Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Αλλά και ύστερα από δυόμισι χιλιάδες χρόνια παραμένουμε πρωτοπόροι. Είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην οποία υπάρχει ακόμα εγχώρια τρομοκρατία. Επίσης, είμαστε από τις ελάχιστες χώρες όπου έχουν στοχοποιηθεί τόσο πολύ τα μέσα ενημέρωσης.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ τόσο πολιτικά κόμματα όσο και πολίτες έχουν στρεβλή θεώρηση για το τι σημαίνει Δημοκρατία και ελευθερία έκφρασης. Ο ισοβίτης δολοφόνος Κουφοντίνας δεν μετανοεί για τις πράξεις του, αλλά η Πολιτεία του δίνει άδειες και τον στέλνει για «διακοπές» σε αγροτικές φυλακές. Πυρήνες, επαναστατικοί αγώνες και άλλες τρομοκρατικές δυνάμεις τριγυρίζουν ελεύθεροι, βάζουν βόμβες και χτυπούν στόχους με καλάσνικοφ. Μπαχαλάκηδες καίνε και σπάνε ό,τι θέλουν και όποτε θέλουν. Ρουβίκωνες μπουκάρουν σε δημόσια κτίρια και ξένες πρεσβείες. Χρυσαυγίτες κάνουν δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες και όχι μόνο. Και, όμως, κάποια κόμματα και ένα κομμάτι της κοινωνίας τα αποδέχονται όλα αυτά. Κάποιοι, μάλιστα, πανηγυρίζουν.

Κάποιοι άλλοι «κλείνουν το μάτι» και τα καταδικάζουν απλά επειδή «πρέπει». Και ας μείνουμε μόνο στην τρομοκρατία και τους κάθε είδους μπαχαλάκηδες, γιατί βία υπάρχει στη χώρα άφθονη από τα γήπεδα έως τον κάθε απίθανο που τσαμπουκαλεύεται για μια θέση παρκαρίσματος και εκείνους που λίντσαραν τον Ζακ. Οσοι, λοιπόν, έχουν τα κότσια πρέπει να καταδικάζουν την τρομοκρατία και τη βία καθημερινά μέσα από τα λόγια και τις πράξεις τους.

ΑΣ πάμε τώρα και στο ζήτημα της ενημέρωσης. Οι εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και τα τηλεοπτικά κανάλια κρίνονται από τους πολίτες καθημερινά. Δεν είναι δυνατόν να καταγγέλλονται ως fake news ρεπορτάζ ή σχόλια που ασκούν κριτική σε οποιοδήποτε κόμμα. Οπως δεν είναι δυνατόν κάποια μέσα ενημέρωσης να υποστηρίζουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πως ασκούν δημοσιογραφία, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά… υπάλληλοι συμφερόντων. Τι είναι τα ΜΜΕ παγκοσμίως;

Καταγράφουν γεγονότα και τα αναλύουν μέσα από το δικό τους οπτικό πρίσμα. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας κάποια μέσα ενημέρωσης ασχολούνται -καθημερινά- περισσότερο με το τι γράφουν και μεταδίδουν κάποια άλλα μέσα ενημέρωσης, παρά με το να παράγουν δημοσιογραφικά θέματα. Η στοχοποίηση ΜΜΕ, τόσο από κόμματα όσο και από άλλα ΜΜΕ, τελικά υποβαθμίζει και τη δημοσιογραφία και το πολιτικό σκηνικό. Είναι απαράδεκτο εν έτει 2018 ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει εμπάργκο στον ΣΚΑΪ και η Ν.Δ. στην ΕΡΤ.

ΤΑ έχουμε ξαναπεί πολλές φορές. Αλλο η πολιτική αντιπαράθεση και η πόλωση και άλλο ο διχασμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρισε στον διχασμό για να ανέλθει στην εξουσία. Τώρα που φεύγει δεν είναι ανάγκη να αναβιώσει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα του 2015.

Και από την πλευρά της η Ν.Δ. θα πρέπει να αποφεύγει τις παγίδες και τις προκλήσεις που θα υπάρξουν όχι μόνο έως την ημέρα που θα στηθούν οι κάλπες, αλλά και όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση. Γιατί αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία θα παραμένουμε διαρκώς στο ίδιο «τοξικό» έργο θεατές. Και όλοι μαζί θα κάνουμε βήματα προς τα πίσω…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]