Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Είναι θέμα της Δικαιοσύνης». Το έκανε στην επιχειρούμενη πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ: «Κανένας δεν θέλει τη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του, ούτε οι σοσιαλδημοκράτες.
Αυτό που έχουμε κερδίσει και το όνομα που έχουμε κερδίσει και τις λύσεις που έχουμε δώσει ως αριστερά». Το έκανε στον Γιάνη Βαρουφάκη: «Και τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και τον άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης να είχαμε υπουργό, οι κυρίαρχες δυνάμεις ήθελαν ήττα μιας αριστερής προσέγγισης στο πρώτο εξάμηνο». Το έκανε στη σκέψη Μαξίμου να μπει επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου: «Εχω δουλειά εδώ να κάνω και απέκλεισα τον εαυτό μου από αυτήν τη συζήτηση».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος διαφοροποιείται από την κεντρική γραμμή Μαξίμου ή από αποσπασματικές δηλώσεις υπουργών. Πριν μερικές εβδομάδες το έκανε αισθητό όταν ο Τάσος Πετρόπουλος υποσχέθηκε δώρο Πάσχα στους συνταξιούχους. «Ρωτήστε τον κ. Πετρόπουλο», είπε συνεχίζοντας να διαβαίνει στον δρόμο των ίσων αποστάσεων που έχει τραβήξει εδώ και καιρό. Πολλοί ερμηνεύουν με διάφορους τρόπους τη στάση του. Κάποιοι εκτιμούν πως είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να καλλιεργεί ένα αρχηγικό προφίλ, άλλοι πως έτσι εκφράζει τον ρεαλισμό και την προσγείωσή του στην πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος αυτός δείχνει ασφαλής για τον ίδιο, αλλά το ερώτημα είναι πού ακριβώς τον οδηγεί.
Μάλλον όχι και πολύ μακριά, αφού ο μακροβιότερος μνημονιακός υπουργός Οικονομικών έχει βουτήξει τόσο βαθιά στο ποτάμι που δεν μπορεί πια να ισχυριστεί ότι το πέρασε αβρόχοις ποσίν. Και τα μνημόνια υπερασπίστηκε και τους φόρους αύξησε και τη μεσαία τάξη γονάτισε και τα μέτρα που δεν ήθελε τα ψήφισε. Και παραμένει πιστός σε μια κυβέρνηση που εξακολουθεί να αρνείται τις επενδύσεις, που καίει κάθε αναπτυξιακό χαρτί που έχει αυτή η χώρα και που συμμαχεί με ό,τι συντηρητικότερο έχει να επιδείξει το πολιτικό σύστημα. Οι Τσακαλώτειες διαφοροποιήσεις λοιπόν είναι μόνο κατ’ όνομα και δεν έχουν πια καθόλου χάρη.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου