαχε. Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει κόμμα σε μουσαμά και όταν οι χαρακτηρισμοί προκαλούν θυμηδία, δεν πρέπει να απορεί κανείς στην Κουμουνδούρου για την αποσυσπείρωση και τα χαμηλά ποσοστά του κόμματος και του Τσίπρα.
Από την έντυπη έκδοση
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου