Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Το ίδιο ασφαλώς και αν ρωτήσουμε τον οποιονδήποτε Ελληνα πολίτη. Ομως όταν το ίδιο ερώτημα απευθύνεται στις υπηρεσίες του κράτους, τότε –κρατηθείτε– η απάντηση είναι «όχι». Οσο παράλογο και αν ακούγεται, για τις ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές υπηρεσίες, η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών δεν λογίζεται ως μάχιμη υπηρεσία. Εντάξει, έχουμε συνηθίσει στα απίστευτα και όμως ελληνικά, όμως έρχονται στιγμές που ο νομοθετικός παραλογισμός αυτής της χώρας ξεπερνά κάθε όριο.

Να θυμίσουμε για όσους δεν το έχουν ξεκάθαρο ότι οι «Ράμπο» της ΕΜΑΚ επιχειρούν στις πιο δύσκολες αποστολές, εντός και εκτός συνόρων. Στην αντιμετώπιση ειδικών πυρκαγιών όπως διυλιστηρίων και στρατιωτικών εγκαταστάσεων, σε καταστροφικούς σεισμούς και θεομηνίες, σε διασώσεις, σε συμβάντα χημικών και βιολογικών απειλών κ.ο.κ. Οταν όμως έρθει η ώρα που κάποιος από την επίλεκτη ομάδα του Πυροσβεστικού Σώματος θελήσει να συνταξιοδοτηθεί, τότε μαθαίνει πως δεν μπορεί να αναγνωρίσει τη μάχιμη 5ετία, διότι το αντίστοιχο Προεδρικό Διάταγμα 169/2007 (βλ. άρθρο 40) δεν αναγράφει τη λέξη ΕΜΑΚ! Και προσέξτε, δεν πρόκειται για αναγνώριση πλασματικού χρόνου, αλλά για πραγματική υπηρεσία για την οποία μάλιστα προβλέπεται και «τσουχτερή» εξαγορά.

Οι συνδικαλιστικές ενώσεις έχουν αναδείξει αρκετές φορές το θέμα και το έχουν θέσει τόσο στην πολιτική όσο και στη φυσική ηγεσία του Σώματος. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΟΕΥΠΣ) έχει καταθέσει σχετικό υπόμνημα στην υπουργό Προστασίας του Πολίτη Ολγα Γεροβασίλη, ζητώντας, μεταξύ άλλων αιτημάτων του κλάδου, να υπάρξει επιτέλους «νομοθετική ρύθμιση για επέκταση του νόμου για την 5ετία και στις υπόλοιπες μάχιμες υπηρεσίες, όπως είναι η ΕΜΑΚ». Εχει προωθηθεί άραγε το υπόμνημα στο αρμόδιο υπουργείο Εργασίας; Να σημειώσουμε ότι αντίστοιχο αίτημα για επέκταση της 5ετίας σε όλο το προσωπικό ανεξαρτήτως της Υπηρεσίας που υπηρετούν έχουν καταθέσει οι εκπρόσωποι και άλλων μάχιμων ενστόλων (Δ.Α.Ε.Ε., Υ.Ε.Μ.Π.Σ. κ.λπ.) που επίσης το σύστημα τους αγνοεί επιδεικτικά. Κάποιος, κάποια στιγμή πρέπει κάτι να τους απαντήσει…

Υ.Γ.: Εννοείται ότι σε εκκρεμότητα παραμένει και ένα άλλο πάγιο και δίκαιο αίτημα των ενστόλων: Να αναγνωριστεί η επικινδυνότητα του επαγγέλματός τους.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής