Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Αν και η ΕΛΣΤΑΤ μας έχει συνηθίσει σε συνεχείς αλλαγές σε θεμελιώδη μακροοικονομικά μεγέθη η πτώση της κατανάλωσης είναι εμφανής στην αγορά.

Τα νοικοκυριά στενάζουν από τους φόρους ενώ διαρκώς μειώνονται τα εισοδήματα από μισθούς και συντάξεις.
Η ύφεση στο πρώτο εξάμηνο υπολογίζεται πλέον στο 1% του ΑΕΠ, κάτι που σημαίνει ότι για να προσεγγίσει η κυβέρνηση τον στόχο του -0,3% θα πρέπει η οικονομία στο δεύτερο εξάμηνο του έτους να αναπτυχθεί πάνω από 0,7% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Όμως στο δεύτερο εξάμηνο πολίτες και επιχειρήσεις θα βρεθούν αντιμέτωποι με την καταιγίδα των φορολογικών επιβαρύνσεων συμπιέζοντας περαιτέρω τη συνολική ζήτηση. Ο ΕΝΦΙΑ, ο φόρος εισοδήματος και οι νέες αυξήσεις στους ειδικούς φόρους καυσίμων θα ανακυκλώσουν τις δυνάμεις της ύφεσης.

Ανησυχητικά είναι και τα στοιχεία για τις εξαγωγές που σημείωσαν διψήφια πτώση αποκαλύπτοντας την κρίση που χτυπά πλέον και το πιο εξωστρεφές τμήμα της οικονομίας.

Ο κ. Τσίπρας έλεγε στις αρχές του έτους ότι «η οικονομία είναι σαν ένα ελατήριο, που θα εκτιναχθεί μετά την πρώτη αξιολόγηση». Τελικώς η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε αλλά αντί η οικονομία να απογειωθεί όπως περίμενε ο πρωθυπουργός βυθίστηκε περαιτέρω στην ύφεση λόγω της φορολογίας.

Η θεωρία του ελατηρίου δεν δούλεψε στην πράξη γιατί κανείς από την κυβέρνηση δεν ασχολείται σοβαρά με το χαρτοφυλάκιό του. Το μόνο που ενδιαφέρει πραγματικά το Μαξίμου είναι πώς θα «χτίσει» τα δικά του οχυρά στα μέσα ενημέρωσης και στη Δικαιοσύνη προκειμένου να προστατευθεί για την «επόμενη ημέρα».

Σε παραγωγικούς τομείς όπως στην ενέργεια, τον τουρισμό και τα δημόσια έργα δεν έχει αναληφθεί καμία σοβαρή μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία που θα μπορούσε να κινητοποιήσει κεφάλαια και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Η οικονομία έχει μπει για τα καλά στο κανάλι της ύφεσης όταν η υπόλοιπη Ευρώπη αναπτύσσεται με ρυθμούς άνω του 2% με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μπαίνει στο περιθώριο της ευρωζώνης και οι κίνδυνοι για την τύχη της να μεγαλώνουν.

ΤΟ «ΘΕΑΤΡΟ» ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ

Ο υπουργός Επικρατείας εσκεμμένως δίνει υπερβολικές διαστάσεις στο ζήτημα της «διαφάνειας» του διαγωνισμού για τις 4 τηλεοπτικές άδειες. Η υπερβολική αστυνόμευση, η απαγόρευση των κινητών και τα υπόλοιπα «κατασκοπευτικού» χαρακτήρα στοιχεία της σημερινής διαδικασίας έχουν ως μοναδικό σκοπό να δείξει η κυβέρνηση ότι πραγματοποίησε με απόλυτη διαφάνεια τη δημοπρασία. Το «παιχνίδι» όμως έγινε νωρίτερα με τον καθορισμό των 4 αδειών και την «προικοδότηση» υποψηφίων με δημόσιο χρήμα και εύκολες εγγυητικές. Ο διαγωνισμός γίνεται για τη νέα διαπλοκή και είναι διαβλητός λόγω της δομής του και όχι λόγω των αποστειρωμένων δωματίων των υποψηφίων.

ΟΙ ΜΕΤΟΧΟΙ ΤΟΥ MEGA TI ΚΑΝΟΥΝ;

Όπως όλα δείχνουν το Mega θα μείνει χωρίς τηλεοπτική άδεια καθώς δεν συμμετέχει ούτε καν στη σημερινή δημοπρασία. Οι μέτοχοι του σταθμού, για δικούς τους λόγους ο καθένας, δεν προχώρησαν στην ενίσχυση του καναλιού με τα απαραίτητα κεφάλαια και τώρα μέσω της διαδικασίας έχουν βρει την τέλεια ευκαιρία για να απομακρυνθούν από την εταιρία. Όμως έχουν ευθύνες, ιδίως απέναντι στους εργαζόμενους που κρατούν ανοικτό το κανάλι. Εάν θέλουν να το κλείσουν το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν οι μέτοχοι του Mega είναι να τακτοποιήσουν τις εκκρεμότητες που έχουν με τους εργαζόμενους.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί