Γράφει η Μαρία Καλπουζάνη*

Στημένο παζάρι για την μη περικοπή συντάξεων, χωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, μπαράζ παροχών και προσλήψεων, σκάνδαλα και «σκανδαλάκια» στον ορίζοντα, συνθέτουν όχι μόνο ένα έντονο εκλογικό σκηνικό αλλά καταδεικνύουν και την σαφή στόχευση που έχει ο Αλέξης Τσίπρας να οριοθετήσει το εκλογικό του ακροατήριο έχοντας στον νου του μόνο μια συγκεκριμένη μερίδα πολιτών. Εκείνων που θα πάνε να τον ψηφίσουν στις προσεχείς εκλογές και έχουν συγκεκριμένα κοινωνικά, οικονομικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά.

Παράλληλα όμως η Οικονομία βρίσκεται σε αχαρτογράφητα νερά. Είναι δυστυχώς γεγονός πως η χώρα μας είναι η μόνη που βγήκε απο τα μνημόνια αλλά δεν μπορεί να βγει στις αγορές. Κλειστές αγορές σημαίνει ακριβό κόστος δανεισμού για όλους και αβεβαιότητα για την ικανότητα μας να αποπληρώσουμε το δημόσιο χρέος. Αντί το μέλημα της κυβέρνησης να ήταν το πώς θα βγει στις αγορές χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας, εντούτοις το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να βρει χρήματα για εκείνους που θεωρεί «δικούς της» και να τα δώσει όσο πιο γρήγορα γίνεται γιατί οι εκλογές πλησιάζουν…

Πρόσφατο δημοσίευμα της FAZ αναφερόταν στην αμφιβολία που υπάρχει στην Ευρώπη για το αν η χώρα μας θα τα καταφέρει μακροπρόθεσμα χωρίς νέα χρηματοδοτική στήριξη. Δημοσίευμα που μόνο τυχαίο δεν είναι, αφού αποτυπώνει το στίγμα των αναλύσεων δειθνών οικονομικών κύκλων που βάζουν στο τραπέζι το ενδεχόμενο νέας οικονομικής κρίσης, που θα μας αναγκάσει να προσφύγουμε και πάλι στη βοήθεια των εταίρων.

Αυτό οφείλεται στην επιμονή της κυβέρνησης να ακυρώνει τις συμφωνίες με τους πιστωτές, για να εξυπηρετήσει τις προεκλογικές της σκοπιμότητες, στέλνοντας λάθος μηνύματα προς τα έξω, σταματώντας την ανάπτυξη της οικονομίας και επαναφέροντας λέξεις όπως «ρουσφέτι» στην ημερήσια διάταξη. Όταν μετά από 10 χρόνια κρίσης η Κυβέρνηση της χώρας κάνει τα πάντα για να επιστρέψει στις προ κρίσης παθογένειες που μας οδήγησαν στο τέλμα, τότε αναμφίβολα είναι μια Κυβέρνηση που δεν αξίζει στους Έλληνες και στους κόπους τους όλα αυτά τα χρόνια.

Η παρέα του Αλέξη Τσίπρα δεν σταματά όμως στην Οικονομία και τις παροχές. Αποφασίζει να ακουμπήσει και το Σύνταγμα, μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης που προωθεί. Θεωρεί δε πως θα ασκήσει πίεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδίως προς την Νέα Δημοκρατία για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αποφεύγοντας να αναφέρει πως η αναθεώρηση του συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος είναι πλέον καθολικό αίτημα τόσο των δημοκρατικών δυνάμεων του τόπου όσο και των πολιτών. Και εδώ επομένως κινείται με αμιγώς εκλογικά κριτήρια.

Η Νέα Δημοκρατία εντός των ημερών θα καταθέσει αναλυτική πρόταση για την αναθεώρηση δεκάδων άρθρων, που θα καταργήσει αναχρονιστικές πρακτικές και προστασίες, θα κάνει το Σύνταγμα πιο σύγχρονο, πιο δίκαιο και πιο λειτουργικό, θα απαλείψει αδικαιολόγητα προνόμια, θα εγγυηθεί ένα μοντέλο Δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών και του Κράτους. Ακουμπώντας άρθρα και διατάξεις που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμά να αγγίξει εμμένοντας στις ιδεολογικές εμμονές του.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό που στήνεται, είδε το φως της δημοσιότητας και το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας, με τρόπο που αποπροσανατολίζει τον ελληνικό λαό, αφού πρόκειται για ένα προσχέδιο συμφωνίας θεμάτων που εκκρεμούσαν περίπου ένα αιώνα, μεταξύ του Προκαθήμενου της Εκκλησίας και ενός Πρωθυπουργού που μέχρι χθες δεν είχε περάσει ούτε μπροστά από Εκκλησία…

Οι γκρίζες ζώνες και οι ασάφειες αυτής της συμφωνίας προκάλεσαν οξύτατες αντιδράσεις εντός της Εκκλησίας που θα έχουν και άμεση επίδραση στο πολιτικό σκηνικό καθόλη την προεκλογική περίοδο. Ο απόηχος της δε έφθασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη, όπου το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκεια του που δεν ενημερώθηκε για το περιεχόμενο της, το οποίο άλλωστε το αφορά άμεσα.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του γνωρίζει πολύ καλά την στρατηγική του χάους και των πολλαπλών ανοικτών μετώπων. Θεωρεί πως κάθε μήνας που περνά με ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, είναι μια ιστορική κατάκτηση της Αριστεράς που δεν πρόκειται να ξανασυμβεί.

Αποφεύγει όμως να αντιληφθεί πώς η καταστροφή που προκαλεί στον τόπο είναι πολύ μεγαλύτερη από την προσωπική του ικανοποίηση ως ο πρώτος δήθεν Αριστερός Πρωθυπουργός. Οι τυχοδιώκτες στην εξουσία θα πρέπει πλέον να μετρούν αντίστροφα.

*Η Μαρία Καλπουζάνη είναι Οικονομολόγος-Διεθνολόγος, Μέλος Μητρώου Στελεχών Νέας Δημοκρατίας

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]