Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ο «ιδρυματισμός», σύμφωνα με το λεξικό, είναι «οι αρνητικές συνέπειες στην προσωπικότητα και στη συμπεριφορά όσων διαβιούν παρατεταμένα σε κάποιο ίδρυμα, μακράν του κοινωνικού περιβάλλοντος και της πραγματικότητας». Σε πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο πολιτικής συμπεριφοράς, ο ανωτέρω ορισμός επιβεβαιώνεται πλήρως. Με κορυφαίο το χθεσινό non paper του Μ. Μαξίμου, το οποίο αποτελεί έναν ανεπανάληπτο «πολιτικό αχταρμά» με ολίγη από fake news, ολίγη από Πετσίτη -αλλά… χωρίς την αναφορά του ονόματος!- και πολύ από Novartis. Από την παλιά Novartis όμως. Οχι αυτήν που προκύπτει μετά το εισαγγελικό πόρισμα με τις 4 αρχειοθετήσεις και τη μία κλήση για ανωμοτί εξηγήσεις χωρίς τον εντοπισμό χρήματος και χωρίς καν άσκηση δίωξης.

ΤΟ ΚΛΙΜΑ, βέβαια, το είχε δώσει η πρώτη ανακοίνωση του Μ. Μαξίμου στην οποία, με βάση το δεδομένο πόρισμα, γινόταν λόγος για… «ενοχή»! Ο κ. Τζανακόπουλος μία μέρα μετά σαν «άλλος Πολάκης»… πανηγύριζε, έχοντας μείνει στη «γραμμή» τού «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως ελληνικού κράτους». Στον κόσμο του δηλαδή. Χθες όμως σημειώθηκε νέο ρεκόρ πολιτικής αμηχανίας και πανικού. Με… στέρεα και κυρίως… θεσμικά άψογα επιχειρήματα του τύπου «φωνάζει ο κλέφτης», η κυβέρνηση επιχείρησε να βγει από τη «γωνία του ρινγκ», όπου το ένα νομικό ντιρέκτ διαδέχεται το άλλο. Ο γεννήτωρ της Novartis δεν δίστασε να μιλήσει για «νοβαρτισμό», υπαινισσόμενος fake news. Και ποιο είναι το fake news; «Το δήθεν “άδειασμα” του Νίκου Παππά από το Μαξίμου»! Το άδειασμα ήταν μεγαλοπρεπές και σε δημόσια θέα. Δεν είναι το θέμα όμως το ένα ακόμα ψέμα παραπάνω. Είναι η αυτοαποκάλυψη για το ποιο είναι πραγματικά αυτό που «καίει» την κυβέρνηση. Κι αυτό είναι ο Μ. Πετσίτης, οι γεμάτοι λογαριασμοί του που εντοπίστηκαν και οι στενότατες σχέσεις του με το Μ. Μαξίμου. Μες στον ανεξέλεγκτο πανικό του, το Μ. Μαξίμου δεν απέφυγε να συνδέσει ευθέως τη Novartis με την υπόθεση Πετσίτη: «Στα έγγραφα και στις μαρτυρίες για τη Novartis, όπως και σε όλα τα πραγματικά σκάνδαλα, δεν υπάρχει το όνομα “Νίκος Παππάς”», γράφει το κυβερνητικό non paper και καταλήγει: «Αλλα ονόματα, με εξέχουσα θέση στη Ν.Δ. και τους πολιτικούς της υποτακτικούς, υπάρχουν. Και επίσης, όσο κι αν παίζουν τον παπά, δεν πρόκειται να εμποδίσουν τη Δικαιοσύνη να φτάσει στο βάθος των πεπραγμένων τους»!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η κυβέρνηση, πλήρως αποκομμένη και από την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά και από την κοινή λογική, αναγκάζεται να κλειστεί κι άλλο στον κόσμο της. Με αποτέλεσμα να εκθέτει μόνη της σε κοινή θέα τον πολιτικό πανικό που τη διακατέχει. Συνεχίζει να εκδίδει δικαστικές αποφάσεις, παρότι η Novartis «έσκασε στα χέρια της» σαν το μεγαλύτερο φιάσκο, και δεν αντιλαμβάνεται ότι το φιάσκο κουβαλάει μέσα του και την ευθύνη της σκευωρίας. Ή έχει αρχίσει και το αντιλαμβάνεται πολύ καλά και γι’ αυτό αντιδρά τόσο σπασμωδικά. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, αυτή είναι συμπεριφορά «πολιτικού ιδρυματισμού». Η οποία λειτουργεί και ως μεγεθυντικός φακός για τους άτσαλους, άγαρμπους και υστερόβουλους χειρισμούς που κάνει προκειμένου να υπάρξει αντιπερισπασμός στα «πραγματικά σκάνδαλα», όπως και η ίδια λέει. Μόνο που η ούγια σ’ αυτά τα σκάνδαλα δεν γράφει «Λοβέρδος», «Σαμαράς», «Στουρνάρας», «Βενιζέλος» ή «Πικραμμένος». Αλλα ονόματα γράφει.

Από τις «τροχήλατες», στα «σακίδια πλάτης»

Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Κι όμως, πέρασαν κοντά δυο χρόνια. Από την επομένη του μεγάλου συλλαλητηρίου για το Σκοπιανό. Οταν «έσκασε» η μεγαλύτερη σκευωρία της Μεταπολίτευσης, με την υπογραφή του πανικόβλητου ΣΥΡΙΖΑ και του «παραδικαστικού» που έχει στήσει. Από εκείνη τη μέρα που άρχισε να στήνεται το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους». Βασισμένο στον… ήχο που έκαναν οι… τροχήλατες βαλίτσες στο πλακόστρωτο του Μαξίμου. Και σε κάποιους κουκουλοφόρους μάρτυρες που, όπως αποδεικνύεται, κουβαλάνε από έναν ποινικό κώδικα ο καθένας. Δέκα σημαντικά πολιτικά πρόσωπα και οι οικογένειες τους, τα παιδιά τους και οι σύζυγοί τους διασύρονται έκτοτε σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Πέρασαν 14 (!) μήνες ερευνών και ο «θησαυρός» αποδείχθηκε «άνθρακες», αλλά και λάσπη. Μόνο για τον Α. Λοβέρδο ζητήθηκε η άρση της ασυλίας του, όχι για να ασκηθεί δίωξη, αλλά για να δώσει εξηγήσεις. Για ποιο πράγμα, αφού δεν βρέθηκε ούτε σεντ στους λογαριασμούς που ανοίχθηκαν; Για κάποιες μαρτυρίες του ίδιου «επιπέδου» με τις… τροχήλατες βαλίτσες. Μόνο που τώρα οι τροχήλατες έγιναν σακίδιο πλάτης. Αυτό φέρεται να ήταν γεμάτο μοβ χαρτονομίσματα, το φόραγε ο Φρουζής πάνω το Armani κοστούμι του κι έβγαινε στους δρόμους για να λαδώσει. Ετσι άκουσαν, έτσι ειπώθηκε, έτσι εικάζεται, δεν μπορεί παρά να είναι έτσι, αφού κανένας δεν είδε τίποτα. Κι ούτε μία συγγνώμη…

Το ταλέντο κ. Χατζηγεωργίου

Μπορεί να χρειάστηκε πολλαπλάσια από το κανονικό χρόνια για να πάρει το απολυτήριο λυκείου, μπορεί να χρειάστηκε να κρατάει την ομπρέλα του Τσίπρα ή να υποδυθεί τη χαροκαμένη στο Μάτι εκείνα τα ξημερώματα που ο Α. Τσίπρας αποφάσισε να επισκεφθεί τον τόπο της τραγωδίας, αλλά ανταμείφθηκε. Η κ. Ε. Χατζηγεωργίου έγινε υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης. Και πολύ γρήγορα ξεδίπλωσε τα ταλέντα της. Μεταξύ αυτών και η ταχύτητα στις προσλήψεις. Μέσα σε λίγες ώρες προσέλαβε 5 συνεργάτες στο γραφείο της. Ολοι τους, όπως αποκάλυψε ο Ελεύθερος Τύπος, σκληρά κομματικά στελέχη. Κι ενώ είχε ήδη στο γραφείο της μερικούς μετακλητούς και κάμποσους αποσπασμένους δημοσίους υπαλλήλους…

Άστραψε ο Παππάς, βρόντηξε ο Καρτερός

Ο κακός χαμός έγινε με πρωτοβουλία του Ν. Παππά μετά το άδειασμα που του έκανε ο άσπονδος φίλος του Δ. Τζανακόπουλος για τη σχέση του με τον Μ. Πετσίτη. Οι πληροφορίες λένε ότι ο Ν. Παππάς, πέραν των «γαλλικών» που χρησιμοποίησε, απευθύνθηκε και στον ίδιο τον Α. Τσίπρα, ο οποίος «καταλαβαίνει». Η προσπάθεια να ανασκευάσει ο Δ. Τζανακόπουλος την ίδια μέρα του αδειάσματος κρίθηκε και ήταν ανεπαρκής. Ετσι, δόθηκε εντολή στον Θ. Καρτερό να συγγράψει non paper-στριπτίζ περί «νοβαρτισμού». Ολοι κατάλαβαν ότι το πρόβλημα του Μαξίμου ήταν, είναι και θα είναι ο «Μανόλο του Παππά»…

Με τζίφρα ΕΕ «μυρίζει» και το Θριάσιο

Κείμενο με 13 ερωτήματα έστειλε η Κομισιόν στην ελληνική κυβέρνηση σχετικά με το διαγωνισμό που έκανε για την εκμετάλλευση του Θριασίου. Μεταξύ αυτών: Πώς έγινε ο διαγωνισμός, ο οποίος, ενώ ήταν διεθνής, εκδόθηκε μόνο στα ελληνικά. Γιατί, σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό δίκαιο, περιλάμβανε και τη συμμετοχή εταιριών real estate. Γιατί υπήρχε καθορισμός ελάχιστου τιμήματος. Και γιατί υπήρχαν «προκλητικές» επιπρόσθετες εγγυήσεις και αποζημιώσεις προς όφελος του παραχωρησιούχου.

Κρίσιμα και καυτά ερωτήματα που θίγουν ουσιαστικά τη διαφάνεια του διαγωνισμού. Τα ερωτήματα προέρχονται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Κομισιόν. Η οποία είναι εκείνη που «έπιασε στα πράσα» την κυβέρνηση με την επέκταση της εκμετάλλευσης του «Ελ. Βενιζέλος» και την… ανάγκασε σχεδόν να τριπλασιάσει το τίμημα!

Τρίζουν οι σκελετοί στα ντουλάπια της κυβέρνησης και πετάγονται έξω…

Απορίες

1. Μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων Κουντουρά, Δανέλλη και της… μισής ΔΗΜ.ΑΡ., τέλειωσε η επαφή τους με το πολιτικό ταμείο;

2. Αραγε, σήμερα το Μαξίμου θα χαρεί ή θα λυπηθεί αν παραταθεί η θητεία της κ. Τουλουπάκη; Παίζει μέγα αυτογκόλ;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου