Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Πόσω μάλλον οι ερασιτεχνικές σκευωρίες εκ του προχείρου ή η πληθώρα των fake news που παράγει αφειδώς η προπαγανδιστική μηχανή των «υπογείων». Αντιθέτως, τόσο η συμφωνία των Πρεσπών όσο και η τραγωδία στο Μάτι αποδεικνύονται «πληγές» που αιμορραγούν ασταμάτητα.

Και αιμορραγούν σ’ ένα «σώμα» το οποίο ήταν ήδη ασθενικό από την αποτυχία, τις κωλοτούμπες, τα ψέματα, την ευνοιοκρατία, αλλά και από το απροκάλυπτο σφιχταγκάλιασμα με τη νέα διαπλοκή και τη λοβιτούρα.

ΜΟΝΟ τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση ψήφισε την αύξηση στην τιμή των φαρμάκων, επιβαρύνοντας τους ασθενείς και προκαλώντας ρίγη συγκίνησης σε όλες τις Novartis. Μετά, με ιδιόχειρη σημείωση του υπουργού στο νομοσχέδιο, αύξησε και τις τιμές των γενοσήμων, ώστε να ανάψει για τα καλά το πάρτι των φαρμακοβιομηχανιών. Και στο τέλος της «μεγάλης χορηγίας» κατάργησε και το νόμο περί καταχραστών του δημοσίου χρήματος, προφανώς για να είναι ολοκληρωμένη και «ασφαλής» η δουλειά. Αγνοώντας (;) ότι έτσι ακριβώς όπως άλλαξε ο νόμος, αλλάζει ξανά.

ΑΥΤΗ η συμπεριφορά μπορεί να έχει κλιμακωθεί όσο πλησιάζουν οι κάλπες και τελειώνει ο «ωφέλιμος χρόνος» της κυβέρνησης. Ωστόσο, υπήρχε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι έτσι προέκυψαν τα «μυστικά» ταξίδια στη Βενεζουέλα, το σκάνδαλο της ΔΕΠΑ, το σκάνδαλο του «Ελ. Βενιζέλος», η σκανδαλώδης εξαγορά της ζημιογόνου σκοπιανής εταιρίας EDS από τη ΔΕΗ λίγο πριν από την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, ο «Μανώλης του Παππά» κ. Πετσίτης, η έρευνα της OLAF για κακοδιαχείριση μεγάλων κονδυλίων για το μεταναστευτικό, η απόπειρα πώλησης των βλημάτων στη Σ. Αραβία, οι αδιερεύνητες αλληλοκαταγγελίες Καμμένου-Κοτζιά για τα εκατομμύρια του Σόρος, το Φάλκον από το Καράκας και μια σειρά άλλων σκοτεινών και υπό διερεύνηση υποθέσεων. Κι όλα αυτά στο όνομα του καταρρακωμένου «ηθικού πλεονεκτήματος» και του ανεπιβεβαίωτου δόγματος «δεν είμαστε ίδιοι»…

ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια μετά, υπάρχει στην ελληνική κοινωνία το αποτύπωμα της βεβαιότητας ότι το «νέο» αποδεικνύεται χειρότερο από το «παλιό». Κι αυτό το αποτύπωμα ανιχνεύεται παντού. Κυρίως όμως στις δημοσκοπήσεις, τις οποίες «μάχεται» λυσσωδώς το Μ. Μαξίμου. Σε σημείο ώστε έφτασε ο Δ. Τζανακόπουλος να πει ότι «η δημοσκοπική διαφορά υπάρχει μόνο στη φαντασία του κ. Μητσοτάκη, των αυλικών του και των ΜΜΕ που τον στηρίζουν». Αν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν ήταν αυτός που βαρύνεται με σειρά ψεμάτων και fake news, αλλά και την αξεπέραστη αθλιότητα εκείνης της νύχτας που προσπαθούσε να πείσει -με τη βοήθεια των …δορυφόρων του Ν. Παππά- ότι για τους 100 νεκρούς στο Μάτι έφταιγαν το «οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού» και η… κλιματική αλλαγή, πιθανώς θα μπορούσε να γίνει κάποια συζήτηση, έστω κι αν ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχει «δημοσκοπική διαφορά» υπέρ της Ν.Δ. Ακόμα και στις δημοσκοπήσεις που φιλοξενούνται στα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ. Αυτές απλώς δείχνουν μικρότερη τη διαφορά, αλλά σπανίως μικρότερη από 4,5-5%.

Επομένως, ο κ. Τζανακόπουλος και το Μ. Μαξίμου δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ξορκίζουν το «κακό που έρχεται». Απέναντι σε μια διαμορφωμένη πραγματικότητα, δεν προσπαθούν ν’ αλλάξουν την πραγματικότητα. Επιχειρούν να την παραποιήσουν προπαγανδιστικά. Εστω κι αν αυτή η οφθαλμοφανής προσπάθεια συνιστά ομολογία ήττας.

ΜΕ ΞΟΡΚΙΑ και σκέτη προπαγάνδα δεν κέρδισε ποτέ και κανείς εκλογές. Αλλωστε δεν είμαστε στο 2015, του «πόσο χειρότερα να γίνουν τα πράγματα;» ή του «να δοκιμάσουμε κι αυτούς».

Κομματικοποίηση και τραγωδία…

Τις ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων για την τραγωδία στο Μάτι θα τη διερευνήσει κάποια προανακριτική επιτροπή του μέλλοντος. Επί του παρόντος υπάρχουν 20 πρόσωπα -μεταξύ αυτών και πρόσωπα με πολιτική ιδιότητα- που αντιμετωπίζουν ποινικές διώξεις. Και τα οποία είναι πλέον στην αρμοδιότητα του ανακριτή.

Το εισαγγελικό πόρισμα όμως ανέδειξε και κάτι άλλο, βαθύτερο και πιο επικίνδυνο. Τη συμπεριφορά και την επάρκεια μεσαίων στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας, τα οποία έλαμψαν με την ανικανότητα και την ανεπάρκειά τους, αλλά και με την άξεστη συμπεριφορά τους απέναντι σε πυρόπληκτους. Στο κέντρο της Πυροσβεστικής ή της ΕΛ.ΑΣ. που δέχονται τα τηλεφωνήματα των πολιτών και πολύ περισσότερο που παίζουν έναν συντονιστικό ρόλο σε ώρα κρίσης, δεν μπαίνει όποιος… βλέπει φως.

Τοποθετούνται επιλεγμένα στελέχη. Επιλεγμένα από την πολιτική και τη φυσική ηγεσία τους. Π.χ. ο πυροσβέστης που δεν ήξερε ποιος είναι αρμόδιος για τα εναέρια μέσα ήταν επιλογή του κ. Τόσκα και του τέως αρχηγού της Πυροσβεστικής.

Ο «άνθρωπος» που είπε σε πολίτη ότι τα περιπολικά και τα πυροσβεστικά οχήματα «δεν είναι ταξί» ήταν επιλογή κάποιων. Και το «ανθρωποειδές» που διανοήθηκε να πει «τώρα να καούν, να βάλουν μυαλό» για τη φωτιά στην Κινέτα δεν βρέθηκε τυχαία εκείνη την κρίσιμη στιγμή σ’ ένα τόσο νευραλγικό πόστο. Το φαινόμενο της κομματικοποίησης των Σωμάτων Ασφαλείας ασφαλώς δεν είναι σημερινό. Απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ το απογείωσε, αποθεώνοντας το δημοσιοϋπαλληλίκι και τη μετριοκρατία. «Χειρουργώντας» -και μάλιστα χωρίς αναισθητικό- στις κρίσεις και προάγοντας στελέχη που έχουν ως κύριο προσόν μόνο το ότι «είναι δικοί μας», αποδυνάμωσε πλήρως το ούτως ή άλλως πάσχον κράτος. Το αποτελείωσε. Εβαλε «δικούς του» παντού και οι περισσότεροι αποδείχθηκαν και ανίκανοι και μειωμένης ανθρωπιάς και ευαισθησίας.

Κι αυτό φάνηκε με τραγικό τρόπο στο Μάτι. Και δυστυχώς, το έτσι κι αλλιώς τόσο διαβρωμένο κράτος δεν ξέρουμε πότε και πώς θα «ξαναχτυπήσει».

Φωτογραφικός «διαγωνισμός» σκάνδαλο

«Διαγωνισμό» για την «παροχή υπηρεσιών κατάρτισης» ύψους 20.622.336 ευρώ προκήρυξε η Ε. Αχτσιόγλου. Πρόκειται για έναν καθόλου μικρό διαγωνισμό, ο οποίος θα μπορούσε να εκληφθεί και ως έμπρακτο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους της εργασίας, αν… Αν η υπουργός δεν προκήρυσσε το «διαγωνισμό» στις 8 Μαρτίου, ημέρα Παρασκευή, με προθεσμία ως σήμερα 12 Μαρτίου. Χθες 11/3 ήταν Καθαρά Δευτέρα, αργία.

Προχθές 10/3 ήταν Κυριακή, αργία. Αντιπροχθές 9/3 ήταν Σάββατο, μη εργάσιμη. Από τις 5 μέρες της προθεσμίας, ωφέλιμες ήταν σκάρτες δύο: Η Παρασκευή και σήμερα! Δεν πρόκειται για κάτι υπερεπείγον. Και τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια παραπέμπουν σε «ενημερωμένους» αναδόχους, σαν έτοιμους από καιρό. Τα δικαιολογητικά που ζητούνται δεν μαζεύονται εύκολα σε δύο μέρες και στην προκήρυξη υπάρχει ρητή αναφορά ότι «δεν επιτρέπεται η ετεροχρονισμένη υποβολή δικαιολογητικών μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής».

Και για να «δεθεί» καλύτερα προστίθεται ότι «δικαιολογητικά που εκδόθηκαν μετά την καταληκτική ημερομηνία της πρόσκλησης δεν θα γίνονται αποδεκτά»! Δηλαδή να… προλάβουν μόνο όσοι είχαν ενημερωθεί εγκαίρως και αρμοδίως… Ο ορισμός του σκανδαλώδους φωτογραφικού «διαγωνισμού» για το… ασήμαντο ποσόν των 20 εκατ.

Απορίες

1. Πόσο… φιλότεχνοι είναι εκεί στο Δήμο Αλίμου ώστε ν’ αγοράζουν πίνακες ζωγραφικής αξίας 370.000 ευρώ; Ή μήπως είναι «εξάρτημα» της προσφυγής στο ΣτΕ για την επένδυση στο Ελληνικό;

2. Δηλαδή η Σία αναγνωστοπούλου «πείραξε» τη μετάφραση των δηλώσεων Ντιμιτρόφ και πίστεψε ότι «έλυσε» το θέμα;

3. Θα τη μαζέψει κανείς τη Μεγαλοοικονόμου ή θα προλάβει και θα τους μαζέψει όλους εκείνη;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου