Η προσπάθεια του Μαξίμου να αλλάξει προσωπείο και να εμφανιστεί ως μια πολιτική δύναμη που ενισχύεται και επιδιώκει τη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων δεν πείθει. Οχι μόνο γιατί γίνεται εν όψει εκλογών, αλλά και για τρεις βασικούς ουσιαστικούς λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε επί τέσσερα χρόνια σφιχταγκαλιασμένος με τους ΑΝ.ΕΛ., τους οποίους κυβερνητικά στελέχη θεωρούν τώρα ακροδεξιούς. Κι όμως, όλα αυτά τα χρόνια μοιράζονταν οφίτσια, θέσεις και καρέκλες εξουσίας, αλλά πλέον οι ένοικοι του Μαξίμου κάνουν ότι δεν τους ξέρουν.

Δεύτερον, γιατί η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με τις μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις, όταν ο κ. Τσίπρας πολιτεύθηκε με σύνθημα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Δεν μπορεί δηλαδή να φανεί ειλικρινής καλώντας σε συνεργασία ανθρώπους που ήθελε να τους τελειώσει πολιτικά το 2015.

Τρίτον, τα πρόσωπα που θέλουν να παίξουν σήμερα το ρόλο του γεφυροποιού για το σχηματισμό ενός υποτιθέμενου ισχυρού προοδευτικού πόλου λειτουργούν μάλλον ως γυρολόγοι της εξουσίας, παρά ως εκπρόσωποι προοδευτικών δυνάμεων.

Εκτός εάν οι ίδιοι θεωρούν ότι μπορούν να συνυπάρξουν με πολιτικές συμπεριφορές τύπου Πολάκη και καθεστωτικές πρακτικές που έχει δείξει σε πολλά ζητήματα το Μαξίμου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει το στοίχημα της προόδου, γιατί επί των ημερών του η χώρα οπισθοχώρησε σε όλα τα μεγάλα μέτωπα. Από την οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, τη δημόσια ασφάλεια και την καθημερινότητα των πολιτών μέχρι τα εθνικά μας θέματα.

Για αυτούς τους λόγους και το εγχείρημα του κ. Τσίπρα μοιάζει σαθρό, όπως δυστυχώς αποδείχθηκαν και τα θεμέλια για αρκετά γεφύρια τις τελευταίες ημέρες στη χώρα μας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου