Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ και το γεγονός ότι σε χρόνο ρεκόρ η νέα κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία, μόλις 10 μέρες μετά την ορκωμοσία της. Ακόμα και για την επιλογή των περισσότερων γ.γ. ο Κ. Μητσοτάκης είχε προσωπική άποψη. Είτε είχε συνεργαστεί μαζί τους είτε τους είχε συναντήσει σε ανύποπτο χρόνο και είχε χτίσει μαζί τους σχέσεις εμπιστοσύνης. Σε συνεργασία με το στενό επιτελείο που έχει δημιουργήσει στο Μέγαρο Μαξίμου, από το βράδυ της 7ης Ιουλίου υπήρχε καθαρή εικόνα για το «πώς» και με «ποιους». Λίγες επιλογές κρίθηκαν την τελευταία στιγμή. Οι περισσότερες βρίσκονταν ήδη στα «κουτάκια» που είχαν συμπληρωθεί και γνώριζαν λίγοι, με πρώτο τον διευθυντή του γραφείου του Γρ. Δημητριάδη. Και δεν είναι άνευ σημασίας ότι αρκετοί εξ αυτών εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στον ιδιωτικό τομέα και «βάζουν πλάτη» στην ανοικοδόμηση του κράτους με πολύ χαμηλότερες απολαβές.

ΕΠΙΣΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ παράδειγμα των σχέσεων που έχει χτίσει ο Κ. Μητσοτάκης με τους στενούς συνεργάτες του είναι και η επιτυχέστατη έκδοση του 7ετούς ομολόγου, το οποίο υπήρξε μια εντυπωσιακή ψήφος εμπιστοσύνης των αγορών στη νέα κυβέρνηση. Την απόφαση για έξοδο στις αγορές τόσο γρήγορα την ήξεραν μόνο ο ίδιος και ο Χρ. Σταϊκούρας. Και οι υπηρεσιακοί παράγοντες που εκ των πραγμάτων εμπλέκονταν. Δεν διέρρευσε τίποτα, δεν επιχειρήθηκε κανενός είδους κερδοσκοπία και έτσι συντελέστηκε το «μικρό θαύμα» με το επιτόκιο ρεκόρ από την είσοδο της χώρας στο ευρώ.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ τόσο η σύνθεση της νέας κυβέρνησης όσο και η ανθρωπογεωγραφία των νέων γ.γ. αποδεικνύουν εμπράκτως τρεις δεσμεύσεις του Κ. Μητσοτάκη: 1. Τη μείωση του κράτους. Οι 93 θέσεις των γ.γ. έγιναν 59. 2. Την επιλογή των «καταλληλότερων στην κατάλληλη θέση». Τα βιογραφικά μιλούν από μόνα τους. 3. Οτι θα είναι πρωθυπουργός «όλων των Ελλήνων». Διατηρήθηκαν στη θέση τους άξια στελέχη που είχε επιλέξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται στην πράξη μια διεύρυνση προς το Κέντρο και λείπουν σε εντυπωσιακό βαθμό ενέργειες ρεβανσισμού.

ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ νομοσχέδιο που κατατίθεται μεθαύριο στη Βουλή για το επιτελικό κράτος, όλο αυτό το εγχείρημα αποκτά και θεσμική υπόσταση. Με το νομοσχέδιο αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, συγκεντρώνονται όλες οι διάσπαρτες διατάξεις των τελευταίων 40 χρόνων για την οργάνωση της κυβέρνησης και την κεντρική διοίκηση του κράτους, μαζί με νέους θεσμούς και κανόνες, που εναρμονίζουν την Ελλάδα με τα ανεπτυγμένα κράτη της Ε.Ε. Μεταξύ άλλων το νομοσχέδιο αυτό θα προβλέπει: 1. Τη δημιουργία μιας ισχυρής Προεδρίας της Κυβέρνησης που θα συντονίζει το κυβερνητικό έργο. 2. Κάθε χρόνο θα δημοσιεύονται Σχέδια Δράσης των Υπουργείων, αλλά και το Συνολικό Σχέδιο Δράσης της Κυβέρνησης, που θα παρακολουθούνται από τις μηνιαίες συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. 3. Οι πολυάριθμες εκθέσεις που μέχρι σήμερα συνοδεύουν ένα νομοσχέδιο (Αιτιολογική Εκθεση του ΓΛΚ, Εκθεση Διαβούλευσης κ.λπ.) ενοποιούνται σε μία μόνο έκθεση, την Εκθεση Ανάλυση Συνεπειών, με όλα τα απαραίτητα στοιχεία και η οποία θα κρίνεται από Ανεξάρτητη Αρχή Εμπειρογνωμόνων. 4. Δημιουργείται ο θεσμός του μόνιμου υπηρεσιακού γραμματέα, με τριετή θητεία, που θα επιλέγεται μέσω του ΑΣΕΠ. Θα είναι δημόσιος υπάλληλος και θα του ανατίθενται διά νόμου σημαντικές εξουσίες, τις οποίες σήμερα έχει το πολιτικό προσωπικό. 5.

Κάθε πολιτικός γ.γ. θα αξιολογείται από τον πολιτικό προϊστάμενό του βάσει συμβολαίου απόδοσης, με συγκεκριμένους στόχους και αποτελέσματα. 6. Θεσμοθετούνται ισχυρά κωλύματα για να γίνει κάποιος υπουργός ή γ.γ., με σαφείς προβλέψεις για την αποφυγή σύγκρουσης συμφερόντων, κάτι που θα ισχύει όχι μόνο για τη διάρκεια της θητείας, αλλά και για ένα χρόνο μετά τη λήξη της. 7. Δημιουργείται νέα Ανεξάρτητη Εθνική Αρχή Διαφάνειας, η οποία ενοποιεί όλα τα σώματα εσωτερικού ελέγχου (Επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης, Επιθεωρητές Υγείας, Επιθεωρητές Μεταφορών και Υποδομών, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης), ώστε να καταπολεμηθεί η διαφθορά και προληπτικά και κατασταλτικά. Η νέα Αρχή θα λειτουργεί με τους ισχυρούς όρους-διασφαλίσεις που λειτουργεί η ΑΑΔΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων).

Κι όμως! Είναι… άχαστος

ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που λένε δίχως περιστροφές και φιοριτούρες «ναι, χάσαμε». Ο πρώτος των πρώτων που στο «χάσαμε» προσθέτει πολλαπλάσια «αλλά», τα οποία παραπέμπουν σε κάποιου είδους «νίκη», είναι ο «χαρούμενος ηττημένος» των εκλογών, ο Αλέξης Τσίπρας. Και για όσους… δεν κατάλαβαν, ήρθε και η πολιτική απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ να το επιβεβαιώσει.

Η ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ανάγνωση της πολιτικής απόφασης που αποτιμά τσάτρα πάτρα το εκλογικό αποτέλεσμα, προκειμένου να τελειώσει αυτή η ενοχλητική συζήτηση πριν καν γίνει, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Κάποιες γενικόλογες, ασαφείς αναφορές σε καθυστερήσεις σε κάποιους κρίσιμους τομείς (δημόσια διοίκηση, φορολογία, επενδύσεις κ.λπ.), κάποιες περίπου μεταφυσικές ανησυχίες («αναπότρεπτη φθορά») και η εύκολη -αλλά λιωμένη πια- καραμέλα των ΜΜΕ που πολέμησαν την κυβέρνηση «εξηγούν» τις δυο μεγάλες ήττες που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε μόλις 40 ημέρες. Από κει και πέρα, όλα έγιναν περίπου… τέλεια, υπέροχα και ανεπανάληπτα. Αλλά προφανώς, ο αχάριστος λαός ούτε κατάλαβε ούτε εκτίμησε. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας δεν έκαναν ούτε μισό βήμα από το βράδυ της 26ης Μαΐου, όταν ο τότε πρωθυπουργός, μετά τις 9,5 μονάδες των ευρωεκλογών, βγήκε και περίπου… μάλωσε τους αχάριστους Ελληνες για το πώς και τι ψήφισαν.

ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ της πολιτικής απόφασης δεν γίνεται η παραμικρή ευθεία νύξη για το τι ψήφιζε και εφάρμοζε ο ΣΥΡΙΖΑ επί 4,5 χρόνια. Για την πολιτική που «μαυρίστηκε» δηλαδή. Δεν υπάρχει κουβέντα για το Μάτι, για τα κότερα, τον Πετσίτη και για το άτακτο γιουρούσι στο κρατικό χρήμα. Ούτε νύξη για την αλαζονεία και τον καισαροπαπισμό του άλλοτε «ταπεινού Αλέξη» και της «παρέας» του. Ούτε κουβέντα για τη φορομπηχτική πολιτική που τσάκισε τα μικρά και κυρίως τα μεσαία στρώματα, κιχ για τον νόμο Κατρούγκαλου που διέλυσε τις συντάξεις, λέξη για την επενδυτική άπνοια που υπήρξε επί 4,5 χρόνια, κουβέντα για όλες τις «στραβές» που «έκατσαν» στον ΣΥΡΙΖΑ. Και βεβαίως, ανέγγιχτα τα «ιερά τοτέμ» της κυβέρνησης: Λέξη για τον «πολακισμό», κουβέντα για το παραδικαστικό του Ρασπούτιν.

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλό και καθαρό: Ουσιαστικά… δεν χάσαμε γιατί τόσο τέλειοι που είμαστε, δεν θα μπορούσαμε να χάσουμε. Σχεδόν 4.000 λέξεις στον «βρόντο» και σε ένα κρεσέντο αυτοθαυμασμού, που κολακεύει τον πολιτικό ναρκισσισμό του «άχαστου Α. Τσίπρα». Ο,τι και να λέει η κάλπη, ό,τι και να λέει ο «μολυσματικός λαός», όσο και να «κοπανιέται» η πραγματικότητα, ο Α. Τσίπρας ήταν, είναι και θα είναι ο «άχαστος»…

ΟΜΩΣ ΚΑΙ το συμπέρασμα της κοινής λογικής είναι απλό και καθαρό: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβε γιατί έχασε, δεν θέλει να καταλάβει γιατί έχασε και γι’ αυτό είναι πολύ πιθανό σε 4 χρόνια να ξαναχάσει.

Ισορροπία… τρόμου στη «σκιώδη κυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ

Η κατσούφικη εικόνα του Α. Τσίπρα στη Βουλή, αλλά και όσα έγιναν στη θυελλώδη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, μαρτυρούν ότι τελικά το 31,5% που πήρε στις εκλογές δεν είναι ούτε συγχωροχάρτι ούτε «λευκή επιταγή» για τον τέως πρωθυπουργό. Παρότι οι «53» δεν εξέλεξαν περισσότερους από 7-8 βουλευτές στη νέα Κ.Ο. του κόμματος, η ισχύς τους και η κομματική επιρροή τους παραμένουν τόσο ισχυρές ώστε ο Τσίπρας να μην κάνει περίπατο στον δρόμο για την πολιτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κεντρώο αρχηγικό κόμμα.

Αυτό αποτυπώνεται και στη σύνθεση της «σκιώδους κυβέρνησης» που ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Παρότι προώθησε σε «κρίσιμους» τομείς δικούς του ανθρώπους αναγκάστηκε να κάνει γενναία ανοίγματα στους «53». Η «αποκατάσταση» του Ν. Φίλη και η αναγνώριση του πρωταγωνιστικού ρόλου του Ε. Τσακαλώτου είναι μόνο η «επιφάνεια». Γιατί ο «βυθός» βρίσκεται σε αναβρασμό…

Εξουσιοδότηση Τσίπρα σε Παππά…

Ισως η πιο εντυπωσιακή τοποθέτηση στη «σκιώδη κυβέρνηση» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η τοποθέτηση του Ν. Παππά ως τομεάρχη Οικονομίας. Αυτή η τοποθέτηση ξάφνιασε μόνο τους αδαείς και επιβεβαιώνει ότι ο Ν. Παππάς, παρότι είναι ένα πρόσωπο που «καίει», είναι άρρηκτα δεμένος με τον Α. Τσίπρα.

Είναι γνωστό στους παροικούντες τη συριζαίικη Ιερουσαλήμ ότι ο Ν. Παππάς ήταν αυτός που είχε τις επαφές με τους επιχειρηματίες και τη διαπλοκή πριν καν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση. Ενώ και σε όλη τη διάρκεια των 4,5 χρόνων -είτε βρισκόταν στο Μ. Μαξίμου είτε «εξορισμένος» στο ΥΨΗΠΤΕ- δεν έχασε ποτέ αυτόν τον ρόλο. Αλλωστε, μαζί με τον Χρ. Σπίρτζη είναι τα δυο πρόσωπα που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, βάσει των δουλειών που έγιναν, αλλά και των «φίλων», όπως ο Μ. Πετσίτης, που είχαν.

Και τι έκανε τώρα ο Α. Τσίπρας με τον ορισμό του Ν. Παππά ως τομεάρχη Οικονομίας; Απλώς δίνει τη «θεσμική θωράκιση» αλλά και την εξουσιοδότηση στον στενό συνεργάτη του να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε…

Και ο… τυχερός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!

Ο Μ. Χρυσοχοΐδης είναι χωρίς δεύτερη κουβέντα ο τυχερός από τον σχηματισμό της «σκιώδους κυβέρνησης» του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει την τύχη να τον «μαρκάρει» ένα από τα πιο πολιτικά αναξιόπιστα πρόσωπα του δημόσιου βίου, ο πρώην «κηπουρός του ΓΑΠ» και πρώην υβριστής του Α. Τσίπρα, Γ. Ραγκούσης.
Αλλωστε, Μ. Χρυσοχοΐδης και Γ. Ραγκούσης γνωρίζονται καλά από τη συνύπαρξή τους στο ΠΑΣΟΚ. Και έχουν «μετρηθεί» και «ζυγιστεί» πολλές φορές στο παρελθόν, με τον νέο τομεάρχη Δημόσιας Τάξης του ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται διαρκώς λιποβαρής. Κάτι που φάνηκε και στην πρώτη ανακοίνωση που εξέδωσε με τον νέο ρόλο του. Ηταν μια ανακοίνωση που θα μπορούσε να είχε γραφτεί το 1980…

Ο έμπιστος Γ. Μυλωνάκης σε θέση-κλειδί

Είναι από τους πιο παλιούς κι έμπιστους συνεργάτες του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην επιτυχή πορεία του από υποψήφιος αρχηγός της Ν.Δ. σε πρωθυπουργό της χώρας. Και τώρα ανέλαβε καθήκοντα γενικού γραμματέα της Βουλής, αναγορευόμενος σε Νο2 κοινοβουλευτικό-θεσμικό παράγοντα μετά τον Κ. Τασούλα. Οσοι γνωρίζουν τη μεθοδικότητα και το βάθος της δουλειάς του Γ. Μυλωνάκη εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι θα πετύχει και σε αυτόν τον δύσκολο ρόλο. Αλλωστε, εμπειρία και γνώσεις διαθέτει και ο χαρακτήρας του εγγυάται την άριστη συνεργασία με φίλους και «αντιπάλους»…

ΑΠΟΡΙΕΣ
1.
ΓΙΑΤΙ ΕΞΕΠΛΑΓΗ Ο Κ. ΠΟΥΛΑΚΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑΝ, ΩΣ ΤΕΩΣ Γ.Γ. ΤΟΥ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΕ ΕΚΤΑΚΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ; Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΕ ΦΕΚ Ή ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΞΙΩΜΑ;

2.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ;

3.
ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΗΡΕΣ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ;

4.
ΕΙΔΕ Ο Γ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ «ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ» ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΕΣΑΝ ΟΙ ΚΟΛΟΝΕΣ;

5.
ΤΟ ΟΤΙ Ο Π. ΠΟΛΑΚΗΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΕΟΜΗΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΕΡΧΟΝΤΑΙ «ΛΟΙΜΟΣ ΚΑΙ ΛΙΜΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ή ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗ;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής