Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. κατάλαβε, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι τώρα έπεσε ο ίδιος θύμα εξαπάτησης από τον Α. Τσίπρα. Ενώ είχαν συμφωνήσει ότι ο Α. Τσίπρας δεν θα έπαιρνε κανέναν νυν βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ο ΥΕΘΑ ανακάλυψε πως ο πρωθυπουργός κινούνταν «πίσω από την πλάτη του». Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι φέρεται ότι ήταν η κρυφή συνάντηση που είχε ο Α. Τσίπρας με τον Θ. Παπαχριστόπουλο παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ο Π. Καμμένος πληροφορήθηκε γι’ αυτή τη συνάντηση αφού αυτή έγινε. Λέγεται μάλιστα πως έμαθε ότι ο Θ. Παπαχριστόπουλος «καπάρωσε» θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών.

Ο Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ θεώρησε ότι αυτό είναι «χτύπημα κάτω από τη ζώνη», πόσω μάλλον όταν έμαθε ότι αντίστοιχες συζητήσεις έχουν γίνει και με τουλάχιστον άλλους 3 βουλευτές ή συνεργαζόμενους με τους ΑΝ.ΕΛ. Κατάλαβε, λένε συνεργάτες του, ότι «ο Τσίπρας τον δουλεύει». Αλλωστε, ο Π. Καμμένος, όταν έκανε τη συμφωνία με τον Α. Τσίπρα «δεν σε ρίχνω, δεν υπερψηφίζω πρόταση μομφής – δεν παίρνεις κανέναν βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. στον ΣΥΡΙΖΑ», φρόντισε να τη «διαρρεύσει» ο ίδιος με δηλώσεις του στο «Ποντίκι». Οι πληροφορίες λένε πως στη συνάντηση στην οποία έκλεισε η συμφωνία ο ΥΕΘΑ κατέστησε σαφές στον πρωθυπουργό ότι αν σπάσει τη συμφωνία θα τη θεωρούσε «αποστασία» και θα την κατήγγελλε δημοσίως. Δεν είναι τυχαίο, επομένως, ότι ο Π. Καμμένος χρησιμοποίησε τη λέξη «αποστασία» ανοίγοντας πόλεμο με το Μ. Μαξίμου, μέσω του Ν. Κοτζιά αρχικά και ευθέως μετά. Οι «συνοδοιπόροι του ολετήρα Κοτζιά» είναι ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ των ΑΝ.ΕΛ., γνωρίζοντας από πρώτο χέρι την ευκολία με την οποία ο Α. Τσίπρας «αδειάζει και πετάει σαν στυμμένες λεμονόκουπες» άλλοτε στενότατους συνεργάτες του, προφανώς κατάλαβε ότι πλησιάζει και η ώρα του. Με αποτέλεσμα να αντιδράσει βίαια και σπασμωδικά σε μια έσχατη προσπάθειά του μήπως και διασωθεί πολιτικά, υποδυόμενος τον «Μακεδονομάχο» που «έριξε την κυβέρνηση». Η «εναλλακτική» της έστω έμμεσης «συμπόρευσης» με τον ΣΥΡΙΖΑ απλώς δεν υπάρχει. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει ότι «ο Καμμένος τέλος». Επομένως, η ρήξη με τον Α. Τσίπρα ήταν και είναι μονόδρομος για τον Π. Καμμένο. Η πρόωρη έλευση της «ώρας της κρίσης» όμως δημιουργεί νέα δεδομένα για το Μ. Μαξίμου, αλλά και για όλο το πολιτικό σκηνικό.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο ότι συνεδριάζουν εκτάκτως σήμερα η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, και αύριο η Κ.Ο. και η Πολιτική Επιτροπή των ΑΝ.ΕΛ. Οι πληροφορίες φέρουν τον Π. Καμμένο να εισηγείται την αποχώρηση από την κυβέρνηση ΠΡΙΝ από την κατάθεση της συμφωνίας των Πρεσπών προς κύρωση στη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι το Μ. Μαξίμου θα αναγκαστεί να στείλει στη Βουλή τη συμφωνία προς κύρωση ως κυβέρνηση μειοψηφίας. Απ’ αυτό το σημείο εγείρονται μείζονα θεσμικά και πολιτικά ζητήματα.

Η «ΑΠΑΝΤΗΣΗ» της κυβέρνησης σ’ αυτό μπορεί να είναι να ζητήσει άμεσα ψήφο εμπιστοσύνης. Θα το ρισκάρει, ιδιαίτερα στην -πιο πιθανή- περίπτωση να μην έχει «άλλη πλειοψηφία» εκτός από την «πλειοψηφία των Πρεσπών»; Και ισχύει η «πλειοψηφία των Πρεσπών» αν δεν υπάρχει ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση; Το Ποτάμι έχει δηλώσει ότι στην πλειοψηφία του προσανατολίζεται υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών και ομόφωνα ότι δεν δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό πως χθες ο εκπρόσωπος Τύπου του Ποταμιού Δ. Τσιόδρας υπενθύμισε ότι η θέση του κόμματός του είναι πως αν αποχωρήσουν οι ΑΝ.ΕΛ. από την κυβέρνηση, πρέπει να γίνουν αμέσως εκλογές.

ΤΟ ΜΕΓΑ πρόβλημα της κυβέρνησης είναι πώς μπορούν να παραμείνουν ξεχωριστές οι δυο ψηφοφορίες: αυτή για τη συμφωνία των Πρεσπών κι αυτή της ψήφου εμπιστοσύνης. Γιατί στο Μ. Μαξίμου ξέρουν καλά ότι αν οι δύο ψηφοφορίες γίνουν «μία», τότε θα χάσουν και τη δεδηλωμένη και τις Πρέσπες. Ξέρουν επίσης ότι, μετά την 17η Δεκεμβρίου που συμπληρώθηκε το 6μηνο από την προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας, δεν εξαρτάται από την κυβέρνηση να μην ταυτιστούν οι δύο ψηφοφορίες. Επομένως, ο Α. Τσίπρας καλείται να αποφασίσει χωρίς άνεση χρόνου αν θα «τζογάρει» ή αν θα παίξει το χαρτί της «συνέπειας» και θα πάει σε υπερπρόωρες εκλογές, ποντάροντας ουσιαστικά στη μη κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία θα επιδεινώσει δραματικά τις ήδη χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις του.
ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ πλησιάζει και η ώρα του θεματοφύλακα της τήρησης του Συντάγματος. Ο οποίος μένει να αποδειχθεί ποιο εύρος κινήσεων θα επιτρέψει αν καταργηθεί στην πράξη η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας που έχει δώσει.

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ είναι, επίσης, ότι το σενάριο των υπερπρόωρων εκλογών επιτρέπει τον -πρόσκαιρο- απεγκλωβισμό της κυβέρνησης από το «σκάνδαλο της Novartis», το οποίο εξελίσσεται σε απίστευτης ισχύος μπούμερανγκ. Ο πανικός που επικρατεί πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μ. Μαξίμου μετά την τροπή που παίρνει η υπόθεση είναι απερίγραπτος. Ο ένας τα φορτώνει στον άλλον κι όλοι μαζί αντιλαμβάνονται πως δεν είναι μακριά από τη συνάντηση με τις ποινικές ευθύνες που συνεπάγεται μια σκευωρία.

Novartis: «Τρίποδο Παρακράτος»

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ουσιαστικά έχει καταρρεύσει ήδη. Από τις στάχτες όμως αναδύεται μια άλλη εκδοχή της, με πολιτικό και ποινικό ενδιαφέρον. Σχηματίζεται σιγά-σιγά η καθαρή εικόνα μιας «σκευωρίας με τρία πόδια»: Ενα καθαρά πολιτικό, που το σχηματίζει ο συνασπισμός της δήθεν κάθαρσης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Ενα «παραδικαστικό», που το απαρτίζουν εμπαθείς απόμαχοι του δικαστικού σώματος. Κι ένα κρατικά σιτιζόμενο «μιντιακό – παραδημοσιογραφικό σύστημα», το οποίο γεννήθηκε επί των ημερών της τρέχουσας κυβέρνησης.

Και τα «τρία πόδια» σε αγαστή και συνωμοτική συνεργασία «στήριξαν» αυτή την άθλια κατασκευή η οποία άφησε συνειδητά στο απυρόβλητο την περίοδο που στο υπ. Υγείας ήταν η Μ. Ξενογιαννακοπούλου και ο Π. Κουρουμπλής και την ουσία του πραγματικού και υπαρκτού σκανδάλου, που είναι η ύποπτη υπερσυνταγογράφηση φαρμάκων της Novartis από 4.500 γιατρούς. Αφού μοναδικό στόχο της είχε τη συκοφάντηση και την «πολιτική δολοφονία» πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ.

Ομως, κανένα «σκαμνί» με τρία πόδια δεν άντεξε να σηκώσει τέτοιο ηθικό, θεσμικό και πολιτικό βάρος. Γι’ αυτό και έπεσε. Πόσω μάλλον όταν προδόθηκε από την ανικανότητα, τον ερασιτεχνισμό και τη βιασύνη εμπαθών εγκεφάλων. Το «τρίποδο παρακράτος»… φύλαγε τον «θησαυρό της Novartis» για φέτος. Σαν το προεκλογικό υπερόπλο. Εγιναν όμως τα δύο τεράστια συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Και το ημιτελές νομικό και πολιτικό πατσγουόρκ βγήκε από το συρτάρι άρον-άρον πριν από ένα χρόνο. Αποκαλύφθηκε έτσι όλη η ασχήμια των, άσχημων στην ψυχή και στο νου, νοσηρών μυαλών.

Η υπόθεση έγινε μπούμερανγκ και θηλιά στο λαιμό όσων το εμπνεύστηκαν και προσπάθησαν να το υλοποιήσουν. Τα πιο ενδιαφέροντα όμως βρίσκονται στα προσεχώς…

Απορίες

1. Πότε με το καλό και ο θρησκευτικός γάμος των άθεων που φιλάνε σταυρούς;

2. Πώς και γιατί το σκάνδαλο Pfizer έγινε σκάνδαλο Novartis; Πόσα να είναι τα λεφτά, κύριε δικηγόρε;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]