Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Θα μπορούσαμε, λοιπόν, στην πορεία να αποκαλούμε τη διάδοχο της Ανγκελα Μέρκελ στο CDU με το δικό της επώνυμο, σκέτο Κραμπ, για οικονομία λόγου και χρόνου. Ομως, στη Γερμανία είναι λίγο περίεργοι με αυτά τα πράγματα. Η Μέρκελ, για παράδειγμα, θα έπρεπε να έχει κρατήσει το Κάσνερ, αφού από τον πρώτο της σύζυγο, τον Ούλριχ Μέρκελ, χώρισε το 1982, ή έστω να έχει προσθέσει το επώνυμο του τωρινού συζύγου της, Γιοάχιμ Ζάουερ. Δεν το έκανε όμως. Οπότε, ας αφήσουμε καλύτερα τα ονόματα και ας πάμε στην ουσία. Ποια είναι η διαφορά της Κραμπ-Καρενμπάουερ από τους συνυποψηφίους της που κέρδισε στην κούρσα για την ηγεσία του CDU; «Δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές», λέει η ίδια και συμπληρώνει: «Το όλο θέμα έχει να κάνει περισσότερο με την εικόνα με την οποία ξεκίνησε κανείς την καμπάνια του». Μισή αλήθεια, μισό ψέμα.
ΤΟ ΜΙΣΟ ΨΕΜΑ προκύπτει από το γεγονός ότι η Κραμπ-Καρενμπάουερ αποτελεί επιλογή της Μέρκελ και συμβολίζει, μεταξύ άλλων, τη στροφή του CDU περισσότερο στο κέντρο. Παρά το συντηρητισμό που χαρακτηρίζει τη νέα πρόεδρο των Χριστιανοδημοκρατών σε κοινωνικά θέματα, όπως για παράδειγμα στο γάμο μεταξύ ομοφύλων που δεν τον είχε ψηφίσει, στα οικονομικά και τα εργασιακά θέματα είναι πιο κεντρώα από ό,τι θα ήθελε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Το κόμμα είναι για την ώρα διασπασμένο και η νέα «Μέρκελ» θα πρέπει να το ενώσει χωρίς να φαίνονται οι συγκολλήσεις. Αν το καταφέρει, θα έχει διανύσει τη μισή απόσταση.
Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ προκύπτει εξ αντανακλάσεως. Θα ήταν πολιτικά αφελές αν πίστευε κάποιος πως ο γερμανικός γίγαντας θα άλλαζε θεαματικά την πολιτική του επειδή αλλάζουν τα πρόσωπα στις θέσεις-κλειδιά. Μέρκελ, Σόιμπλε, Μερτς, Καρενμπάουερ έχουν διαφορές, όμως στο βάθος παραμένουν πιστοί στο γερμανικό μοντέλο πολιτικής και ηγεμονίας. Ακόμα και ο Σοσιαλιστής Μάρτιν Σουλτς να βρισκόταν στην καγκελαρία, την ώρα που θα άρχιζαν τα δύσκολα, θα έβαζε πάνω από όλα τη σταθερότητα της Γερμανίας. Και τα δύσκολα έχουν ήδη αρχίσει.
Η 56ΧΡΟΝΗ Κραμπ-Καρενμπάουερ, που ίσως βρεθεί και στην καγκελαρία, έχει να αντιμετωπίσει το ξήλωμα του ευρωπαϊκού… πουλόβερ. Αν Μέρκελ και Σόιμπλε ηγεμόνευσαν σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση που είχε κράτη σταθερά, ηγέτες παραδοσιακούς και κυβερνήσεις ισχυρές, η διάδοχος της Μέρκελ θα πρέπει να βαδίσει σε ναρκοπέδιο. Ποια νάρκη θα σκάσει πρώτη; Η Μεγάλη Βρετανία είναι ήδη στην έξοδο και, όπως όλα δείχνουν, το διαζύγιο θα είναι καταστροφικό και για τους δύο, η Γαλλία του Εμανουέλ Μακρόν είναι πιο αποδυναμωμένη από ποτέ, η Ιταλία κλυδωνίζεται από το λαϊκισμό του Ματέο Σαλβίνι, στην Ισπανία μπαίνουν στη Βουλή οι ακροδεξιοί και δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε με το τι συμβαίνει σε Ουγγαρία, Αυστρία κ.α. Πόσο μάλλον που ακόμα και στο εσωτερικό της Γερμανίας έχει να αντιμετωπίσει την άνοδο του ακροδεξιού AfD.
ΚΑΙ, ΦΥΣΙΚΑ, δεν είναι μόνο η Ε.Ε. που σείεται αλλά και αυτή καθαυτήν η ευρωζώνη. Το Grexit δεν έγινε, το Italexit όμως παραμένει στις πιθανότητες. «Το “συνεχίζουμε ως έχει” δεν υπάρχει», λέει η ίδια. Και αν κρίνουμε από την αποφασιστικότητα με την οποία έχει χτίσει την προσωπική ζωή και την καριέρα της η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός του Σάαρλαντ, το εννοεί.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]