Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Και όταν καταλαβαίνεις πως το ταξίδι θα έχει αναταράξεις, οφείλεις να ενημερώσεις τους επιβάτες και να λάβεις όποια μέτρα ασφαλείας απαιτούνται για να φθάσουν σώοι στον προορισμό τους. Στην περίπτωση της κυβέρνησης, όπου πλοίαρχος είναι ο Αλέξης Τσίπρας, οι αναταράξεις έρχονται από τη γέφυρα. Φαίνεται πως οι αντιπλοίαρχοι ή έχουν διαφορετικές απόψεις και μαλώνουν για τη ρότα ή συμπλέουν αλλά προτιμούν να μας δουλεύουν.
Ο Γιάννης Δραγασάκης, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, έριξε τη βόμβα για το χρέος την περασμένη εβδομάδα μιλώντας στη Βουλή. «Μιλάμε για ένα πρόβλημα, ο χρόνος του οποίου δεν ταυτίζεται με τον πολιτικό χρόνο των κυβερνήσεων. Δηλαδή, το θέμα του χρέους μετριέται με δεκαετίες και σε ό,τι αφορά την ωρίμαση του προβλήματος και σε ό,τι αφορά τη διέξοδο από το πρόβλημα αυτό», είπε και πρόσθεσε: «Επομένως, ακόμα και να έρθουν πολύ ευνοϊκά τα πράγματα, μιλάμε για μια διαδικασία που εξ ορισμού πάει και πέρα από το 2018». Είπε επίσης πως δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη απομείωση του χρέους χωρίς και οι άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα να έχουν και την ανάλογη μεταχείριση. «Αρα, πρέπει να διεκδικήσουμε από κοινού την αντιμετώπισή του, ώστε να υπάρξει μια πανευρωπαϊκή λύση που θα τους αφορά όλους».
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Ακολούθησε, όπως ήταν φυσικό, η αντίδραση της αντιπολίτευσης, που εγκάλεσε την κυβέρνηση για παραπλάνηση του ελληνικού λαού, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης, η οποία είδε να αποκαθηλώνεται ένα από τα λάβαρα της επανάστασης Τσίπρα. Δεν είχαν περάσει, άλλωστε, παρά λίγα 24ωρα από τη θριαμβευτική ανακοίνωση του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ για το χρέος πως «είμαστε πιο κοντά από ποτέ». Ακολούθησαν οι αναμενόμενες διαψεύσεις όσον αφορά στο νόημα των δηλώσεων Δραγασάκη, αλλά και μερικές καθόλου αναμενόμενες διαρροές και υπεκφυγές. Οπως για αιθεροβάμονες υπεραισιόδοξους που ίπτανται στο κυβερνητικό επιτελείο, αλλά και για την απόσταση που κράτησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος φέρεται να είπε πως «δεν απαντώ για να μη χτυπήσω το φίλο μου».
Πάντως, τη διάσταση που δίνει ο κ. Δραγασάκης, ο οποίος μίλησε για πανευρωπαϊκή λύση, η οποία συνεπάγεται μακροχρόνιες διαδικασίες, φαίνεται να συμμερίζονται και άλλα μέλη της κυβέρνησης. Εξ ου και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η απάντηση του Προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση, σε ερώτηση της «D.W.» για το ελληνικό χρέος: «Νομίζω πως όλοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα μπουν σε μια πιο ρεαλιστική οδό, που θα αφορά σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Χρειάζεται μια λύση σε ευρωπαϊκή κλίμακα».
Είναι γεγονός πως οι ειλικρινείς και άκρως ρεαλιστικές τοποθετήσεις που ακούγονται έρχονται σε κόντρα με την τακτική του Μαξίμου που διατυμπανίζει πως το θέμα του χρέους έχει σχεδόν λυθεί. Προφανώς, είναι το μοναδικό όπλο που έχει απομείνει στην κυβερνητική φαρέτρα, η οποία χρειάζεται επειγόντως μια… γλυκιά καραμέλα απέναντι στην πίκρα των φόρων και της δεύτερης αξιολόγησης που έρχεται.
Αρα, για να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα, αν δηλαδή διαφωνούν μεταξύ τους ή απλά μας δουλεύουν, μάλλον θα καταλήξουμε στο δεύτερο. Ξέρουν πολύ καλά πως δεν έχουν την απομείωση του χρέους στο τσεπάκι τους. Οπως επίσης γνωρίζουν πως έχουν απέναντί τους χώρες που αντιδρούν στο ελληνικό αίτημα όχι γιατί δεν είναι θεμιτό αλλά γιατί θα φέρει… τσουνάμι αντίστοιχων αιτημάτων. Και τσουνάμι στην ανοιχτή θάλασσα με τον Τσίπρα καπετάνιο το λες και φυσική καταστροφή…
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι Αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου